Takıntılar

Benim takıntılarım olustu arkadaslar, ozellikle birtanesi beni psikolojik olarak cok yoruyor. Ben bir derdim oldugunda insanlar ogrenecek diye odum patliyor, en yakin arkadaslarimla bile paylastigimda derdime degilde birilerinin ogrendigi icin uzulmeye basliyorum... Bu bende nezaman olustu biliyormusunuz, insanlara herhangi bir sorunumdan bahsettigimde onlarin sorunum hakkinda yorum yapmak yerine uzulmek yerine kendilerinin nekadar sansli oldugunundan bahsedip kendisini ve cevresindekini ovupbenim sorunum olupta onlarin mukkemmel oldugu icin mutlu olmalarindan sonra..

Bugun yine ufak bir sorunumu yakin bir arkadasim ogrendi.. yaptigi yorum icim icimi yiyor, ben mi kotu niyetliyim insanlar mi anlayamiyorum.. cok yoruldum

Omur boyu herkese hersey mukemmel hayatim mukemmel rolu yapmaya calismak.. sorunlari paylastigimda rahatlamak yerine dahada dertlenmek ..

siz nasil yapiyorsunuz? cok huzursuzum yine.... sizlerle paylasmak farkli yorumlar okumak istedim sadece..

Kimin ne düşündüğünü bırakıp bunu aşmak için psikolojik destek almanızı tavsiye ederim. Kolay gelsin

Cnm bilirse bilsinler ne olacak ki

laracroft89 .!.:

derdini arkadaşlarına anlatma zaten. kendi başında yok diye mutlu olur. derdine destek olan da dosttur zaten. dost edinene kadar derdini annene anlat

Genişletmek için tıkla...

dost kalmamis bu zamanda
anneme esime anlatiyorum evet, ama herkes hayatinda bir dostada ihtiyac duyuyor
hic dostum olmamis galiba, olmayacakta sanirim ..