Kızlar daha iki gün önce kıskançlık için konu açmıştım. Bugün İlişkimin 7.ayında artık bitirme kararı aldım. Bu ilişki için çok şeylerden taviz verdiğimi düşünüyorum. Karşımdaki insan evet bazen çok iyiyken bazen burnumdan getiriyor Herşeyi.. Yaklaşık iki haftadır herşeye kavga eder hale geldik. Şaka ile karışık bı sürü şeyler söylediğinde ben alınmıyorken bugün o kadar saçma şeye alındı ki, ve ben artık bunaldım arkadaşlar. Eskiden sürekli üzerime titreyen adam gitti şimdi sürekli offlayan pufflayan adam geldi. Kendi zevk ve eğlencesi her zaman ön planda olan birisidir. Haftada 4 gün nerdeyse arkadaşları ile takılan (tanıyorum hepsini) birisi. Sürekli aktif olmayı seven birisi. Ben her zaman takılamıyorum onların grupları ile. Ailemle kaldığım için ve kpss ye hazırlandığım için. Oda kpss ye hazırlanıyor ve ailesi ile birlikte kalıyor ama sürekli aktifliği seven birisi. Bazen arkadaşlarının kız arkadaşları geliyor ve ben kötü oluyorum bunu da bi şekilde aşmaya çalıştım. İlişkiye başladığımızdan beri beni sürekli bı kalıba sokmaya çalışan birisi. Orda o şekilde konuşulmaz, cümleye giriş şeklin yanlış, ee kızım senin yüzünden sen böyle yaptığın için falan filan.. Bi yerden sonra kendimi kapana sıkılmış birisi gibi hissediyorum ve bunalıyorum. Kendimi hep eksik gibi hissediyorum sanki ona laik değilmişim gibi bunu kendi içimde diyorum tabi. Kendime Olan özgüvenimi kaybettirdi benim, kendimi herşeyde suçlu hissediyorum. Çünkü çok hassas ve kırılgan bir yapım var bunu oda biliyor. Vicdanen hep kendimi suçlayan bi yapıya sahibimdir. Ama bugün tak etti artık. Herşey çok güzelken yine bazı şeyler için beni suçladı haksızlığa asla gelemiyorum gururuma yediremiyorum haksızken suçlu gibi gösterilmemi hazmedemiyorum. Yeri geldi mi evet haksızım diyebilen birisi ama artık bazı huyları konusunda oturmuş olduğunu düşünüyorum. Ve ben bunaldım artık bitirdim arkadaşlar. Doğru mu yanlış mı yapmışım bilmiyorum ama haklı olduğumu biliyorum.