O çocukların dayak yediğini görüp, sadece seyirci kalıyor, uzaktan acımakla yetiniyor ve hiçbir şey yapmıyorsanız; veballeri sizin de üzerinize bilesiniz. Seyirci kalmak, kötülüğe gözüyle destek vermektir. Düşünün bunu.
Boşuna dememişler, vicdanını susturmak isteyen, ona uygun bir bahaneyi bulur diye.
Bahanelerinizin vicdanınızdan daha kuvvetli olamadığı bir an geldiğinde, çok geç olmaz umarım.
Delirenin de tedavisi var, daha çok delirirse daha güzel tedavi ederler, belki elden gidince çocuklar, kendini görme fırsatı olur. Kusura bakmayın. Bu bahaneler beni aşan bir cahillik içeriyor. Bu kadarını idrak edemiyorum.