• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

tembellik hastalığı

Kendinize bu kadar dürüst bir özeleştri yapmanız bile büyük bir adım.Çoğumuz hatalarımızı kendimize itiraf etmeye üşeniyoruz sonra harekete geçmemiz gerekir diye.
farkındayım ama adım atamıyorum nedense, çok kızıyorum kendime kocaman kadınsın hatalarını düzelt diye ama neden böyle oluyor anlamadım hala yerimde sayıyorum
 
Haddim olmayarak uyarmak istiyorum sizi. Durumu değiştirmek istiyorsanız hemen baslayın, böyle aralar vermek kendinizi oyalamaktır. Pzt diyeti hikayesine döner. Bunu genel yasam döngüsü için söylüyorum. Konu baslığına da istinaden. Ya da olmadı kendinizi böyle kabul edersiniz,olur biter, ama hem sikayet edip hem adım atmazsanız o zaman biraz sacma oluyor =)
alakanız için teşekkür ederim göbeğim de çok çıktı bu aralar, dikkat etmeye başlamam iyi olacak her yönden
 
tembele is buyur, sana is ogretsin

:KK70:babaannem bunu benim icin gunde on kez falan soylerdi herhalde,
sadece huy olarak degil prensipte tembel biriydim, cok calismak, efor sarfetmek, duzenli olmak vs bana gereksiz gelirdi, utu yapmanin gereksizligi uzerine tum gun konusabilirdim.

32 yasindayim,
ne degisti,
hala tembelim,
ama prensiplerimi degistiriyorum,
vucuduma daha iyi bakmam gerektigini biliyorum, zira yasla birlikte bazi seyler zorlasmaya basladi bile, sporumu aksatmamaya ozen gosteriyorum,
cok ani oldu ama, duzenli tertipli olmanin ic huzura daha iyi geldigini dusunmeye basladim, minimalist yasam uzerine okuyup arastirdikca da kendi hayatima yedirebilecegimi fark ettim,
ve yillar sonra belki de gercekten ilk defa evim gercekten temiz ve duzenli ve de minimalist.

yani degisim her an olabiliyor, siz yeterki kendinizi iyi hissedeceginiz yone dogru soyle bir yonelin,
yavas yavas da olabilir, birden de olabilir,
strese sokmadan kendinizi hayatinizi guzellestirmeye calisin.
 
güzel yapıcı yorumun için teşekkür ederim canımmo_O haftada bir evi çocuğa bakan bakıcı abla süpürüyor canım, bulaşık yemek dışında pek ev işi de yapmıyorum aslında hani ev işi yapsam da ona bağlı olsa hiç içim yanmayacak ev de aşırı dağınık rezalet:KK43: çamaşır telim bir hafta asılı kalır bazen 5 dk da onu toplamam, bakıcı kimbilir neler düşünüyprdur arkamdan, dünyanın en tembel insanı olaabilirim :kızgın:
benim kadar olamazsın
 
tembele is buyur, sana is ogretsin

:KK70:babaannem bunu benim icin gunde on kez falan soylerdi herhalde,
sadece huy olarak degil prensipte tembel biriydim, cok calismak, efor sarfetmek, duzenli olmak vs bana gereksiz gelirdi, utu yapmanin gereksizligi uzerine tum gun konusabilirdim.

32 yasindayim,
ne degisti,
hala tembelim,
ama prensiplerimi degistiriyorum,
vucuduma daha iyi bakmam gerektigini biliyorum, zira yasla birlikte bazi seyler zorlasmaya basladi bile, sporumu aksatmamaya ozen gosteriyorum,
cok ani oldu ama, duzenli tertipli olmanin ic huzura daha iyi geldigini dusunmeye basladim, minimalist yasam uzerine okuyup arastirdikca da kendi hayatima yedirebilecegimi fark ettim,
ve yillar sonra belki de gercekten ilk defa evim gercekten temiz ve duzenli ve de minimalist.

yani degisim her an olabiliyor, siz yeterki kendinizi iyi hissedeceginiz yone dogru soyle bir yonelin,
yavas yavas da olabilir, birden de olabilir,
strese sokmadan kendinizi hayatinizi guzellestirmeye calisin.
Ben de öyleyim maalesef fıtrat mi diyeyim, az enerjim var mi diyeyim. Bazen koala gibi hissediyorum kendimi. Ama çocuklardan sonra tabi hizlandim. Bir de mesela mutfakta yemek yaparken o kadar titiz yaparım ki hiç biryer kirlenmez böylece sık sık temizlemek zorunda kalmam. Tezgahım bomboş. Bulaşıkları koy sil tertemiz. Dolaplarim tikis tikis değil. Mutfakta da gardropta da çok çok azalttim.

Ama özellikle bu sade yaşamla ilgili bilgiler edindikce tam duzenimi oluşturdum. Fazlaliklardan kurtuldum. Herşeyin bir yeri var. Bu çok önemli. Evdeki tek dağınıklık oyuncak. O da normal şuan küçükler. Sabah yarım saat içinde her yeri düzene koyabiliyorum. Bir de süpürüp silince oh mis. Ütü konusunda da aynı fikirdeyim. En büyük sıkıntım ipek esarpti. Pamuklu şallar çıktı. Al cekmeceden tak çık.
Velhasıl. Az eşya, çok huzur, az vakit kaybı.:KK76:
 
Ben de öyleyim maalesef fıtrat mi diyeyim, az enerjim var mi diyeyim. Bazen koala gibi hissediyorum kendimi. Ama çocuklardan sonra tabi hizlandim. Bir de mesela mutfakta yemek yaparken o kadar titiz yaparım ki hiç biryer kirlenmez böylece sık sık temizlemek zorunda kalmam. Tezgahım bomboş. Bulaşıkları koy sil tertemiz. Dolaplarim tikis tikis değil. Mutfakta da gardropta da çok çok azalttim.

Ama özellikle bu sade yaşamla ilgili bilgiler edindikce tam duzenimi oluşturdum. Fazlaliklardan kurtuldum. Herşeyin bir yeri var. Bu çok önemli. Evdeki tek dağınıklık oyuncak. O da normal şuan küçükler. Sabah yarım saat içinde her yeri düzene koyabiliyorum. Bir de süpürüp silince oh mis. Ütü konusunda da aynı fikirdeyim. En büyük sıkıntım ipek esarpti. Pamuklu şallar çıktı. Al cekmeceden tak çık.
Velhasıl. Az eşya, çok huzur, az vakit kaybı.:KK76:

Aynen aynen,
Ayni kafadayiz:)
Benim de cocuklardan oturu muhakkak bir daginikligimiz oluyor ama bir tek onlar olunca cabucak toplaniyor da.
 
Back
X