- Konu Sahibi gizlibahcechu
- #1
Öncelikle merhaba, foruma oldukça yeniyim. Çok mantıklı tavsiyeler yazanlar, tecrübelerini paylaşanları gördükçe 'kesinlikle derdimi anlatmalıyım!' dedim. 'Offf bunu mu dert ediyorsun, ne saçmalıyorsun' demeden okursunuz umarım.
Yaşım 20. Üniversite öğrencisiyim. Benim bir sevgilim var. 3 ay oldu henüz sevgili olalı. Fakat artık aklımda onunla ilgili çok ciddi sorunlar var. Benden iki yaş küçük. Evet... sorunlardan biri bu. 'Eh ne diye kabul ettin o zaman' sorularını ben de kendime defalarca sormuşumdur. Ama ilk defa karşıma benim gibi bir erkek çıkmıştı. Benim gibi eğlenmeyi seven kendini kasmayan ne bileyim çok farklı şeylere ilgi duyan... Tanıştıktan sonra öğrendim ve resmen şok geçirdim. O yaş olayını baştan beri biliyormuş ve bana neden takıyorsun ki aramızda 20 yaş varmış gibi davranma nolur dedi. Yok dedim olmaz dedim ama bir şekilde e hadi deneyelim dedirtti.
Beni ne kadar çok sevdiğini burada anlatamam. İnanın ağzımdan çıkacak tek bir lafa bakıyor. En ufak küslüğümde bile ayrılırım terkederim korkusuyla resmen ağlıyor yalvarıyor. Ben sürekli hasta olurum. Tıp okuduğundan bana sürekli özel doktorummuş gibi davranır. Evlendiğimizde asla yormuycam seni yemek yapmayı temizlik yapmayı öğreniyorum diyor cidden de öğreniyor. Bebek kıyafeti alalım saklayalım bebeğimiz olduğunda ilk onu giysin diyor. Her yerde benim resimlerimle geziyor. Günün yarısını resimlerime bakmakla geçiriyor resmen. İnanın bir ara ben cinsiyet değiştirmek istiyorum erkek olsam daha mutlu olurdum demiştim ve ciddiye alıp yalvarırcasına beni de cinsiyet değiştirmeye zorlama sen erkek olursan benim de cinsiyet değiştirmem gerekir bile dedi :) Bu gibi bir sürü şey her neyse.
Bir de şöyle bir sorunumuz var ki en az 6 yıl boyunca evlenemeyeceğiz. Ben mezun olacağım kim bilir nereye atanacağım o ise benden iki yıl sonra mezun olacak ve bir de askerlik yapacak. Benim ailem bu aralar ciddi ciddi mezun olana kadar bul birini zaten ikinci üniversiten baya geciktin, mezun olunca evlen diyor. İnanın ciddi diyorlar. Hak da veriyorum zaten meslek olarak 3 yıl geç başlayacağım en az bi 3 yıl da onu bekleyeceğim. Ben 30'larımda anne olmak istemiyorum.
Bunu ona defalarca söyledim ama resmen yalvarıyor nolur gerekirse tıpı bırakırım şu an bırak de bırakıyım iki yıllık bi bölüm okurum erkenden evleniriz o zaman diyor.
Her neyse bu forumda gezerken 6-7-8 hatta 9 yıllık ilişkilerin düğüne yakın ya da evlendikten kısa süre sonra bittiğini anlattıklarını gördüm. Zaten aklımdaki gel gitler 6 yıla kadar böyle devam ettirebilir miyiz soruları daha da fazlalaştı.
Yaş konusu bi taraftan, ailemin evlilik konusunda öğütleri bir taraftan, bu yazılar bir taraftan artık yol yakınken dönsem mi dedirtiyor. 9 yıllık bir ilişki bile bitmiş bizimki de biterse, bir de boşuna bekler bu kez iyice aşktan falan soğur da evlenemezsem ailemi ikna ettiğime pişman edersem ömür boyu pişmanlığını çekersem.. Çok düşünüyorum inanın.
yaş konusunda sorun yaşar mıyım?
evliliğimin gecikecek olmasına nasıl bakıyorsunuz?
Uzun ilişki yaşayıp evlenen ve mutlu olan yok mu? Tecrübeleriniz neler nolur akıl verin. Saçma gelebilir ama çok korkuyorum. Zaten evlilikten nefret eden biriydim. Şimdi bu okuduklarım çevremden duyduklarım daha da soğutuyor... Bir de yeni ve ilk sayılacak bir ilişkim bu benim. Bunun da verdiği korku olabilir bilmiyorum.
Yaşım 20. Üniversite öğrencisiyim. Benim bir sevgilim var. 3 ay oldu henüz sevgili olalı. Fakat artık aklımda onunla ilgili çok ciddi sorunlar var. Benden iki yaş küçük. Evet... sorunlardan biri bu. 'Eh ne diye kabul ettin o zaman' sorularını ben de kendime defalarca sormuşumdur. Ama ilk defa karşıma benim gibi bir erkek çıkmıştı. Benim gibi eğlenmeyi seven kendini kasmayan ne bileyim çok farklı şeylere ilgi duyan... Tanıştıktan sonra öğrendim ve resmen şok geçirdim. O yaş olayını baştan beri biliyormuş ve bana neden takıyorsun ki aramızda 20 yaş varmış gibi davranma nolur dedi. Yok dedim olmaz dedim ama bir şekilde e hadi deneyelim dedirtti.
Beni ne kadar çok sevdiğini burada anlatamam. İnanın ağzımdan çıkacak tek bir lafa bakıyor. En ufak küslüğümde bile ayrılırım terkederim korkusuyla resmen ağlıyor yalvarıyor. Ben sürekli hasta olurum. Tıp okuduğundan bana sürekli özel doktorummuş gibi davranır. Evlendiğimizde asla yormuycam seni yemek yapmayı temizlik yapmayı öğreniyorum diyor cidden de öğreniyor. Bebek kıyafeti alalım saklayalım bebeğimiz olduğunda ilk onu giysin diyor. Her yerde benim resimlerimle geziyor. Günün yarısını resimlerime bakmakla geçiriyor resmen. İnanın bir ara ben cinsiyet değiştirmek istiyorum erkek olsam daha mutlu olurdum demiştim ve ciddiye alıp yalvarırcasına beni de cinsiyet değiştirmeye zorlama sen erkek olursan benim de cinsiyet değiştirmem gerekir bile dedi :) Bu gibi bir sürü şey her neyse.
Bir de şöyle bir sorunumuz var ki en az 6 yıl boyunca evlenemeyeceğiz. Ben mezun olacağım kim bilir nereye atanacağım o ise benden iki yıl sonra mezun olacak ve bir de askerlik yapacak. Benim ailem bu aralar ciddi ciddi mezun olana kadar bul birini zaten ikinci üniversiten baya geciktin, mezun olunca evlen diyor. İnanın ciddi diyorlar. Hak da veriyorum zaten meslek olarak 3 yıl geç başlayacağım en az bi 3 yıl da onu bekleyeceğim. Ben 30'larımda anne olmak istemiyorum.
Bunu ona defalarca söyledim ama resmen yalvarıyor nolur gerekirse tıpı bırakırım şu an bırak de bırakıyım iki yıllık bi bölüm okurum erkenden evleniriz o zaman diyor.
Her neyse bu forumda gezerken 6-7-8 hatta 9 yıllık ilişkilerin düğüne yakın ya da evlendikten kısa süre sonra bittiğini anlattıklarını gördüm. Zaten aklımdaki gel gitler 6 yıla kadar böyle devam ettirebilir miyiz soruları daha da fazlalaştı.
Yaş konusu bi taraftan, ailemin evlilik konusunda öğütleri bir taraftan, bu yazılar bir taraftan artık yol yakınken dönsem mi dedirtiyor. 9 yıllık bir ilişki bile bitmiş bizimki de biterse, bir de boşuna bekler bu kez iyice aşktan falan soğur da evlenemezsem ailemi ikna ettiğime pişman edersem ömür boyu pişmanlığını çekersem.. Çok düşünüyorum inanın.
yaş konusunda sorun yaşar mıyım?
evliliğimin gecikecek olmasına nasıl bakıyorsunuz?
Uzun ilişki yaşayıp evlenen ve mutlu olan yok mu? Tecrübeleriniz neler nolur akıl verin. Saçma gelebilir ama çok korkuyorum. Zaten evlilikten nefret eden biriydim. Şimdi bu okuduklarım çevremden duyduklarım daha da soğutuyor... Bir de yeni ve ilk sayılacak bir ilişkim bu benim. Bunun da verdiği korku olabilir bilmiyorum.
