- Konu Sahibi akli_karisik
-
- #801
bu notu gecen gün bi yerde okudum cok güzel yazılmıs... notu yazan kisi seven bi kadını terkeden bir erkek.. :
bazı şeyler olur, yollar ayrılır. çok pervasızsındır, arkadaş veya sevgili olarak bir ilişkiyi yaşayıp bitirmişsinidir. karşı taraf buna dirensin ya da direnmesin, arkandan gözyaşı döksün ya da dökmesin; hiçbirinin önemi yok. bunları görecek ruh durumunda değilsindir zaten. biten bitmiştir dersin, geriye bir daha bakmazsın.Çünkü nokta konulunca bittiği yanılsamasına kapılmışsındır.bunları düşünürken en büyük yanılgının içindesindir aslında; o da ilerde bırakıp gittiğin insanlardan daha çok sevebilecegin insanların olabileceği fikridir.
bir zaman, hiç ummadığın bir anda geçmiş ilişkilerin bir hatırasıyla karşı karşıya gelirsin. lise mezuniyetinde senin için yazılmış birkaç cümle, arkadaşlarının ajandana karaladığı birkaç sayfa, bir mektup ya da bir e-mail. beklemediğin bir an karşına çıkar. bazısını sevmişsindir, bazısı seni sevmiştir, bazısı sana kayıtsız kalmıştır, bazısına sen kayıtsız kalmışsındır. ama seni yaralayan senin kayıtsız kaldıkların, üzdüklerindir. yıllar önce karalanan sayfalarda sevginin en saf halini, fedakarlığın her türlüsüne katlanmaya hazır bir insanın hislerini görürsün. insan kendine olan böyle bir hise nasıl kayıtsız kalabilir, hatta üstüne bu hislerin sahibine karşı davranışlarında nasıl bukadar acımasız olabilir diye oturur düşünürsünüz.
işte böyle bir an var, eskiden, çok çok eskiden bir insanı kırmış olduğunu, incitmiş olduğunu fark ettiğin bir an. ama esas mevzuu, o insanı üzmekle bu farkındalık arasında kalan süreç.
İşte bu farındalık zamanında alınan ahın; g*te kaçtığı ana tekabül eder ..
bazı şeyler olur, yollar ayrılır. çok pervasızsındır, arkadaş veya sevgili olarak bir ilişkiyi yaşayıp bitirmişsinidir. karşı taraf buna dirensin ya da direnmesin, arkandan gözyaşı döksün ya da dökmesin; hiçbirinin önemi yok. bunları görecek ruh durumunda değilsindir zaten. biten bitmiştir dersin, geriye bir daha bakmazsın.Çünkü nokta konulunca bittiği yanılsamasına kapılmışsındır.bunları düşünürken en büyük yanılgının içindesindir aslında; o da ilerde bırakıp gittiğin insanlardan daha çok sevebilecegin insanların olabileceği fikridir.
bir zaman, hiç ummadığın bir anda geçmiş ilişkilerin bir hatırasıyla karşı karşıya gelirsin. lise mezuniyetinde senin için yazılmış birkaç cümle, arkadaşlarının ajandana karaladığı birkaç sayfa, bir mektup ya da bir e-mail. beklemediğin bir an karşına çıkar. bazısını sevmişsindir, bazısı seni sevmiştir, bazısı sana kayıtsız kalmıştır, bazısına sen kayıtsız kalmışsındır. ama seni yaralayan senin kayıtsız kaldıkların, üzdüklerindir. yıllar önce karalanan sayfalarda sevginin en saf halini, fedakarlığın her türlüsüne katlanmaya hazır bir insanın hislerini görürsün. insan kendine olan böyle bir hise nasıl kayıtsız kalabilir, hatta üstüne bu hislerin sahibine karşı davranışlarında nasıl bukadar acımasız olabilir diye oturur düşünürsünüz.
işte böyle bir an var, eskiden, çok çok eskiden bir insanı kırmış olduğunu, incitmiş olduğunu fark ettiğin bir an. ama esas mevzuu, o insanı üzmekle bu farkındalık arasında kalan süreç.
İşte bu farındalık zamanında alınan ahın; g*te kaçtığı ana tekabül eder ..