Tek çocuk olmak çok mu kötü bir şey?

İyi yanları da var kötü yanları da.
İyi yanlarını sayayım sana: bütün ilgi alaka senin üzerinde oluyor, ne istersen yapılıyor, istediğin kadar şımarıp naz kapris yapabiliyorsun. Maddi bütün olanakları ailen senin için kullanıyor. Mirası bölüşmek zorunda değilsin. Bütün para sana kalıyor annen/baban ölünce.
 
çocuğun tüm ihtiyaçlarını karşılayacak kadar maddiyatınız varsa olabilir. yoksa diğer çocuğun rızkını kısmayın.
 
biz 4 kardeştik. gercekten annem babam 4 cocuga bakabılecek durumda degıldı bence. buyudukmu buyuduk. ama nasıl ? buyuk 3 müz universite bile okuyamadık. erkek kardesım lıseyı bıle bıtıremedı. su an sadece en kucuk kızkardesım unıversıtede okuyor tabı bız buyuduk calısıyoruz. artık ılgı anca en kucuge kaldı. erkek kardesım kaza gecırdı 3 yıl once öldü. keske annem babam ılgılenebıleceklerı kadar cocuk yapsaydı. hem manevı hem maddı olarak. kardes guzelmı coookkk guzel ıyıkı varlar. ilk kez sinemaya 16 yasında filan gittim . ne sosyla haytaımız oldu ne isteklerimiz baskalarının eskileriyle büyüdük . su an bunlar zor gelmıyo ama cocukken herkes yenılerı gıyıp sınemaya gezmeye gıderken senın bunları atlatman cok zor oluyo. tatilya vardı o zamanlar okul gotururdu. 1 kez bile gidemedim . 3 cocuk 3ude okuyo hangı bırını gondersınler.
gel gelelım 31 yasında 23 aylık bı kızım var. tup bebek kendısı. calısıyorum. bı kardesı olsun ısterım tabıkı ama ne maddı durumum ne de manevı durumum. 2. bı cocuga bakabılecek kapasıtede degılım. eşim annem destek oldugu halde düşünemiyorum . cunku cocuklugumda yasadıgım eksıklıklerı dolduramıyorum. yetememekten korkuyorum. kendımı unutmak ıstemıyorum cocuk karmasasında .
 
biz 4 kardeştik. gercekten annem babam 4 cocuga bakabılecek durumda degıldı bence. buyudukmu buyuduk. ama nasıl ? buyuk 3 müz universite bile okuyamadık. erkek kardesım lıseyı bıle bıtıremedı. su an sadece en kucuk kızkardesım unıversıtede okuyor tabı bız buyuduk calısıyoruz. artık ılgı anca en kucuge kaldı. erkek kardesım kaza gecırdı 3 yıl once öldü. keske annem babam ılgılenebıleceklerı kadar cocuk yapsaydı. hem manevı hem maddı olarak. kardes guzelmı coookkk guzel ıyıkı varlar. ilk kez sinemaya 16 yasında filan gittim . ne sosyla haytaımız oldu ne isteklerimiz baskalarının eskileriyle büyüdük . su an bunlar zor gelmıyo ama cocukken herkes yenılerı gıyıp sınemaya gezmeye gıderken senın bunları atlatman cok zor oluyo. tatilya vardı o zamanlar okul gotururdu. 1 kez bile gidemedim . 3 cocuk 3ude okuyo hangı bırını gondersınler.
gel gelelım 31 yasında 23 aylık bı kızım var. tup bebek kendısı. calısıyorum. bı kardesı olsun ısterım tabıkı ama ne maddı durumum ne de manevı durumum. 2. bı cocuga bakabılecek kapasıtede degılım. eşim annem destek oldugu halde düşünemiyorum . cunku cocuklugumda yasadıgım eksıklıklerı dolduramıyorum. yetememekten korkuyorum. kendımı unutmak ıstemıyorum cocuk karmasasında .

O zaman lütfen yapmayın.
Ben tek çoçuğum ve hiç kendimi yalnız hissetmedim. Bir gün bile. Paylaşmayı da bilen bir çocuk oldum. Pısırık olur derler hiç öyle olmadım. Gayet girişken bir çocuktum. Ve mutlu da bir çocukluk geçirdim.
Kardeş şart falan diyenlere hiç aldanmayın. Ben tek çocuk olarak halimden çok memnunum.
Babam üç kardeşti. Düşman başına bir kardeşi vardı. Kanser oldu bir gün gelmedi. Annem bir gece sadece yanında kalmasını rica etti ona bile gelmedi de annemin kardeşi yani Dayım kaldı yanında. Kardeş diye illa mükemmel bir kardeş olmuyor. Amcam gibi baş belası da olabilir.
 
  • Beğen
Reactions: nix
hayatını tek çocuk olarak geçirenlerin fikirlerini bekliyorum.
olsa bakarım ama dıgerinın ımkanlarından kısarak ama ben bunu istemiyorum. hele şu ara hiç. kimbilir 5-6 sene sonra isterim belki tabi o zamanda olursa .
 
Tek çocuk olmak bence çok kötü bende tek çocuğum derdimi paylasabilecegim düşünce kolumdan tutan bi abim bi ablam bir kardeşim yok ALLAH anneme babama uzun ömürler versin ama bir gün onlar bu dünyadan hiç ettiklerinde tek basima kalicam ne yaslanacagin bir dağ ne de derdine derman olacak bir kardeş olacak yanında tek çocuk olmak kötü ağır ve çok zor kendinizi düşünerek çocuğunuza yanliz yaşayacağı bir hayat bırakmayın bence benim düşüncem bu
 
Bence bu kişiden kişiye değisen bir konu bende tek çocugum ve hicbir zaman kardeş gereksinimi duymadim hatta tek cocuk olmaktan cok mutluyum suan Allah nasip ederse bir kizim var ve ikinci cocuk düsünmüyorum oda benim gb tek olacak çünküleri çok fazla özel okullarda okudum istediğim yaz kamplarina gittim ailem hep egitime yatirim yapti ve o sürecte çok güzel ark dostluklar edindim hiç kendimi yalniz hissetmedim bu konuda biraz ailede çok önemli annem hep destekcimdi her hafta sonu full etkinlik sinama subu babamla devamli sohbet puzzle filan yani hic off puff sıkıldım yalnızım demedim.
 
Merhabalar, oğlum 18aylık. Bunları düşünmek için erken belki ama yapım gereği bir şeyi netleştirmeden rahat edemiyorum. Belirsizlik canımı çok sıkıyor... Maddi açıdan problemimiz yok. Ancak manevi olarak hiç mi hiç hazır değiliz ikinci bebeğe. Anne baba olmak gerçekten çok zormuş. Ya da biz zorlaştırıyoruz bilemiyorum. Çünkü uyku düzeni bozulsa, yemek yemese, düşse vs ben çok stres oluyorum. Ağlıyorum ya aç kaldıysa, ya sağlıklı beslenemezse vs diye. Yani çok rahat davranamıyorum malesef. Çok uğraşıyorum ama olmuyor. Bir yere giderken bile uyku saatlerine göre plan yapıyoruz. Aman orda uyusun ya da yolda uyusun diyemiyorum. Her şeyin en güzeli en rahatı olsun istiyorum oğlum için. Küçük gibi görünüyor ama bunlar tüm düzenimizi, psikolojimizi etkiliyor. Sanırım yorucu da oluyor böyle. Ben oğlumu o kadar seviyorum ki bakıp bakıp ağlıyorum nasıl bir sevgi bu diye. İkinci bir bebek olursa eminim onu da böyle severiz ama cesaretimiz yok. Tek çocuk olanlar ya da kesin tek çocuk düşünüyorum diyenlerden sanırım olumlu şeyler duymaya ihtiyacım var =)

Ben tek çocuğum ve tek çocuk olmak çok kötü bişey bence
İleride çocuğunuz kendini yalnız hissedebilir
İmkanınız varsa onu yalnız bırakmayın bence
 
Ben tek çocuğum. Bazen bir abim ablam olsa güzel olurdu diye geçiriyorum içimden. Kardeşim olmasını istemezdim, çocuklara pek tahammülüm olmadı hiçbir zaman. Onun dışında tek çocuk olmaktan mutluyum, memnunum. Ailemin ilgisi sadece banaydı, kardeşim olsa şu anki hayatımı yaşayamıyor olurdum belki de. Ailem 1 tane yapacağı şeyi 2 tane yapmak zorunda kalacağı için bölünürdü. Evde istediğim odayı bile alamazdım belki kardeşim istiyor diye. İnsanın kardeşinin olması elbet güzel bir şeydir ama, bir yandan da yük bence.

Erkek arkadaşım da tek çocuk. O çok isterdi mesela kardeşi olmasını. Bana hep der ki biz 2 çocuk yapalım. Bende he he derim geçerim. Herkese göre değişiyor.
 
Merhabalar, oğlum 18aylık. Bunları düşünmek için erken belki ama yapım gereği bir şeyi netleştirmeden rahat edemiyorum. Belirsizlik canımı çok sıkıyor... Maddi açıdan problemimiz yok. Ancak manevi olarak hiç mi hiç hazır değiliz ikinci bebeğe. Anne baba olmak gerçekten çok zormuş. Ya da biz zorlaştırıyoruz bilemiyorum. Çünkü uyku düzeni bozulsa, yemek yemese, düşse vs ben çok stres oluyorum. Ağlıyorum ya aç kaldıysa, ya sağlıklı beslenemezse vs diye. Yani çok rahat davranamıyorum malesef. Çok uğraşıyorum ama olmuyor. Bir yere giderken bile uyku saatlerine göre plan yapıyoruz. Aman orda uyusun ya da yolda uyusun diyemiyorum. Her şeyin en güzeli en rahatı olsun istiyorum oğlum için. Küçük gibi görünüyor ama bunlar tüm düzenimizi, psikolojimizi etkiliyor. Sanırım yorucu da oluyor böyle. Ben oğlumu o kadar seviyorum ki bakıp bakıp ağlıyorum nasıl bir sevgi bu diye. İkinci bir bebek olursa eminim onu da böyle severiz ama cesaretimiz yok. Tek çocuk olanlar ya da kesin tek çocuk düşünüyorum diyenlerden sanırım olumlu şeyler duymaya ihtiyacım var =)
Ailemin tek çocuğuyum. Ne kucuklugumde hissettim kardeş eksikliğini (belki cok kisa dönem hissetmisimdir arkasaslarimin kardesler olunca o da), ne büyüdüğümde hissettim.Suan evliyim hala ayni kanaatteyim. Fikrimi sorarsaniz bence cokta guzel birsey:KK49:
 
Ailemin tek çocuğuyum. Ne kucuklugumde hissettim kardeş eksikliğini (belki cok kisa dönem hissetmisimdir arkasaslarimin kardesleri olunca o da), ne büyüdüğümde hissettim. Suan evliyim hala ayni kanaatteyim. Fikrimi sorarsaniz bence cokta guzel birsey:KK49:
 
Ben 24 yasindayim evin tek cocuguydum ama hic bi zaman sevmedim hallada keske bi kardesim olsa diyip duruyorum yarin obur gun bu dunyadan gocup gideceksiniz istermisiniz oglunuz yanliz kalsin canindan bi parcasi olmasinnn bazen oyle yanliz oldugumu dusunuyorum kii anlatamam evde oturuken keske bi kiz kardesim veya bi abim olsaydi bir birimize gidip gelirdik diyorumm bence Rabim sana evlat veriyosa onunu kesme ve bukadar oglunu dakikalarla sinirlandirma cocugu rahat birak cocuk bu bi gun erken yatar bir gun gec yatar sen ona iylik ettigini dusunuyosun ama tam tersi kotuluk ediyosunn Istemeyerek dusunsene koyde yasayan cocuklarii dogal ortamlarindalar oynuyolar zipliyolar yalin ayak geziyolar masaAllah sapa saglamlar ustune dustukce Allah korusun kolayca hastalanir,ve ileriki zamanlarinda sen olmicaksin cocuga sorumluluk sahibi oldugunu ogret cunku omrunun sonuna kadar Annesi yaninda olmicak
 
6 kardesiz :KK53:
1 i ile %100
2siyle %50
1iyle %25
1iyle de %0

Duzeyinde iliskim diyebilirim.

Rahat olma konusunda da, rahatlamak sizin çozumunuz bence. Fazla mukemmelliyetcilik tum aile bireylerinizi yorar. Cocugunuz da ilerde sizin gibi bazen durup bir nefes almak, bos vermek ister ama yapamaz. Bu konuyu ciddiye almanizi tavsiye ederim nacizane...
 
Ben kendim tek çocuğum ve hiç sevmediğim bir durum paylaşma duygusunu üniversitesye gidip yurtta aynı odada üç kişi kalınca öğrendim desem yalan olmaz.
 
Kardeslik bagini da kucumsemeyin.
Olmasi gerektigi gibi olunca cok guzel bir sey. Tek cocuk olanlar eksiklik hissetmeyebilirler, bilmedikleri bir sey neticede. Kuzenle veya can dostunla iliskine benzemiyor. Biz de muthis bir bereketle buyumedik, ben 3 yasimda ablaligi ogrendim, paylasmayi ogrendim. Kardesim cikolatasini erkenden bitirirdi benimkini saklar, daha sonra acip yarisini ona verirdim. Hayatim boyle gecti, hic de yok tek cocuk olsaydim da annemler butun cikolatalari bana alsalardi, para ve ilgi bolunmeseydi , tek bisikleti paylasmasaydik demedim.
Sonradan 3. kardesim oldu, ayni odayi paylastik. Yas farkimiz cok ama artik buyudu ve onunla da iliskimiz gayet guzel.
Hicbirimiz ozel okula gitmedik ama ihtiyacimiz olan dershaneye gidip ozel ders aldi. Annemlerin esitlik kaygisi yoktu zaten, birine sunu yaptim hepsine yapayim diye bir dusuncede olmadilar. Duruma gore kimin ihtiyaci varsa ona yoneldiler.
Kardeslik guzeldir, tek cocuk olmak da kotu bir sey degildir. Anne baba manevi veya maddi olarak kaldiramayacgini dusunebilir. Bakamayacagini dusunerek sirf kardes olsun diye cocuk yapmak da yanlis.
 
Back
X