bende yeni evlendiğimde zeytinyağlı pırasayı tarife bakarak yapıyordum..26 yaşımdaydım..Yemek yapamıyorum. Elimin lezzeti yok. Elim mutfak işlerine yakışmıyo. Zaten hevesim yok ayda yılda bir hevesim gelir yemek yaparım bildiğiniz çöptür yani. Ya tuzu fazla olur ya eksik olur. Tarife göre yaparım tadı berbat olur. Tarifsiz yaparım hiç bişeye benzemez. Gördüklerimi bire bir yaparım çöpe gider. Okur yaparım iğrenç olur. Et yaparım az pişiririm. Saatle ocak açarım yemek yanar. Ya ben mutfaktan nefret ediyorummmm. Bu yemek işini niye icat etmişler. Hiç mi hap gibi bişeyler üretemiyorlar ki, yemek yapmasakta onlardan yutsak?
Bunun bi yolu yordamı yok mu ya? 26 yaşındayım ve hala yemek yapamıyorummmmm. Evet evet açık yüreklilikle söylüyorum ki ben beceriksizim. Ama ben beceriksizim diyip kenarada çekilemiyorum evlenince adam yemek bekleyecek.
Bittim ben bittim. Nasıl öğreneceksem bunu?
Not: pasta yapmasını çok iyi beceriyorum o konuda sıkıntı yok.
Aferin kız sana :)16 yaşındayım. Annem çoğunlukla işte olduğu için ben yemek yapıyorum. 2 sene önce pilavı bile tutturamazken şimdi harikalar yaratıyorum. Tabi bu deneyerek gelişen bir şey. Asla denemeyi bırakmayın. Yemeğin tuzunu da deneyerek atın. Eti de pişmesine yakın bir kaseye koyarak pişip pişmediğini kontrol edin. Her ne kadar tariflere baksanız da bazen yeterli olmuyor. Tecrübe gerek size. Bunun için de bol bol deneyin.
Ekmek bulamazlarsa pasta yesinler...
Dua edeceksiniz o zaman yemek yapmayı beceren ve seven bir eş için
Yemek yemeyi seviyo, el beceriside iyi ama bu kezde kendimi beceriksiz hissediyorum. Adam ne yapsa tutuyo benimkiler çöp.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?