- 30 Mart 2022
- 5
- 1
- 16
- 29
- Konu Sahibi AslihanCan16
-
- #1
Merhabalar
Son düzenleme:
Daha fazla zamamanınızı harcayıp siz iyce tükendikten sonra bitireceksiniz ama bu defa da bunca sene neden katlandım diye yiyip bitirecekisniz kendinizi. Sizin geliişmenize engel olan hep geti öeken biri zaten siz iyice körelince sizden vazgeçecek üyük ihtimal. Posanızın, kalmasını, beklemeyin yaşınız çoook gen. Herşey için. Bakirelik meselesini de hiiiç takmayın hiç.Öncelikle bu mesajımı okuyan herkese slm olsun.Biraz içimi dökmek istedim size belki beni suçlu bulacaksınız belki beni yargilayacaksiniz ama ne olursa olsun duymaya ihtiyacım var... 8 aylık bir ilişkim oldu 35 yaşındayım yıllardır kimse olmadı hayatımda ciddi bir ilişkim olmamıştı.Bu adam beni seviyor değer veriyor dedim başta sevmesemde zamanla sevdim bağlandım güvendim inandım. ki ailemle bile tanistirdim.ama hesaba katmadigim birşey varmış 5 ay evli kalmış boşanmış yıllar önce.kizlar gelmiş geçmiş hayatında o kızlarla karsilastim tesadüf eseri beni üzdü dediler. yinede dedim olabilir hayat bu. ama siniri öfkesi kıskançlığı hiç bitmedi beni bütün arkadaşlarımdan soyutladi dedim bir yola girdim seçim yapmalıyım dedim onu sectim.kac yaşındayım bu saatten sonra kim olursa aynısı olacak dedim.sanki iyisi gelip beni mi bulacak dedim öyle olsaydı bu yaşıma kadar evlenmiş olurdum dedim..onunla tanıştığım zaman bakireydim.simdi değilim bunun pişmanlığı yedi bitirdi beni... Seviyorum evlenicez dedim olmadı.sinirlendiginde hakareti cümleleri yaktı yıktı hep beni sucladi.ayrilmama bile müsade etmedi.beni soyutlarken o arkadaşlariyla takıldı.bu durumu sorduğum zaman sorun çıkardığımı tartışma için sebep aradığımı söyledi durdu bana.kavgalarimiz hiç bitmedi.sirf bir hata yaptım diye kopamadim ondan.seviyorumda evet böyle bir insanı seviyorum... ama yapamıyorum.ne onunla oluyor nede onsuz.bir çıkmaz içinde kaldım.ne yapacağım ne yapmalıyım bilmiyorum.bu tamamen toksik bir ilişki farkındayım.ama saplandım kaldım ben yapacağım.
Cevabınız için çok teşekkür ederim.bütün söylediklerinizde haklısınız.kiskacligi yüzünden bir kere terk etti beni.baskalarina inandı.bana inanmadı 5 gün sonra yeniden konusmak istedi barışmak istedi ben kabul etmedim.iki ay sonra çok zor günler gecirdigim bir dönemde bana yeniden ulaştı yeniden başladık. ama ayrı kaldığımız süre zarfında ben onu hep sevdim bir türlü atamadım aklimdan kalbimden bazen soruyorum kendime bu nasıl sevgi karşısındaki böyle bir insan nasıl seversin diyorum.ama sonra yine onsuzlugun acısında kavrulurken buluyorum kendimi.acaba ben takıntılı bir hastamiyim bilmiyorum.yada yaşım geç artık geç kaldım olanda oldu artık diye mi böyleyim onuda bilmiyorum.Daha fazla zamamanınızı harcayıp siz iyce tükendikten sonra bitireceksiniz ama bu defa da bunca sene neden katlandım diye yiyip bitirecekisniz kendinizi. Sizin geliişmenize engel olan hep geti öeken biri zaten siz iyice körelince sizden vazgeçecek üyük ihtimal. Posanızın, kalmasını, beklemeyin yaşınız çoook gen. Herşey için. Bakirelik meselesini de hiiiç takmayın hiç.
En büyük hatam yanlız kalacağım korkusu sanırım...Yalnızlık böyle bir insanla birlikte olmaktan daha zor olmamalı bence.
Karşınızdaki kişi de bunu anlamış olacak ki sizi bu şekilde baskılamaya çalışıyor.En büyük hatam yanlız kalacağım korkusu sanırım...
Sizi anlıyorum. Çünkü benzerini ancak malesef daha betetini yaşadım. 5 sene boyunca huyunu suyunu kötü yanlarını iyice görmüş olmama rağmen evlenir evlenmez gördğkleirm yaşadıklarım vs derken canımı zor kurtardım. Canımı derken paikolojimi. Ha o 5 sene gördğm de neden vazgeçmedim. Yada nedne geçemiyorsunuz veya geçemiyoruz derseniz, biiir sürü sebebin bir araya gelmesi muhtemelen. Ama en önemlisi kendimize yetetince değer vermememiz. Mesela sevdiğimiz biz dostumuza, annemize, çocupumuza vs biri haketmediği şekilde davransa karşısında durur izin veröeyiz ama kendimize izin veriyoruz. Kendimize daha fazla değer vermemiz gerekiyor hayat kısa. Ben 32 yaşımda ayrılıp 42 yaşımda tekrar evlendim ve şükür bir evlat sahibi oldum. O, yüzden yaşınız çok genç ve önğnüzde kimsenin kötü davranmasına harcayamacak kadar güzel, ve uzun, yıllar var. Ama hayat hızlı akıyor. Güçlü olun. Cesur olun. Dizi haketmeyen hiçbir davranışa mecbur değilsiniz. Siz, kendinize hakettiğiniz değeri vermek, zorundasınız.Değerlisiniz. Cesur olun, güçlü olun lütfen. (uzattım affedin)Cevabınız için çok teşekkür ederim.bütün söylediklerinizde haklısınız.kiskacligi yüzünden bir kere terk etti beni.baskalarina inandı.bana inanmadı 5 gün sonra yeniden konusmak istedi barışmak istedi ben kabul etmedim.iki ay sonra çok zor günler gecirdigim bir dönemde bana yeniden ulaştı yeniden başladık. ama ayrı kaldığımız süre zarfında ben onu hep sevdim bir türlü atamadım aklimdan kalbimden bazen soruyorum kendime bu nasıl sevgi karşısındaki böyle bir insan nasıl seversin diyorum.ama sonra yine onsuzlugun acısında kavrulurken buluyorum kendimi.acaba ben takıntılı bir hastamiyim bilmiyorum.yada yaşım geç artık geç kaldım olanda oldu artık diye mi böyleyim onuda bilmiyorum.
Sizi elde ettiği için daha rahat davranmaya başlamış evlilikte de oluyor sizde böyle davranamazsin diyin evlenene kadar bekleseydiniz diyicem ama olan olmuş seviyorsanız düzelmesi için konuşun baktınız olmuyor ayrilmaktan başka çareniz yokÖncelikle bu mesajımı okuyan herkese slm olsun.Biraz içimi dökmek istedim size belki beni suçlu bulacaksınız belki beni yargilayacaksiniz ama ne olursa olsun duymaya ihtiyacım var... 8 aylık bir ilişkim oldu 35 yaşındayım yıllardır kimse olmadı hayatımda ciddi bir ilişkim olmamıştı.Bu adam beni seviyor değer veriyor dedim başta sevmesemde zamanla sevdim bağlandım güvendim inandım. ki ailemle bile tanistirdim.ama hesaba katmadigim birşey varmış 5 ay evli kalmış boşanmış yıllar önce.kizlar gelmiş geçmiş hayatında o kızlarla karsilastim tesadüf eseri beni üzdü dediler. yinede dedim olabilir hayat bu. ama siniri öfkesi kıskançlığı hiç bitmedi beni bütün arkadaşlarımdan soyutladi dedim bir yola girdim seçim yapmalıyım dedim onu sectim.kac yaşındayım bu saatten sonra kim olursa aynısı olacak dedim.sanki iyisi gelip beni mi bulacak dedim öyle olsaydı bu yaşıma kadar evlenmiş olurdum dedim..onunla tanıştığım zaman bakireydim.simdi değilim bunun pişmanlığı yedi bitirdi beni... Seviyorum evlenicez dedim olmadı.sinirlendiginde hakareti cümleleri yaktı yıktı hep beni sucladi.ayrilmama bile müsade etmedi.beni soyutlarken o arkadaşlariyla takıldı.bu durumu sorduğum zaman sorun çıkardığımı tartışma için sebep aradığımı söyledi durdu bana.kavgalarimiz hiç bitmedi.sirf bir hata yaptım diye kopamadim ondan.seviyorumda evet böyle bir insanı seviyorum... ama yapamıyorum.ne onunla oluyor nede onsuz.bir çıkmaz içinde kaldım.ne yapacağım ne yapmalıyım bilmiyorum.bu tamamen toksik bir ilişki farkındayım.ama saplandım kaldım ben yapacağım.
Estağfurullah uzatmadiniz aksine önem verip zaman ayırıp yazdınız çok tşk ederim .yazdiklarinizi dikkatle okudum.sizde aslında göz göre göre sevdiğiniz için evlilige gitmişsiniz ve sanırım evlenince dahada kötü yanlarını görmuşsünüz.bende bundan korkuyorum işte ama bu aptal kalbim beynim susturuyor beni.iki güzel kelime biraz değerli hissetme kandırıyor beni.sanirim sevgiye aç bir ruhum var benim bütün sorunda bu ..Sizi anlıyorum. Çünkü benzerini ancak malesef daha betetini yaşadım. 5 sene boyunca huyunu suyunu kötü yanlarını iyice görmüş olmama rağmen evlenir evlenmez gördğkleirm yaşadıklarım vs derken canımı zor kurtardım. Canımı derken paikolojimi. Ha o 5 sene gördğm de neden vazgeçmedim. Yada nedne geçemiyorsunuz veya geçemiyoruz derseniz, biiir sürü sebebin bir araya gelmesi muhtemelen. Ama en önemlisi kendimize yetetince değer vermememiz. Mesela sevdiğimiz biz dostumuza, annemize, çocupumuza vs biri haketmediği şekilde davransa karşısında durur izin veröeyiz ama kendimize izin veriyoruz. Kendimize daha fazla değer vermemiz gerekiyor hayat kısa. Ben 32 yaşımda ayrılıp 42 yaşımda tekrar evlendim ve şükür bir evlat sahibi oldum. O, yüzden yaşınız çok genç ve önğnüzde kimsenin kötü davranmasına harcayamacak kadar güzel, ve uzun, yıllar var. Ama hayat hızlı akıyor. Güçlü olun. Cesur olun. Dizi haketmeyen hiçbir davranışa mecbur değilsiniz. Siz, kendinize hakettiğiniz değeri vermek, zorundasınız.Değerlisiniz. Cesur olun, güçlü olun lütfen. (uzattım affedin)
Defalarca konuşmaya çalıştım bı yerden suç bastırıp kendini haklı bulmayı başarıyor zaten bütün konuşmalar kavgaya dönüştü.altanda alsam dediklerinide yapsam anlatamadım derdimi.inat biri kabullendirnek zor birseyleri.ama ben bütün bunlara rağmen aptal gibi seviyorum onu böyle sevgi olurmu?Sizi elde ettiği için daha rahat davranmaya başlamış evlilikte de oluyor sizde böyle davranamazsin diyin evlenene kadar bekleseydiniz diyicem ama olan olmuş seviyorsanız düzelmesi için konuşun baktınız olmuyor ayrilmaktan başka çareniz yok
Yani ilk birlikte olduğunuz insan sonuçta sevmeseniz olmazdiniz yani ofa bundan faydanmis gibiDefalarca konuşmaya çalıştım bı yerden suç bastırıp kendini haklı bulmayı başarıyor zaten bütün konuşmalar kavgaya dönüştü.altanda alsam dediklerinide yapsam anlatamadım derdimi.inat biri kabullendirnek zor birseyleri.ama ben bütün bunlara rağmen aptal gibi seviyorum onu böyle sevgi olurmu?
Haklısınız, hem sevmek hem sevilmek bir. İhtiyaç. Ama merhametli, sİi mutlu eden bieiyle hayat daha güzel olacak inşaallahEstağfurullah uzatmadiniz aksine önem verip zaman ayırıp yazdınız çok tşk ederim .yazdiklarinizi dikkatle okudum.sizde aslında göz göre göre sevdiğiniz için evlilige gitmişsiniz ve sanırım evlenince dahada kötü yanlarını görmuşsünüz.bende bundan korkuyorum işte ama bu aptal kalbim beynim susturuyor beni.iki güzel kelime biraz değerli hissetme kandırıyor beni.sanirim sevgiye aç bir ruhum var benim bütün sorunda bu ..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?