- 18 Temmuz 2008
- 700
- 2.213
- 638
- 45
- Konu Sahibi binhuzunluhaz
- #1
Herkese merhaba, bir sıkıntım var ve bir türlü kurtulamıyorum.
Aklım sürekli gelecekte. Hiç anın kıymetini yaşayamıyorum.
Evlendik, borç ödeyelim şöyle yapıcam diye geçti iki senem, borçlar bitti ev alalım diye geçti dört senem, oturacağımız ev alalım diye geçti üç senem-hala devam ediyor ödemeler, çok şükür rayında maddi anlamda bizi çok da zorlamıyor- tatile de çıkıyoruz, gezmelerimiz noksan olmuyor, dışarda yeme içmelerimiz filan...
Şimdi tam rayına girdi diyorum, maaşımla kendime harcama yapayım, sadece ayda bir tam altın alayım kalanını yiyeyim diyorum bu defa da çocukların okullarını bahane ediyorum, ilerde onları özel okula gönderirim harcamayıp para biriktireyim diyorum: (
Belki güzel düşünceler ama yıllarım geçip gidiyor, biraz biraz aşmaya çalışsam da temkinli olmaktan bir türlü kurtulamıyorum, sürekli söyleniyorum kendime "bırak eşin düşünsün, ev taksidini-çocukların okul durumlarını" diye ama gel gör ki bir teslimiyet yok. Yarına çıkacağımızın garantisi de yok, herşeyin bilincinde olup bu kadar kendimi frenliyor olmaktan çok mutsuzum açıkcası.
Sizler nasıl yapıyorsunuz, nasıl gidip kılık kıyafet alıyorsunuz? Mesela yaşım geçmeden gençken güzel giyinmek istiyorum ama gel gör ki paraya kıyıp alamıyorum: (((
Çok garip mi geldi sizlere bilmiyorum ama aşmak istiyorum bu durumu...
Aklım sürekli gelecekte. Hiç anın kıymetini yaşayamıyorum.
Evlendik, borç ödeyelim şöyle yapıcam diye geçti iki senem, borçlar bitti ev alalım diye geçti dört senem, oturacağımız ev alalım diye geçti üç senem-hala devam ediyor ödemeler, çok şükür rayında maddi anlamda bizi çok da zorlamıyor- tatile de çıkıyoruz, gezmelerimiz noksan olmuyor, dışarda yeme içmelerimiz filan...
Şimdi tam rayına girdi diyorum, maaşımla kendime harcama yapayım, sadece ayda bir tam altın alayım kalanını yiyeyim diyorum bu defa da çocukların okullarını bahane ediyorum, ilerde onları özel okula gönderirim harcamayıp para biriktireyim diyorum: (
Belki güzel düşünceler ama yıllarım geçip gidiyor, biraz biraz aşmaya çalışsam da temkinli olmaktan bir türlü kurtulamıyorum, sürekli söyleniyorum kendime "bırak eşin düşünsün, ev taksidini-çocukların okul durumlarını" diye ama gel gör ki bir teslimiyet yok. Yarına çıkacağımızın garantisi de yok, herşeyin bilincinde olup bu kadar kendimi frenliyor olmaktan çok mutsuzum açıkcası.
Sizler nasıl yapıyorsunuz, nasıl gidip kılık kıyafet alıyorsunuz? Mesela yaşım geçmeden gençken güzel giyinmek istiyorum ama gel gör ki paraya kıyıp alamıyorum: (((
Çok garip mi geldi sizlere bilmiyorum ama aşmak istiyorum bu durumu...