Terkedilmişsindir ve bir çok soru işaretleri ve acılar içinde şaşkın
kalakalmışsındır. Canımın içi dediğin kişi yoktur artık. Ölüm bile çok
ucuzdur öyle anlarda...Ruh ikizin çoktan attalara gitmiş, günaydınlar öksüz
kalmıştır...Anılar her saniye nümayiş yaparken o yalın ve sessiz odan
da; zaman zalim bir silah gibi kurşun manyağı yapar seni, mavzerlere
siper olmak istersin...
İşte böyle anlarda öfkelenir, hassaslaşır bir köşede sessiz, çaresiz
kalakalırız <<kal nöbetlerimiz>> gelmiştir...Sudan çıkmış balık misali
yizdir...
Üstesinden elbette gelinecektir. Ama nasıl..? Başka bir aşka koşarak
mı..? Peki koooş...
Gelende acılarınla gelecektir unutma. Sana söylemlerinde<<çektikle
rimizin mükafatı, birbirimizi bulduk>> diyecektir belkide...
<<Bu şekilde karşılaşmak vardı , ruh ikizim>> diyecektir ve
birden çoğalacaktır ikizler, üçüzler...Bir çoklarına gebe kalacaksın
kimbilir...?
<<Çok geç kaldık, birbirimizi beklemişiz, işte gerçek sevgi bu>>
diyecektir ya da...Acılı, sancılı sol yanını okşamak için edebiyatın
tüm güzel sanatlarını kullanacaktır...
Oysa ki bir sinektir gelen ve sende sineksindir aslında...Sütten ağzın
yanmış olup, yoğurdu üfleyerek yerken; istemiyerek incitecek ya da
incineceksindir... Artık akıllısındır ya.. Ve bu hep böyle sürecektir...
Ve..bir gün tecrübe konuşacaktır<<YETER>> diye avaz avaz canhıraç
bağıracaktır...Üzümün sapı var, armudun çöpü, elmanın yaprağı muka
yeseleri ve çelişkilerin...Vaah ki vahlar olsun, demeden düşünmek
gerekir...Saman alevinden kavgalar çıkartmadan, aptal gururlar yapma
dan sadece düşünmek, irdelemek gerekir...Araya biraz uzaklıkla kolayca
üstesinden gelebilirsin...
Sevgini yaşamak, yaşatmak varken her sevgiliye<<gel kalbime sende
gir>> dersek yürek kevgir olur, taze moka çok sinek konar olur,
bizede, gelene de yazık olur...
kalakalmışsındır. Canımın içi dediğin kişi yoktur artık. Ölüm bile çok
ucuzdur öyle anlarda...Ruh ikizin çoktan attalara gitmiş, günaydınlar öksüz
kalmıştır...Anılar her saniye nümayiş yaparken o yalın ve sessiz odan
da; zaman zalim bir silah gibi kurşun manyağı yapar seni, mavzerlere
siper olmak istersin...
İşte böyle anlarda öfkelenir, hassaslaşır bir köşede sessiz, çaresiz
kalakalırız <<kal nöbetlerimiz>> gelmiştir...Sudan çıkmış balık misali
yizdir...
Üstesinden elbette gelinecektir. Ama nasıl..? Başka bir aşka koşarak
mı..? Peki koooş...
Gelende acılarınla gelecektir unutma. Sana söylemlerinde<<çektikle
rimizin mükafatı, birbirimizi bulduk>> diyecektir belkide...
<<Bu şekilde karşılaşmak vardı , ruh ikizim>> diyecektir ve
birden çoğalacaktır ikizler, üçüzler...Bir çoklarına gebe kalacaksın
kimbilir...?
<<Çok geç kaldık, birbirimizi beklemişiz, işte gerçek sevgi bu>>
diyecektir ya da...Acılı, sancılı sol yanını okşamak için edebiyatın
tüm güzel sanatlarını kullanacaktır...
Oysa ki bir sinektir gelen ve sende sineksindir aslında...Sütten ağzın
yanmış olup, yoğurdu üfleyerek yerken; istemiyerek incitecek ya da
incineceksindir... Artık akıllısındır ya.. Ve bu hep böyle sürecektir...
Ve..bir gün tecrübe konuşacaktır<<YETER>> diye avaz avaz canhıraç
bağıracaktır...Üzümün sapı var, armudun çöpü, elmanın yaprağı muka
yeseleri ve çelişkilerin...Vaah ki vahlar olsun, demeden düşünmek
gerekir...Saman alevinden kavgalar çıkartmadan, aptal gururlar yapma
dan sadece düşünmek, irdelemek gerekir...Araya biraz uzaklıkla kolayca
üstesinden gelebilirsin...
Sevgini yaşamak, yaşatmak varken her sevgiliye<<gel kalbime sende
gir>> dersek yürek kevgir olur, taze moka çok sinek konar olur,
bizede, gelene de yazık olur...
