Bebek arabası çok kullanmadık, kızımı genelde kanguruda taşıdım. Ergonomik kanguruda duruşu bilirsiniz, çocuk için en ideal duruş şekli ama halkımız don gibi giyilen kangurulara alışık olduğu için sokakta kaç kişiden tepki aldım, bilmiyorum. Yok çocuk orada sıkılır, yok dışarı dönük taşısana, yok bacakları çok ayrık duruyor... 30 saniye arayla bir teyze evladım koskoca çocuğu taşıma, bırak yürüsün dedi, zaten o sırada indirecektim, neyse yürüyorduk ki bir sonraki teyze, ay o yorulmaz mı annesi, bebek arabanız yok mu dedi. Metro merdivenlerinde bile adamın teki kızıma, çok tatlısın maşallah ama annen seni çok tehlikeli taşıyor, dedi, kanguruyu kastederek. Doktor musunuz, dedim. Hayır ama ailede çok doktor var dedi. Ergonomik kangurunun ne olduğunu biliyor musunuz, dedim. Bilmiyorum, dedi. O zaman bir zahmet araştırın, bilmediğiniz şey hakkında yorum yapmayın, ayrıca size mi soracağım çocuğumu nasıl taşıyacağımı, dedim. Cık cıklayarak gitti. Böyle kafa göz dalasım geliyor bazen cidden.
Bir kış günü, kızım 1 yaşında... Eve 50 metre mesafedeki pastaneye gittik, yine kanguruyla... Önce pastanedeki teyze, kızım bu soğukta bebek dışarı çıkarılır mı diye aklımı başıma getirdi. Kızım da sıcaktan kavruluyor bu arada, kangurunun içinde, yanaklar al al... Sonra pastaneci, evet siz dışarı çıkmayın, telefon edin biz getiririz diye çare buldu. Oldu kış uykusuna yatalım hatta, burnumuzu çıkarmayalım evden bütün mevsim...
Erkek mi, kız mı sorusu bana da çok sorulurdu. Çünkü öyle "ben kızım" diye bağıran süslü kıyafetler giydirmedim hiçbir zaman. Bu sefer de kafasına bir toka taksana dediler. Hatta kulağını deldirsene diye önerenler bile oldu. Töğbest... El kadar bebenin kulağını sırf süsü püsü sizi tatmin etsin diye niye deldireyim? Manyak bu insanlar, cidden.
Abur cubur yiyecekler ayrı hikaye... Parka her gittiğimizde bana sormadan eline bir şey sıkıştırmaya çalışan insanlar olurdu, araya girerdim, vermiyoruz öyle şeyler diye. Bir yadırgarlardı, sanki dinine küfrettik yani. 1,5 yaşındaki bebeye cips verilir mi? Yanında kola da ver bari, kuru kuru gitmesin. Bir de lolipop verenler var, sanki şirin bir şey yapıyorlar. Ben bostan korkuluğuyum tabii, öyle herkes çocuğuma gelip istediğini yedirebilir. İnsanlar bu konularda tepki görmeye alışık değiller, siz gösterince neredeyse aforoz edecekler.
Şimdi ben bunlara nasıl bakıyorum, açıkçası yeni anne olduğumda, çevrenin söylediklerini daha çok kafaya takıyordum. Acemilikten kaynaklanan bir kendine güvensizlik hali oluyor, ondan sanırım. Zamanla heee deyip geçmeyi, kendi bildiğinizi okumayı öğreniyorsunuz. Yorum yapanlar bir şey bildiklerinden değil, ego tatmin etmek istediklerinden konuşuyorlar, bunu görüyorsunuz.