- Konu Sahibi yenicherry
- #21
bende oyle dusunuyordum..ama birgun yolda fenalastim kenara biryere oturdum nerden ciktigini anlamadan bir kadin geldi yanima..hemen yardimci olmaya calisti..ben iyilesene kadar yanimdan gitmedi..ben utandim kalkmaya calistim eve de az kalmisti ben gidene kadar kadin arkamdan hep bakti..cokta duyarsiz degiller hatta kendi ulkemizde buyuk sehirde kimse etrafina bakmiyor.
evden cikinca altta pastahanesi,simitevi,donercisi,kahvalti yaacak yer yok malesef..bunlar cok ozleniyor bende kendi kendime ogrenip yapmaya calisiiyorum..
birde tam buradaki hayata alisiyorum tr gidince tuhaf geliyor..sanki insanlar bakiyormus gibi.bazen anne evi bile yabanci geliyor kendi evini ozluyorsun ne orada ne burada istee
Mors sen yazınca aklıma geldi geçenlerde markete gittim, tek başımaydım. Taşıyabileceğimden fazlasını almışım, kadının biri halimi gördü.Onun elinde de paketler vardı, bırak ben yardım edeyim diye ağır paketi aldı ben yok mok diyene kadar benimle eve kadar taşıdı.Bir de bak böyle böyle taşı diye paket taşıma tüyoları veriyor.Ayy bir utandım.Her yerde her çeşit insan oluyor onu anladım.Ben sırf Türk diye burada bazı insanlarla arkadaşlık kurmaya çalıştım ama o kadar duyarsızlar ki.Tabi sözüm meclisten dışarı, kısacası her milette iyiler olduğu gibi kötüler de oluyor.Fakat bülbül altın kafeste bile olsa vatanım dermiş ya bizimkisi o hesap.
Hakikaten cok zor...
lmaz: insan kendi ana dilini nasıl bilmez konuşamaz 
