Kısaca anlatmak istiyorum. Kendimi çok kötü hissediyorum. Annem bir şeyden rahatsız olduğunu ifade etti bir konu hakkında . Konu önemli değil. Anneannem de annemin böyle yapmamasını anneme kötü ve kavgacı biri olduğunu ima ederek öğüt vermeye başladı. Annem o öyle konuşunca daha çok sinirlendi. Susmasi için anneme kızdım susmadi. (Annemin rahatsız olduğunu ifade ettiği konu haklı olduğu bir konu) O biz ne karişiriz seni biri duyarsa kınar diyerek anneme öğüt vermeye başladı. Annemin kötü olduğunu ima ederek söylediği için annem daha çok sinirlendi. O yüzden susmadi. Baktım anneannem hala başka konuları da araya katarak konuşuyor. Annemi eleştiriyordu. Ben de konunun kapanmasını istiyordum. Anneanneme "Anneanne ya ne uzatıp duruyorsun. Annemi terbiye mi ediyorsun" dedim sinirli ve sert bir üslupla. O da kızarak "anneni terbiye ediyorum " dedi. Ortam sessizleşti. Dedem kalkıp gitti. İkisi de alındı bana. Zorlarina gitti. Ben o laf onlara karşı benden nasıl çıktı hayret ettim. Utandım. Bir daha oraya nasıl giderim bilmiyorum. Çok üzgünüm. Annem benden daha üzgün. Telafisi olmayan bir şey mi sizce çok mu saygısız konuşmuşum ? Lütfen fikir verir misiniz? Çok kötü hissediyorum ama annemin halini görünce de hakettiler diyorum ama sonuçta onlar benim sevdiğim ve saydığım insanlardı. Büyüklerimdi. Böyle dememeliydim ama bir anda çıktı ağzımdan. Ne yapmalıyım?
Annem şu an o kadar üzgün ki ruh gibi. Onlar genel olarak annemi beğenmiyorlar ve kötü biri olarak görüyorlar.