- 9 Şubat 2010
- 18.854
- En iyi cevaplar
- 1
- 43.074
- 1.123
- Konu Sahibi ZemheriPoyraz
-
- #1
Ben şu tatile çıkamama ağıdını neden anlayamıyorum ya, babam memurdu biz karı koca memuruz (bunu neden yazdım: türkiyede sabit geliri ve işsizlik kaygısı olmayan grup olarak değerlendirildiğimizden) hiç öyle illa ki "gidip bir otelde kalacağım" diye tutturacak bütçeyi açamadım yatırım kaygısından. Akraba ziyaret ettim, kuzenlerimi gördüm, çocuklarımı kuzenleriyle buluşturdum, misafir ağırladım,bahçede komşularımla kıkırdadım. Aile bağlarımı güçlendirdim ya da evimde yattım. Burada düşük maaşlı, gırtlağa kadar borç içinde, ekonomik krizde yarının hesabını yapamayacak durumdaki insanların tatile gidemiyorum diye ağlamasına anlam veremiyorum. Ne yapmak lazım yani kredi çekip ya da alyansı satıp tatile mi gitmek lazım, şart mı bu, ya da bu neden böyle, çok mu özeniyoruz acaba maddi olanaklarımızı zorlayan şeylere, neden var olanın keyfini sürmenin yollarını aramıyoruz. Şahsen benim cebimde hiçbir zaman tatile ayıracak param olmadı, olmayınca da bunu dert edinme gereği duymadım. Ben mi arızalıyım insanlar mı taht-ı revan peşinde?
Linç etmek isteyen de çıkabilir, haklı da olabilirler ama olamayanı oldurmamadığından ağlamak yerine var olanı güzelleştirmeye çalışmak çok mu zor.
Öyle galibaBence mesele çoğunlukla ‘onlar gitti bizim de gitmemiz lazım’ meselesi..
Ben de seninle aynı durumdayım, çocuklaeımı da kemdimi de eğlendirmeyi bir otele endeksli görmüyorum. Eğlenmesini bilene evin bahçesi bile tatil. 10 gün işleri ötelesen bana tatil oluyorBizim bir arkadaş var bir sürü borçları var ama bu yıl da tatile gitmeyelim demez. O kredi çekilir yine de gidilir. sonra aylarca borç öderler
Şu anki mevcut durumda zaten tatil hayal oldu çoğu kişi için. Ben yine bize uygun çocuk dostu yerlere bakacağım. mesela köyÇünkü oğlum yeşillik delisi. En rahat ettiği yer orası. bana çıkacak masraf yemek ve yakıt
Para yoksa parayla yapılacak şeyleri yapamazsın diyorum. Hakkın yok demiyorum. Olmayan parayla tatile çıkamadım diye ağlamak akıl karı gelmiyor bana, olanı iyi değerlendirerek bulunduğun şehirden çıkmadan da tatil yapılırSizin yazdığınızdan anladığım paran yoksa hiç bir şeye hakkın yok.
Yani herkesin borcu harcı var ama tabiki insanlar tatile gitmeyi ister, eğlenmeyi ister. Zaten elinde olmayan insan ağlar yapamadığına, gidemediğine. Elinde olan gider niye ağlasın ?
İşte ben de onu diyorum, benim evime 24bin girmiyor mesela, temmuz zammından sonra da o paraya çıkamayacağım, ağlamak yerine olanı iyi değerlendirmek lazım bence, yurt dışıyla kıyaslanırsa ağlayacağımız çok şey var, tatil devede kulak. İlla ki dinlenmek istiyorsam bir hafta yemeği dışarıdan söylerim temizlik de yapmayıverir yatarım. Otel tatiline 1 gün için vereceğim parayı ancak harcarım. Depresyona girmem yani. Eldekiyle mutlu olmaya alışmaktan başka çaremiz yok kiİkiniz de memursanız ve hiç tatile gidemediyseniz bence siz de ağlayın. Bizim eve de 24 bin TL maaş giriyor ve tatile gidip gitmemek konusunda kararsızım. Diğer ülkedeki düşük gelirli insanlar benim ülkeme gelip lüks otellerde tatil yapıyor ama ben yıllarca eğitim görüp işe girmek için yırtınıp, yıllarca çalışmama rağmen tatile gidemiyorsam ağlarım. Yurtdışını geçtim 2 saatlik yola gitmeye korkuyoruz bu benzin fiyatlarıyla. Tatil bizim neyimize. Düşük gelirlere gelince önce ekmek diye ağlayın.
Ben o dönemde ayı zor çıkarıyordum yurt dışını hayal bile edemedim. İhtiyaçlar hiyerarşisi malum önce evi arabayı aldık. Tam borçları hafiflettik artık nefes alırız dedik krizin kucağına düştük. Yarıyıl tatilinde termal otel hayal ediyordum. Korona yüzünden 2 hafta raporlu olunca tatil paramız güme gitti, biz de evimizde oturduk. Şanssızlıklar, kısmetler. Olmayınca olmuyor işte, ama ben bunu ağlanası, isyan edilesi bir şey okarak görmedim. Görenlere anlam veremiyorum.Son 2 yılı saymıyorum ama ondan önceye kadar güzel bir yere, yurtdışına vb. Tatile gidemediyseniz siz ağlayın bence.
Maddi durumumuz sizden kötü, her sene çok güzel yerlere gittik, yurt dışı gördük, 2 yıldır yazlık, kurum kampı vb. Gidiyoruz.
Bütün sene karı koca çalışıp tatile gidememek, keyfince gezememek üzülecek, ağlanacak birşey evet.
Canım benim konu bdvde değil zaten neden dert olması gereksin kiİyi de dert bunun neresinde? Herkesin hayata bakışı,hayat standardı bambaşka.
Şahsen ben çalış çalış çalış, kendin için bir yedi gün geçireme, vücudun d vitamini almasın, çoluk çocuğun kumda oynayıp terleyince denize girmesin, dünyanın ülkenin guzelliklerini Göreme. Sırf çalış çalış çalış, amele gibi yaşa öl.
Böyle hayatları çok üzücü buluyorum . Dünyaya bir kere geliyorsun .
Ülkemizde ne harika şeyler var. Ama insanlar yaşı elli olmuş hayatinda bir dağ bile görmemişler,eğer kendi memleketinde yoksa .bu normal bir şey mi?
Kapadokya'da peri bacaları , gitmemiş. Tuz gölü (derya denizin içinde yürüyorsun, kilometrelerce) üç saat mesafede, gitmemiş. Van gölünde vapurlar olduğundan bihaber, boğaz koprusunu bilmenis, izmir nasil bir yer haberi yok, daha işlenmiş Atatürk heykelini gorup tüyleri diken diken olmamış, şu koycegiz yolları türküsü, cokertmeden ciktim da halilim türküsü ona bir şey ifade etmiyor...
Boşa geçmiş bir ömür bence
Benim ailemin de tatille hiç arası yoktu. Köye bile nadir giderdik. Hoş bir şey mi? Ne yüzmeyi öğrendim, ne ailecek tatilde olmanın hazzını yaşadım. Paramız mi yoktu? Annem babam günde bir paket sigara içen,15 sene önce bile bilgisayar parasını elektrik süpürgesi verebilen insanlardı. Eminim isteseler ucuz yollu bir tatil ayarlayabilirlerdi. Hadi İzmir Muğla hayal desek eve birbucuk saat mesafede Kocaeli denizine de gidebilirdik. Ama heralde sizin gibi düşündüler, öyle anisiz yaşadık çocukluğumuzu. Muhtemelen sizin cocugunuz da boyle hissedecek.
Sonra neyse ki büyüdüm..benim de hiç tatile ayıracak bütçem olmadı,ben de dar gelirliyim. Ama öğrenciyken palyacoluk yapar yüz boyardim,düğünlerde yer gösterirdim. Kazandığım parayla o dört yılda 20 şehir gezdim. Döndüm, işe başladım. Ama yine iyi kazanan bir insan değildim. Sırf ucuz tatil yapayım diye kendime çadır aldım:) bir 20 şehir de o günden bugüne gezdim (defalarca aynı gere gittiğim şehirleri saymıyorum). Sonra baktım vakit yok dünyayı görmeye, iş yerinden istifa edip yirmi gün Avrupa'ya gittim. Sonra part-time işlere girdim,kendimi gecindirecek kadar. Beni bedavaya yurtdışina gönderecek Proje buldum,gittim. Gitmisken civar ulkelere de girdim, döndüm işe girdim, para biriktirdim,izinlerde gezdim. Şimdi yine işsizim,şu an şehir dışındayım, 5 güne de uçağım var vizesiz birkaç ülkeye gideceğim:)
Bence bunun parayla vs ilgisi yok çünkü ben kesinlikle zengin değilim. Ama mesela telefonum xiomi note 7. Yaşıtlarım 12 bin liraya iPhone alırken ben 1,5 liraya xiomi aldım,öyle gezdim. Ya da yaşıtlarım midpointe giderken ben 'piknikte buluşalım,sandviç yaparım şarap aliriz' dedim, o paralari biriktirdim,döviz aldım gezdim.
Evlensem çeşit cesot misafir yemek takımları almam o parayla gezerim.
Çünkü ne gezsem ne görsem yanıma kâr.
Bence bakış açınızı degistirin. Çocuklarınız eksikliğini çekmez sanıyorsunuz ama ailecek yazlık yerde balkonda güle oynana yenen yemek, akşam sahil yuruyusleri, denize girip çıkıp kurt gibi acikip annein yaptığı domates ekmekleri yemek, ülkenin guzelliklerini görmek ... Bunlar cooooooooooook önemli seyler
Ben de anlayamadığım için paylaştım zaten, mutsuzluğumuz bir tatile bağlı olmamalı bence, ben borçtan balayına bile gidemedim. Ama dünyanın sonu olmadı.Herkesin yuku, derdi kendine agirdir sanirim bu da oyle bir sey. Bazi insanlar hayata cok negatif bakarlar ve her seyde kendilerine dert bulurlar. Sanirim karakter meselesi. Insan dogasi geregi hep elinde olmayani ister. Sahip oldugu sey icin kimse dertlenmez zaten. Hayat icinde hepimizin dertleri farklidir. Hepimiz ayni olup, ayni dusunebilseydik farkli bireyler olmazdik zaten.
Çaremiz yok belki ama ağlamayan bebeğe de mama yok. Bazı algıların kırılması lazım. Düşük gelirli insanlara Android telefonu, arabayı, tatili vs çok görmemek lazım. Şahsen ben artık şükretme politikasından yoruldum. 8-5 çalışıp yılda sadece 20 gün izin yapan adam krallar gibi tatili hakediyor. Köle miyiz yahu biz. Biz halk olarak böyle düşünürsek devler ağzımıza s..rİşte ben de onu diyorum, benim evime 24bin girmiyor mesela, temmuz zammından sonra da o paraya çıkamayacağım, ağlamak yerine olanı iyi değerlendirmek lazım bence, yurt dışıyla kıyaslanırsa ağlayacağımız çok şey var, tatil devede kulak. İlla ki dinlenmek istiyorsam bir hafta yemeği dışarıdan söylerim temizlik de yapmayıverir yatarım. Otel tatiline 1 gün için vereceğim parayı ancak harcarım. Depresyona girmem yani. Eldekiyle mutlu olmaya alışmaktan başka çaremiz yok ki
İşte sürekli birşeyler çıkıyor, fırsatını bulduğun an halletmek gerek. En son yurtdışına çıktığımda Euro 4,5 tl idi. Böyle düşünüp gitmeseydim bir daha gidemezmisim zaten. Kredi çekip telefon almak ne kadar saçma geliyorsa kredi çekip tatile gitmek de çok normal geliyor bana ( abartmamak şartıyla ).Ben o dönemde ayı zor çıkarıyordum yurt dışını hayal bile edemedim. İhtiyaçlar hiyerarşisi malum önce evi arabayı aldık. Tam borçları hafiflettik artık nefes alırız dedik krizin kucağına düştük. Yarıyıl tatilinde termal otel hayal ediyordum. Korona yüzünden 2 hafta raporlu olunca tatil paramız güme gitti, biz de evimizde oturduk. Şanssızlıklar, kısmetler. Olmayınca olmuyor işte, ama ben bunu ağlanası, isyan edilesi bir şey okarak görmedim. Görenlere anlam veremiyorum.
Aaa evet, bdvde değilmiş:)Canım benim konu bdvde değil zaten neden dert olması gereksin ki
On gün işleri ötelemek,dışarıdan yemek söylemek anneye tatil olur. Çocuğun umru olmaz...Eğlenmesini bilene evin bahçesi bile tatil. 10 gün işleri ötelesen bana tatil oluyor
Ben de anlayamadığım için paylaştım zaten, mutsuzluğumuz bir tatile bağlı olmamalı bence, ben borçtan balayına bile gidemedim. Ama dünyanın sonu olmadı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?