Tahammül edemiyorum. Lütfen yardım edin.

Gidebileceğiniz bir oyun grubu varsa(ebeveynli olur genelde) araştırın, acilen kayıt yaptırın.

Dışarda uyumluysa vaktinizi çoğunu dışarda geçirin (bu sıcakta çoğu olmaz ama sabah akşam 2 defa olur).

Evde ve tek kişiyle sıkılıyor çocuklar.
2 çocuğa bakmak daha kolay, tek çocuk zor bence.

Okuyabiliyorsaniz çocuk gelişimi kitapları okuyun, yaptığı şeyin sebebini öğrendikçe tahammülü artıyor insanın.

Eşinizden destek beklemeyin, o desteği koparın alın.
Annelik yapmamanız nasıl düşünülemezse eşinizin de çocuğun ihtiyaçlarını karşılayamaması, tek başına vakit geçirmemesi düşünülemez.

Tüm duygularınız çok normal, kendinizi asla suçlamayın.
 
Bunalmaniz çok normal. Eşiniz yakınınız aileden biri veya oyun ablası günlük 2 3 saat baksa siz de başka şeylerle kafa dağıtır daha tahammüllü olursunuz. Bn işe başlamadan önce sizin gibiydim işteyken biraz kafa dağıtıyorum. Iş arkadaşlarımla birlikte bugün dışarı çıktık dolaştık dondurma yedik vs bunlar benim hic yapamadığım şeylerdi çocuktan sonra..
Sizin de çocuk bakmak harici başka şeylerle uğraşmanız lazım
Bir de 2 yaşında çocuğun her yeri karistimrasi koltuğa çıkması çok çok normal..put gibi oturmasını bekleyemeyiz küçük çocukta. Degik mi
Evi karıştırılıyor hayatı keşfetmeye çalışıyor. Oyuncağını yere attığımda ne olduğunu anlamaya çalışıyor beya sıkılıyor ne yapacağını bilmediği için zıplıyor vs vs..dışarısı çocuklar için her zamma daha iyi parka vs gidin 2 3 saat oynasın. Evde de bunalıyor çocuklar..Bugün ben coo yorgun olmama agmen bizim bebekle dolaştık sırf evde kapalı kalmasın diye.
 
Arttiriyorum 5 yaşını doldurmak üzere olan oğlum geçenlerde komşularıma küçük çaplı bir kriz yaşatmış.
Benim akıllı sipam bisikleti kaydiraga çıkarmış en ufak bir fikrim yok o bisiklet nasıl cıktı ordan da kaymaya çalışmış bisikletle arkadaşlarım var parkın o tarafında kadınların gözü seyrimis o manzarayı görünce bilmiyorum bi umut buyur diye bekliyorum ben de :KK53:
Çocukken en sevdiğim aktivite idi.
Aferim ona akshsh😂
Bir aşama sonra, patenle bisiklet sürmeye geçip hızlıca yokuş aşağı kayarken bisikleti fırlatıp patenle devam edip parka dalmaktı.

Allahım nolur çocuklarım bana çekmesin😂
 
2.5 yas oglum var kres ın olumlu olumsuz etkileri neler
Olumsuz yok, olumlu ise saymakla bitmez.
Tek dikkat edilecek husus, hazır olmasıdır.
Bazı çocuk 2 yaşında hazırken bazısı 3,5 ta bile zorlanır.
Burada ailenin davranışları, kaba motor becerileri, kendini ifade becerisi, başkalarına alışmışlığı vs devreye girer.

Bu yüzden zorlanacak olan çocuk lap diye kreşe başlamak yerine oyun grupları ile alıştırılır, ardından kreşe verilebilir.
 
Çözüm önerisi ne Allahaşkına ya 2 yaşındaki çocuğun ne yapmasını beklerdiniz pilli oyuncakmı ki bu çok normal heleki 2 yaş sendromu yaşarken

Çözüm arada bir birisine güvendiginiz birisine bırakıp uzaklaşıp kafa dağıtmak
Çocuk normal de kadın anormal zaten, anlattığı bu.
Sıkışmış hissediyor kendisini, birçok şeyle yalnız mücadele ediyor, fenalaşmış olamaz mı?
 
Arttiriyorum 5 yaşını doldurmak üzere olan oğlum geçenlerde komşularıma küçük çaplı bir kriz yaşatmış.
Benim akıllı sipam bisikleti kaydiraga çıkarmış en ufak bir fikrim yok o bisiklet nasıl cıktı ordan da kaymaya çalışmış bisikletle arkadaşlarım var parkın o tarafında kadınların gözü seyrimis o manzarayı görünce bilmiyorum bi umut buyur diye bekliyorum ben de :KK53:
çocuğum yok yiğenim var.

parkta sadece kaydırak ilgisini çekiyor
ve bu sıpa 2.5 yaşında, parktaki çocukların hepsinin kaydırağa binme sırasını gözetiyor, sen geç, sen bekle biraz o kaysın o küçük, sen de kayabilirsin korkma hadi, filan. bu model de kaydırağa genelde tersten tırmandığı için kendisi çıkarken onların inmemesi de lazım tabii... (parktaki bütün anneler bana bakıyor o sırada tabi, 2.5 yaşında çoğu çocuk konuşmaz bile)

peki bu sıpayı parktan çıkartmak mümkün olur mu sizce?
götürdüm mü çıkaramıyorum ben asla.
324903589466423845 tane bahane, dil dökme, uğraş çabala..mümkün değil. kesinlikle inadı inat.
pek bi büyümüş gibi tavırları olsa da çocuk çocuk nihayetinde ve illa ki bir yönüyle zorluyor
 
Yaklaşık iki yaşında bir oğlum var. Tek başıma bakıyorum doğduğundan beri. Artık tahammül edemiyorum. Yetemiyorum. O kadar sinirleniyorum ki her itirazına kendimi kaybetmekten korkuyorum. Mesaim sabah altıdan akşam sekize kadar devam ediyor. O kadar yoruluyorum ki anlatamam.

Yapma dediğim ne varsa yapıyor. Sürekli ama sürekli biryerleri dağıtmak karıştırmak peşinde. Tvnin önünden inmiyor mesela inat edip. Yada koltuğun tepesine çıkıyor indiriyorum tekrar çıkıyor. Aklım gidiyor düşecek diye.

Sürekli mızmızlanma herşeye ağlama durumunda. Sabrım kalmadı ağlama sesi duymaya.

Sürekli aynı döngü içinde aynı şeyleri yaptırmaya yada yaptırmamaya çalışmak beni boğuyor. O kadar sıkıldım o kadar bunaldım ki ölsem bu hayattan kurtulacağımı düşünüyorum bazen.

Uyuyunca özlüyorum. Uyandığında çoğu zaman tahammül edemiyorum. Boğuluyorum.

Çözüm önerisi var mıdır bilmiyorum ama yazmak istedim.
Yapma dedikçe daha cok yaparlar.Yapma hayirlari hayatinizdan cikarin cok nadir kullanin hadi gel senle disari cikalim, hadi gel oyun oynayalim hadi gel dans edelim filan gibi farkli erkinlikler yapin yönlendirin yani.
 
Yaklaşık iki yaşında bir oğlum var. Tek başıma bakıyorum doğduğundan beri. Artık tahammül edemiyorum. Yetemiyorum. O kadar sinirleniyorum ki her itirazına kendimi kaybetmekten korkuyorum. Mesaim sabah altıdan akşam sekize kadar devam ediyor. O kadar yoruluyorum ki anlatamam.

Yapma dediğim ne varsa yapıyor. Sürekli ama sürekli biryerleri dağıtmak karıştırmak peşinde. Tvnin önünden inmiyor mesela inat edip. Yada koltuğun tepesine çıkıyor indiriyorum tekrar çıkıyor. Aklım gidiyor düşecek diye.

Sürekli mızmızlanma herşeye ağlama durumunda. Sabrım kalmadı ağlama sesi duymaya.

Sürekli aynı döngü içinde aynı şeyleri yaptırmaya yada yaptırmamaya çalışmak beni boğuyor. O kadar sıkıldım o kadar bunaldım ki ölsem bu hayattan kurtulacağımı düşünüyorum bazen.

Uyuyunca özlüyorum. Uyandığında çoğu zaman tahammül edemiyorum. Boğuluyorum.

Çözüm önerisi var mıdır bilmiyorum ama yazmak istedim.
Tedavi olacaksin. Burn out olmussun buyuk ihtimal.
Kadini yargilamayin kizlar. Zor bir durum. Tedavi olmalisin.
 
Sürekli çocuğunun yaptığı şeyleri eleştirmiş, sanki çocuğun koltuğa çıkması, sessizce bir köşede durmasını bekliyormuş gibi yazmış. Ya çocuğun koltuğun tepesinde olmasından daha normal bişey olamaz. Çocuk da hiç bir sorun yok . Biz de çocuk büyüttük, koltuk tepelerinden inmedi. Ama bu kadar kötü anlatmadık yaptıklarını.
He tamam sen mukemmel bir annesin tamam. Kadinin ne durumda oldugunu bilmiyorsun. Cocugu sikayet etmiyor zaten.
 
Yaklaşık iki yaşında bir oğlum var. Tek başıma bakıyorum doğduğundan beri. Artık tahammül edemiyorum. Yetemiyorum. O kadar sinirleniyorum ki her itirazına kendimi kaybetmekten korkuyorum. Mesaim sabah altıdan akşam sekize kadar devam ediyor. O kadar yoruluyorum ki anlatamam.

Yapma dediğim ne varsa yapıyor. Sürekli ama sürekli biryerleri dağıtmak karıştırmak peşinde. Tvnin önünden inmiyor mesela inat edip. Yada koltuğun tepesine çıkıyor indiriyorum tekrar çıkıyor. Aklım gidiyor düşecek diye.

Sürekli mızmızlanma herşeye ağlama durumunda. Sabrım kalmadı ağlama sesi duymaya.

Sürekli aynı döngü içinde aynı şeyleri yaptırmaya yada yaptırmamaya çalışmak beni boğuyor. O kadar sıkıldım o kadar bunaldım ki ölsem bu hayattan kurtulacağımı düşünüyorum bazen.

Uyuyunca özlüyorum. Uyandığında çoğu zaman tahammül edemiyorum. Boğuluyorum.

Çözüm önerisi var mıdır bilmiyorum ama yazmak istedim.

Dışarıya çıkıyor musunuz
 
Kesinlikle bir uzman desteğine başvurun. Kreş o yaştaki çocuk için enerjisini atacağı en iyi yer olabilir
 
Sürekli çocuğunun yaptığı şeyleri eleştirmiş, sanki çocuğun koltuğa çıkması, sessizce bir köşede durmasını bekliyormuş gibi yazmış. Ya çocuğun koltuğun tepesinde olmasından daha normal bişey olamaz. Çocuk da hiç bir sorun yok . Biz de çocuk büyüttük, koltuk tepelerinden inmedi. Ama bu kadar kötü anlatmadık yaptıklarını.
Ben senin çocuk baktığına asla inanmam. Yoruma bak sanırsın her çocuk aynı her kadın aynı. Bayılıyosunuz hemcinslerinizi yuhlamaya karalamaya birazda dönüp erkeklerin yan gelip yatmalarına laf edin çıkarın at gözlüklerinizi bi zahmet!!!!
 
Canım benim ya, bende aynı hissediyorum, kendin icinnayiracak zamanın olsa , ağlama sesi beni de bunalttı ben bazen oturup o ağlıyor ben de onunla agliyordim;)))
 
Merhaba
Yaklaşık iki yaşında bir oğlum var. Tek başıma bakıyorum doğduğundan beri. Artık tahammül edemiyorum. Yetemiyorum. O kadar sinirleniyorum ki her itirazına kendimi kaybetmekten korkuyorum. Mesaim sabah altıdan akşam sekize kadar devam ediyor. O kadar yoruluyorum ki anlatamam.

Yapma dediğim ne varsa yapıyor. Sürekli ama sürekli biryerleri dağıtmak karıştırmak peşinde. Tvnin önünden inmiyor mesela inat edip. Yada koltuğun tepesine çıkıyor indiriyorum tekrar çıkıyor. Aklım gidiyor düşecek diye.

Sürekli mızmızlanma herşeye ağlama durumunda. Sabrım kalmadı ağlama sesi duymaya.

Sürekli aynı döngü içinde aynı şeyleri yaptırmaya yada yaptırmamaya çalışmak beni boğuyor. O kadar sıkıldım o kadar bunaldım ki ölsem bu hayattan kurtulacağımı düşünüyorum bazen.

Uyuyunca özlüyorum. Uyandığında çoğu zaman tahammül edemiyorum. Boğuluyorum.

Çözüm önerisi var mıdır bilmiyorum ama yazmak istedim.
öncelikle sizi sıkanın çocuğunuz olmadığını, yoğun iş saatleri dolayısı ile azalan vakit ve sabrınızın çocuğunuza yetmememesinin sizi sıktığını anlamalısınız. Başka bir iş arama imkanınız var mı bilmiyorum, ancak çocuk için size önerebileceğim en iyi şey tutarlı olmak…
Net kurallar, aynı saatte yenilen yemekler, taviz verilmeyen kurallar ikinizi de çok rahatlatır. Tabi en başta çok zorlanırsınız, çocuk kuralları reddedecek ama uzun vadede sizi rahatlatacağını düşünüyorum. Bunun için süper dadının bölümlerini dikkatlice izlemeniz yeterli olur bence
 
Valla ben sınıf öğretmeniyim bazen şey diyorum benim sınıfta tahammül edemediğim çocuğa evde ailesi nasıl tahammül ediyor gerçi bizimkilerin ilgilenme anlayışı büyük çocuga küçük çocuğu yıkmak veya naparsa yapsın demek :110: yok öyle eğitici oyunmuş beraber kek yapmakmış falan evet ve hayır bilmeyen çocuk uslu usku kek mi yapacak, sizin es ve bakıcı desteği de yok anlaşılan bence tek çözümünüz oynayabileceği güvenli bir alan oluşturmak oyuncak citlerden sınırlandirilmis bir alan yaratarak onun içinde oynaması gerektiğini öğretmek. O alanın dışında oyuncak vs.. vermemek. Ödül, ceza sistemini uygulamak. Bir de çocuklarda hayır yapma dediğinde daha çok yapma eğilimi oluyor. Duyarsız davranınca çocuğun o davranışı sönüyor. Mesela sürekli bağırarak mi derdini anlatıyor onunla konuşmayın ne zaman sustu o zaman konuşun gibi..
 
Back
X