Peki birşey sormak istiyorum size 65 yaş üstü hastları yada hashanede yatan hastaları anladım onlara öncelik vermek istiyorlar ama akrabası hemşire doktor olupta önceligi kendi akrabalarına veren insanlarda çok teyzesi hemşire önceligi kendi yegenine veriyor ondan daha kötü insanlar varken. benimde hemşire akrablarım var bir gün olsunda telefon edip te beni şu doktora muayene ettrin dememişimdir.
yok kast ettiğim böyle teyzesidir bilmem nesidir değil zaten.
annem çalışıyor hastanede benim, direk içinde değilim işin.
annem benim dışımda kimseyi muayene ettirmez hastanede. Raporlarını falan çıkartır anneannemle dedemin hepsi o. Onlar da kanlarını verir giderler sonra raporlarını sonuçlarını bile annem kendisi alır iş çıkışı sekreterden. Ya da yeğenlerdinden biri hastaysa bölüme telefon açar, hangi gün göndereyim der paşa paşa beklerler sıralarını.
ben genelde sıra beklemem o konuda yalan söylemeyeyim. ama ay burnum akıyor vs diye de hastaneye giden biri değilim.
mesela şöyle bir örnek vereyim. böbrek konusunda çok sıkıntılı biriyim, ailemde de diyaliz öyküsü var. defalarda hastanede yattım, sol böbreğim senede en az 3 defa taş yapar. haftasonu havuza gittim, pazartesi ateşlendim evde. Anladım mikrop kapmışım ama köpek aldık tam da o gün. Nasıl sevdim bırakmak istemiyorum. Annem salı sabahı beni zorla hastaneye götürdü. Bu arada dışarıdan görünen hiçbir şeyim yok, sadece yanaklarım kırmızı. Doktor daha gelmeden tahlillerimi falan sekreteri istedi. Zaten idrar tahlili 15 dkda çıkan bir şey. O arada doktor geldi,
beklemeden girdik. Doktor ultrason çektir dedi. (lökosit 0-5 aralığındayken ben bin küsürlerde) Ultrasonu çeken radyolog da şaşırdı, kalk tuvalete git bir daha bakıcam dedi, ikinci turda yine
beklemedim çıkan hastadan sonra girdim. Hemen rapor yazılıyor zaten, ben geri dahiliyeye inene kadar rapor da hazırdı. Kapıdaki hastalar bitince girdik içeri. Meğer sol böbreğim normal boyutların iki katına çıkmış. Doktor yatış verdi. Yatmam dedim, allem ettim kallem ettim yatmadım eve geldim. Şimdi bir hafta evde serum tedavisi. günde 5-6 saatimi kolumda serumla geçiriyorum. 3 tane o litrelik serumlardan takılıyor.
Annem bir şey çıkacağını tahmin ettiğinden hep peşimde koştu. Anne olmak sanırım böyle bir şey. Ama annemin o arada hastanede bir görevi var, tamam yerini idare edebiliyorlar ama benimle tuvalete bile geldi. bu arada dışardan görünen hiçbir şeyim yok, ateşim bile 38 değil, ama hastanede yatmam gerekiyormuş.
demek istediğim, sizden daha kötü görünmeyebilir ama belki daha kötüdür, çok düşük bir ihtimal tabi bu. yoksa o ikide bir hasta taşıyan, yok komşusu yok bilmem nesi diye hasta getiren ve öncelik bekleyen tüm hastane personeline emin ol hastane personelinin tamamı da gıcık.
