torunlar arasında ayrım olurmu

üzüldüğüm kırıldığım bir şeyi paylaşmak istedim
benim tam 3 yaşını doldurmuş oğlum vede 6 aylık ikiz kızlarım var
birde ablam var onunda 8 yaşında bir oğlu var
diğer ablamın 5 yaşında kızı ,abimin ilkokul çağında 2 çocuğu var
nedenini bilmiyorum ama son zamanlarda babam torunları arasında resmen yani herkesin farkedebileceği şekilde ayrım yapıyor
birkaç örnek vereyim;
babam ablamın 8 yaşındaki oğluna daha fazla ilgi sevgi gösteriyor
mesela onun oğluna hep hediyeler alıyor ne benimkide nede diğer kardeşlerimin çocuklarına yok
hep birlikte bir aradayken o yeğenime daha sıcak davranırken diğer torunlara hiç bakmayabiliyor
ben oğlum 3 yaşında daha aklı ermiyor kreşe gidiyor dolayısıyla boyama kitapları felan alıyoruz çok seviyor boyamayı
geçenlerde babamgilde 3 yaş çocuklar için boyama kitabı gördüm bende bizim oğlana alındı sandım
ama değilmiş 8 yaşındaki yeğenim çok istemişte ona alınmış

bana kalsa tamam diyip önemsememeye çalışıyorum ama çocuğuma bakıncada ister istemez üzülüyorum

bu örnek birkaç kez olsa bişey demeyeceğim ama sonuçta bir aileyiz ve sürekli biraradayız
ister istemez üzülüyor insan
mesela bayramda bütün kardeşler felan hep birlikte babamgile gidiyoruz ya,babam herkesten önce o yeğenimi sorar hep o nerde hani diye
bayramlarda annemlerde kaldık 1 gece diğer ablam abim felanda kaldı
gece yatacağız işte babam hemen o yeğenimi aldı gel oğlum sen benim yanımda yat dedi sarıldı
sonraki gün hep birlikte annemlerdeyken o yeğenimi babam aldı çarşıya gitti ona oyuncak felan almış
bazen üzülüyorum bazende sinirleniyorum
vs vs vs
artık çok zoruma gitmeye başladı ne bileyim

tamam ben bişey beklemiyorum ama en azından biraradayken bütün çocuklara aynı sıcaklıkta yaklaşsın istiyorum
bu durumu önce kimseye söylemedim ama sonradan diğer ablam ve abimlerde farketmiş onlarda bana söyledi
baktımki herkes bunun farkında

sonuç olarak ne diyebilirmki baba benim çocuğumuda sev böyle veya ayrım yapma desem ne değişecekki
eski toprak derler ya hani öyle bir babam var disiplinli çok iyi birisi ama neden böyle yapıyor anlam veremiyorum

ilk torun ve oğlunun çocuğu ise öyle olur rahmetli dedemde öyleydi erkek torunlarını severi bize pek ilgigösermezdi bende üzülürdüm

maalesef hala bunu yapıyor dedeler.

en okumuşu bile yapabiliyor. bence kendinizi çok üzmeyin ve tüm kardeşler toplu olarak en azından annenizle paylaşın durumu, o da kırmadan babanıza akatabilir?

ilk torun değil,ablamın oğlu ..
annemle paylaştık zaten durumu ,diğer kardeşlerimizde biliyor..
annem babamla görüşmüş babamda ayrım olurmu hepsi bir benim için demiş ama öyle değil aslında
bişey değişmeyecek aslında babam yine aynı davranacak bir çözüm yok ama işte üzülüyorum sadece

Zorla biri sevilmezki, demekki sizin cocuklari o torunu kadar sevmiyor, insan hali. Sahsen benim bir cokkücük yasta kuzenlerim var, yani en büyügü 19 yasinda, en kücügü 4 yasinda su an, mesela bir teyzemin dört kizi var, onlarin arasinda bir tanesini cok seviyorum, nezaman evlerine gitsem, su an 11 yasinda, onu kucagima alip severdim bebekliginden beri, kocaman kiz oldu hala bana sokulur gelince, bende saclarini vs yaparim, diger kizlar bazen kiskandigi icin onlarlada ilgilenmeye calisirim, ama ne yapayim, o kuzenimi daha bir ayri seviyorum. Okadar kuzenlerim arasinda-toplasam galiba nerdeyse 20 kisi ederler, bir sinemaya gidecek olsam 14 yasinda bir kuzenim var ona sorarim gelirmisin benle diye, oda cok sevinir hosuma gider.
Zaman zaman digerlerinede sicak yaklastim, ama sevgi öyle ha deyince olmuyor, bazi hareketleri batiyor veya karsilikli bir sogukluk olabiliyor.


Ayrica benide anneannem ve dedem cok ayri severlerdi, 7 cocuklari oldugu icin birsürü torunlari vardi, ama hala olsun laf acildiginda "seni bir ayri severlerdi" derler, hatta okadariki, baska bir torunlarinin yatagini disari cikartmislarmis odalarindan, benim yatagimi iceri koymuslarmis ben yanlarinda yatayim diye. Bugün olsun konu acildigidna bunu hekresin icinde bana laf carparak anlatirlar. Rahmetli oldu dedem, ama benim adima sarki söylerdi, bunu hicbir torununa yapmadi. Keske yapsaydi, ama kötülügünden degil, demekki gercekten beni bir ayri sevdi. Benim kardeslerime öyle düskün degillerdi mesela, halbiyse onlarda ayni evlatdan degilmi sonucta. Insan hali, bu tür konularda biraz alingan olmamak gerekiyor, nasil biz herkesi sevemiyorsak, herkesde - dede vs de olsa- bizi sevmek mecburiyetinde degil.
Zaten torunlari büyüdükce kendilerini sevdirirler ayrica, sonucta bilerek onlara kimse kötü davranmiyor.

Sanslisin .!.:

Zorla biri sevilmezki, demekki sizin cocuklari o torunu kadar sevmiyor, insan hali. Sahsen benim bir cokkücük yasta kuzenlerim var, yani en büyügü 19 yasinda, en kücügü 4 yasinda su an, mesela bir teyzemin dört kizi var, onlarin arasinda bir tanesini cok seviyorum, nezaman evlerine gitsem, su an 11 yasinda, onu kucagima alip severdim bebekliginden beri, kocaman kiz oldu hala bana sokulur gelince, bende saclarini vs yaparim, diger kizlar bazen kiskandigi icin onlarlada ilgilenmeye calisirim, ama ne yapayim, o kuzenimi daha bir ayri seviyorum. Okadar kuzenlerim arasinda-toplasam galiba nerdeyse 20 kisi ederler, bir sinemaya gidecek olsam 14 yasinda bir kuzenim var ona sorarim gelirmisin benle diye, oda cok sevinir hosuma gider.
Zaman zaman digerlerinede sicak yaklastim, ama sevgi öyle ha deyince olmuyor, bazi hareketleri batiyor veya karsilikli bir sogukluk olabiliyor.


Ayrica benide anneannem ve dedem cok ayri severlerdi, 7 cocuklari oldugu icin birsürü torunlari vardi, ama hala olsun laf acildiginda "seni bir ayri severlerdi" derler, hatta okadariki, baska bir torunlarinin yatagini disari cikartmislarmis odalarindan, benim yatagimi iceri koymuslarmis ben yanlarinda yatayim diye. Bugün olsun konu acildigidna bunu hekresin icinde bana laf carparak anlatirlar. Rahmetli oldu dedem, ama benim adima sarki söylerdi, bunu hicbir torununa yapmadi. Keske yapsaydi, ama kötülügünden degil, demekki gercekten beni bir ayri sevdi. Benim kardeslerime öyle düskün degillerdi mesela, halbiyse onlarda ayni evlatdan degilmi sonucta. Insan hali, bu tür konularda biraz alingan olmamak gerekiyor, nasil biz herkesi sevemiyorsak, herkesde - dede vs de olsa- bizi sevmek mecburiyetinde degil.
Zaten torunlari büyüdükce kendilerini sevdirirler ayrica, sonucta bilerek onlara kimse kötü davranmiyor.

Genişletmek için tıkla...

canım elbette bende biliyorum bu söylediklerini
illaki benim çocuğumu sevsin demiyorum
ama çocuk bunlar daha yani bütün çocuklar biraradayken birini sev ötekini sevme olmaz
yetişkin insan anlayabilir ama çocuklar kırılır yazık benim çocuğum olmasa bile bu durum hoş değil

meryemmeryem .!.:

canım elbette bende biliyorum bu söylediklerini
illaki benim çocuğumu sevsin demiyorum
ama çocuk bunlar daha yani bütün çocuklar biraradayken birini sev ötekini sevme olmaz
yetişkin insan anlayabilir ama çocuklar kırılır yazık benim çocuğum olmasa bile bu durum hoş değil

Genişletmek için tıkla...

Cok haklisin, ama cocugun kücük yastan bunlarida bir sekilde ögrenmis olur, yani hayatta herkesin onu sizin ve babasi kadar sevmedigini veya bazi insanlarin sevgisini kazanmak gerekildigini. Yani yapilacak pek birsey yok maalesef bu konuda, dedeye desenizki cocugumla vakit gecir vs yaparsa bile soguk yapar, cocuk anlar zaten. Hatta cok duyuyorum, cocuklar onlari gercekten sevenleri hissedermis.

En büyük ve erkek torun.yapacak pek bir şey yok.benim dedemde abimi daha çok sever.annem bi keresinde uyarmış bari diğer çocukarın önünde bu kadar belli etme diye.bayramlarda falan onu ayrıca çağırır dünyanın parasını verirdi.abim 38 ben33 olduk hala aynı durum.yani büyüyünce de geçmiyor.allahtan anne tarafı da bana bayılırdı.bi keresinde annemin babası bizim kız daha akıllı demiş annem oturup ağlamış o da benim çocuğum diye:)

meryemmeryem .!.:

canım elbette bende biliyorum bu söylediklerini
illaki benim çocuğumu sevsin demiyorum
ama çocuk bunlar daha yani bütün çocuklar biraradayken birini sev ötekini sevme olmaz
yetişkin insan anlayabilir ama çocuklar kırılır yazık benim çocuğum olmasa bile bu durum hoş değil

Genişletmek için tıkla...

Çok takılma bence. Öyle travma yaratacak bíşey değil bu.olsa ben de olurdu.çocuklar için önemli olan anne babaların sevmesi ve güven vermesi.

Anneannem ayrım yapmaz, içten içe mutlaka yanında büyüyen torunlarını daha çok seviyordur ama en azından biz yanındayken bizim hissedeceğimiz bir ayrımcılık yapmadı hiç. Ama dedem yapar ve hissettirir. Çocukken de yapardı oğlundan olan torunlarına başka davranırdı kızlarından olan torunlarına başka. Kardeşim askerden izne geldiğinde dedemlere yardıma gitmişti köye. Dönüşte dedem dayımın oğluna harçlık vermiş kardeşimin gözünün önünde ama kardeşime vermemiş. Ne kadar üzülmüştüm duyunca. Bana yapsa unuturdum şimdiye kadar ama kardeşime yapmış ya hala aklıma gelir.
Babaannem de yapar, rahmetli dedem de yapardı. Benim kızım ilk ve şimdilik tek torun. ilerde kardeşlerimin cocukları olunca benim ailem de yapar mı bilmiyorum ama inşallah yapmazlar.

bunun acısını ii bilirim..ablamla biz hep 2. torun olduk belki de hiç olmadık..çocukken de böleydi büyüdük gene aynı..kuzenlerimin her yaptıkları mükemmel bizimki nedense hiç olmaz...sevginden yoksun büyüdük..ablam agresiftir hep bu yasadıklarımıza bağlıyorum.ablam boşandı demedikleri kalmadı...destek olcaklarına hep ablama yüklendiler..neyse küçük dayımın kızı nişandan ayrıldı...ayyy hemen moral vermeler daha iisini bulursunlar vs...yani ayrım mutlaka oluyoooo...ama benim de ablamın da hep içinde kaldı bazı seyler...