Arkadaşlar eşim aşırı derecede çocuk istiyordu ama ben olumlu düşünmüyor tedaviyi erteliyordum sürekli. Sonunda bende eşimde tedavi olmaya karar verdik. Tedavi olup bekleyelim dedik.
Dün randevum vardı ama resmen berbattı. Çok kötüydü psikolojim alt üst oldu sadece ultrasonla bakması yetti vazgeçmem için. Öylesine titredim ki gözlerimi kapadım hem ağlıyorum hem bitmesi için dua ediyorum. Bitti, bu kadar aç gözünü dedi bir baktım eşim tam karşımda mosmor olmuş. Sonra gri oldu sonra beyaz oldu sonra bayıldı. Ben kendimi bıraktım ona iyi olduğumu ikna etmek için uğraştım. Yatırdı doktor ayaklarını dikti falan ben diğer tarafta bayıldım bayılcam bayılamıyorum. İçimden inşallah doktor bizi kovmaz diyorum. Ya aklıma geldikçe ürperiyorum. Rezil olduğumuza mı üzüleyim canımın acıdığına mı anlamadım.
Doktor hsg isteyebilirim dedi ama nette bayağı araştırdım ben o testi yaptırırsam sedyede can veririm. Dün geceden beri ağlıyorum ben ağlıyorum eşimde ağlıyor. Sen zaten en başından beri istemiyorsun böyle hevesli istekli değilsin. Sanki zorla oluyormuş gibi hissediyorum. Canımı yakıyorlar diyorum. Dirayetli ol güçlü ol. Sen ol o zaman neden bayıldın doktorda diyorum. Seni öyle görünce içim kötü oldu sen güçlü olsan bende olurum diyor.
Ya ALLAH kimseyi evlatla sınamasın çok zor cidden. Şimdi bir daha ki ay yine çağırdı. Yine aynı işlemi yapıcak ama ben istemiyorum çok kötüyüm ya hep ağlamak istemiyorum. İşteyim birde üstüne insan görmek istemiyorum resmen. Nolur dua edin normal yolla kalayım tedavi süresinde ben aklımı kaçırırım yoksa.
