canım senin eşin aynı benim eşim gibiymiş.mantık insanı...
merak etme kesinlikle vermez o dilekçeyi...
ama sen
kesinlikle ben gibi değilsin.evlilikten çok fazla şey bekliyorsun.
yanlış hatırlamıyorsam 10 senelik evlilik nasıl oluyor da hala bu kadar sevgi bu kadar beklenti var
ben kendi adıma şaştım..
ben bütün beklentimi sıfıra indirdim.
artık dilekçeleri hiç çıkarmıyorum ortaya
işte o direk benim saf evcilik oyunu beklentimden oluyor sanırım.çok şey mi bekliyorum hayal mi kuruyorum bilmiyorum ama evlilik benim için hayatı her anlamıyla paylaşmak, benim için eşin varsa arkadaşa bile ihtiyaç duymamalı insan yeri geldiğinde. ben eşimle yeri gelir erkek arkadaşıymış gibi oturu içerim, yeri gelir anasıymış gibi sarar sarmalarım, yeri gelir karısı olurum, yeri gelir çocuğu olur şevkat beklerim beni korumasına izin veririm. diyorum ya kötü bir yapı benimki.. kendine zarar...
eşime bakarsan, durduk yere gülümsemek bile saçma onun için. yani herşeyin bir nedeni olmalı.
hayır yok nedeni işte, bugün hava güzel, sırtımız pek karnımız tok bu bile benim için şükretmeye yeterli, nice insan var bizim yerimizde olmak isteyecek (Allahım herkesin gönlüne göre versin); eşime göre aman bugün böle de yarın ne olur bilinmez...