Ben şu tatile çıkamama ağıdını neden anlayamıyorum ya, babam memurdu biz karı koca memuruz (bunu neden yazdım: türkiyede sabit geliri ve işsizlik kaygısı olmayan grup olarak değerlendirildiğimizden) hiç öyle illa ki "gidip bir otelde kalacağım" diye tutturacak bütçeyi açamadım yatırım kaygısından. Akraba ziyaret ettim, kuzenlerimi gördüm, çocuklarımı kuzenleriyle buluşturdum, misafir ağırladım,bahçede komşularımla kıkırdadım. Aile bağlarımı güçlendirdim ya da evimde yattım. Burada düşük maaşlı, gırtlağa kadar borç içinde, ekonomik krizde yarının hesabını yapamayacak durumdaki insanların tatile gidemiyorum diye ağlamasına anlam veremiyorum. Ne yapmak lazım yani kredi çekip ya da alyansı satıp tatile mi gitmek lazım, şart mı bu, ya da bu neden böyle, çok mu özeniyoruz acaba maddi olanaklarımızı zorlayan şeylere, neden var olanın keyfini sürmenin yollarını aramıyoruz. Şahsen benim cebimde hiçbir zaman tatile ayıracak param olmadı, olmayınca da bunu dert edinme gereği duymadım. Ben mi arızalıyım insanlar mı taht-ı revan peşinde?
Linç etmek isteyen de çıkabilir, haklı da olabilirler ama olamayanı oldurmamadığından ağlamak yerine var olanı güzelleştirmeye çalışmak çok mu zor.
Ekleme düzeltme adı her neyse
Hanımlar ben kimse evden çıkmasın falan demedim, iyi de yazarım aslında
ama tatil kavramını illa ki bir hafta tam pansiyon bir otelde geçiremediği için dertlenen gruptu kastettiğim. Var olanı değerlendirebilmek varken neden lüksünü yapamıyorum diye isyan edenleri anlamadığımı dile getirdim.
çoluk çocuk günübirlik gezecegimiz yerleri gezeriz, denize gidip geliriz gece evimizde yatarız 
Çünkü oğlum yeşillik delisi. En rahat ettiği yer orası. bana çıkacak masraf yemek ve yakıt 