Daha orta okula giderken mahallemizin çocuğu olan komşu oğlu benden hoşlandığını dile getirdi.
O zamanlar da anlamam öyle şeylerden birde erkek gibiydim yani kız arkadaşım pek yoktu mahallenin erkekleriyle dolaşırdım kavgalara giderdim, hoşlanma nasıl bişey bilmiyorum tabi.
Neyse her gördüğünde beni sevdiğini söylerdi, ben olmaz sana karşı bişey hissetmiyorum derdim.
Lise 1e gidiyorum yine peşimde ablamlarda nolcak kabul et görüş işte falan dedi o kadar ısrara dayanamadım tamam dedim. Okul çıkışıma geldi eve beraber yürüyoruz hiç hoşlanmıyorum ama sevmiyorum kendisini zorla geldik eve. Ertesi gün yine okul çıkışına geldi, bu arada kendisinin dersi 3 te bitiyor ben öğlenciyim o zaman ben çıkana kadar bekliyor beni. Zil çaldı çıktım ama görmek dahi istemiyorum. O beni görmeden arka sokaktan ben kaçtım.Eve geldim tabi aynı sokakta oturunca birbirmizi görmememiz imkansız.Camdan bakıyorum nerdeydin bugün geldim yoktun dedi erken çıktık dedim tabi o zmanlar cep telefonu fazla lüks benim için o yüzden yoktu. Dışarı çıktım ablamlarla yanıma geldi yarın gelicem yiğne bekle dedi gerek yok gelme dedim önce bi kaldı neden ki falan dedi. İstemiyorum gelme olmıcak dedim. Orda bıraktım eve geldim birde bendeki vurdumduymalık da cabası eve çıkıp müziği son ses açtım.Arkamı bir döndüm o içeri girmiş odama (annemler evde yok allahtan ablam izin vermiş ) gözleri kan çanağı olmuş neden diyor.Neden yok istemiyorum dedim ama çok şaşırdım ilk defa birisinin beni bu kadar çok sevdiğini gördüm çaresizce dışarı çıktı. Çok üzüldüm yaşattıklarımdan dolayı sonra onu ne zaman görsem yüzüne bakamadım.Kendimi suçladım o ise her seferinde niye konuşmuyorsun dedi.Konuşamazdım üzmek istemiyordum. Sonra bir gün sokak düğününde aynı ortamdaydık, arkadaşlar falan bi muhabbet oldu bende ona gülümsedim daha sonra yanıma gelerek benimle konuşucak mısın artık bu soğukluk kalksın dedi tamam dedim. Ve herşey öyle başladı hiç yılmadan benimle ilgilendi ve o yaz geldi. Yaz akşamları boyunca hep beraberdik balkonda otururken birden gül atıverirdi( annemin olmadığı zamanları nasıl denk getirirdi bilmiyorum) Yavaş yavaş gönlümü çalmaya başladı hergün onu düşünür oldum onu görmek istiyordum ama bunu kendime bile kabul ettiremiyordum. Konuyu ablama açtım sadece bana ne olduğunu bilmek istiyordum bana aşık oldun işte dedi. O akşam çocuğa bundan bahsetmiş o kadar mutlu olmuş ki bu benim imkansız aşkımdı bu mutluluğu yaşattığı için çok şanslıyım bu akşam sokakta oturalım ( her yaz akşamı arkadaşlarla toplanıp otururduk) konuşmak istiyorum demiş. Ablam bana gelip anlattığında önce kızdım sana gidip anlatman için söylemedim dedim fena mı oldu işte çocukta bilsin dedi. O akşam sokağa çıktık bekle gelmez bekle gelmez hem ablama kızıyorum hem de sinirleniyorum.Salaksın işte gelmicek tabi sen onu çok üzdün intikamını aldı işte içimden neler diyorum. Saat 11 eve giriş saatimiz ve saat 10,45 tam ümidi kestim ki sokaktan koşarak o geliyor. Nefes nefese defalarca özür diliyor babamla bi yere gittik hadi kalkalım dedikçe oturdu dedi. Haberleşme aracımızda yok tabi yine. Yanıma oturdu ablan bişeyler söyledi dedi evet doğru dedim galiba ben senden hoşlanıyorum.İlk defa elimi tuttu ve aşkımız başladı. İlk aşkımız ve çocukluk aşkımız şimdi o kişiyle nişanlıyım. 8. Senemizde yani 2 ay sonra nikah masasına oturucaz inş.
Evet kızlar benim tanışma ve aşk hikayem bu şekilde biliyorum çok uzun oldu ama yazarken o günlere gittim duygulandım neler yaşadık atlattık rabbim hep yanımızda oldu bugünlere geldik çok şükür.