Moaana merhaba.Karşın da 16 yaşından beri araba kullanmak isteyen ,18 inde ehliyet alan,20 yıllık evliliği boyunca evinden araba hic eksik olmayan,hayatının çeşitli dönemlerinde 2_3 kere araba kullanıp bırakan,özel ders alıp hala araba kullanamadıgini iddia edeb biri var.Araba kullanmak kendimi en aciz hissetiğim konulardan biri idi.Nerede araba kullanan biri görsem için cız ederdi.
İlk olarak özel ders aldım.Özel derste hoca yokuşta kalkmayı,dar sokaklar,yogunbtrafik vs hepsini gösterdi.bir donem belli güzergahlardan kullandım. Sonra araba tek olunca acemi düzeyde kaldım.araba kullanacağım zaman korkudan karnım ağrıyordu.
Sonra bir ara sadece benim kullanabileceğim bir araba geçti elime.ozaman trafik korkumu bayağı yendim.trafiğe bayağı alıştım.
Em son geçen yaz internette gördüğüm bir araba ilanını eşine yolladim.abartmıyorum 5 bin liralık bir arabaya bunu bana alsan ne olur dedim.oda bana söylemeden memleketten bir araba buldu,aldık.15 gün araba evin önünde durdu.korkuyordum.esim dedi niye kullanmıyorsun arabanı.Kendimi hazır hissetmediğini söyledim.Ne zamanki okullar acildi,artik kaçacak yerim kalmadi.ben arabami kullanmaya başladım.kaç ay 2.viteste gittim,kaç kere rampa bile sayılmayan yerden kalkamadım ki daha önceki kullanımlarında hic kalmazdım.kızımla artik dalga geçiyorduk,anne bugün hic arabayı stop ettirmeden geldik diye.yaklaşık 9 ay oldu.simdi hala iyiyim söyleyemem ama en azından her isimi yapıyorum.
Çocuklarımı bile arabam olduğu için bir suru kursa başlattım.
Trafiğe çıkmadan öğrenemez ve alışamazsın.gittiğim hız ilk baslarda inan 30 bike geçmiyor korkudan,daha dikkatli oluyorsun.kal rampada ne olacak,ayağın yarim debriyajı öğreniyor.arkanda bekleyen mi var bırak geçsin,acelesi olan geçer gider,takma.
Trafiğe çik ki öğrenesin.önce tenhalardan gidersin ne olacak.
İlk olarak özel ders aldım.Özel derste hoca yokuşta kalkmayı,dar sokaklar,yogunbtrafik vs hepsini gösterdi.bir donem belli güzergahlardan kullandım. Sonra araba tek olunca acemi düzeyde kaldım.araba kullanacağım zaman korkudan karnım ağrıyordu.
Sonra bir ara sadece benim kullanabileceğim bir araba geçti elime.ozaman trafik korkumu bayağı yendim.trafiğe bayağı alıştım.
Em son geçen yaz internette gördüğüm bir araba ilanını eşine yolladim.abartmıyorum 5 bin liralık bir arabaya bunu bana alsan ne olur dedim.oda bana söylemeden memleketten bir araba buldu,aldık.15 gün araba evin önünde durdu.korkuyordum.esim dedi niye kullanmıyorsun arabanı.Kendimi hazır hissetmediğini söyledim.Ne zamanki okullar acildi,artik kaçacak yerim kalmadi.ben arabami kullanmaya başladım.kaç ay 2.viteste gittim,kaç kere rampa bile sayılmayan yerden kalkamadım ki daha önceki kullanımlarında hic kalmazdım.kızımla artik dalga geçiyorduk,anne bugün hic arabayı stop ettirmeden geldik diye.yaklaşık 9 ay oldu.simdi hala iyiyim söyleyemem ama en azından her isimi yapıyorum.
Çocuklarımı bile arabam olduğu için bir suru kursa başlattım.
Trafiğe çıkmadan öğrenemez ve alışamazsın.gittiğim hız ilk baslarda inan 30 bike geçmiyor korkudan,daha dikkatli oluyorsun.kal rampada ne olacak,ayağın yarim debriyajı öğreniyor.arkanda bekleyen mi var bırak geçsin,acelesi olan geçer gider,takma.
Trafiğe çik ki öğrenesin.önce tenhalardan gidersin ne olacak.
biraz evhamlı bir insanım , soğukkanlı değilimdir. hep en kötü ihtimalleri düşünüyorum. halbuki Allah korusun bir canlıya çarpmadıktan sonra ışıklarda az geç kalksam ne olur, zor park etsem ne olur değil mi? ama uygularken böyle diyemiyorum işte 
