- Konu Sahibi zeynebimsilam
- #1
Merhabalar değerli kk hatunları...
Uzun zamandır aktif olarak takip ediyorum siteyi,şimdi giriş yapıp konu açma gereği duydum zira kendimi hiç iyi hissetmiyorum!
Konu çok dallı budaklı olsa da aslında kısaca yetişemediğim sorumluluklarımın bana çok ağır gelmeye başlaması..
Çalışan bir kadın değilim 33 yaşında ve 4 çocuk annesi ev kadınıyım. Gurbette yaşıyorum ailem bana çok uzak burda sadece eşimin ailesi var!
Kızım henüz 9 aylıkken yeniden hamile olduğumu öğrendim ve aslında planlı bir gebelik değildi.. (bu konu çok ayrı lütfen beni suçlamayın neden hamile kaldın diyerek zira kaldırabilecek gücüm yok)
Derken doğum gerçekleşti ve inanılmaz ağlayan hiç susmayan bir oğlum oldu kolik belası beni tüketti.. Oğlum şuan 5 aylık kolik bitti fakat izleri devam ediyor kucakta olmadığı her saniye çığlık çığlığa ağlıyor maalesef ve ben artık çıldırmak üzereyim
Bebeklerimi tek başıma yetiştiriyorum kimseden yardım görmüyorum,dolayısyla hiç bir işime yetişimiyorum..
Bıktım usandım artık bazen kapıyı çekip evi terkedesim geliyor
Kirlenmiş evim dağ gibi çamaşırlarım aç eşim ve çocuklarım ve her şeye yetişmeye çalışan ben kıvranıyorum artık imdat diye çığlık atasım geliyor...
Eşim çocuk bakımından anlamıyor sadece kucakta tutuyor ağladığı zaman geri bana veriyor.. iki küçüklerim sürekli hastalanıyorlar doktorlar ilaçlar ateşler tıkalı burunlar SÜREKLİ ağlayan bir bebek lütfen bana akıl verin ben ne yapayım nasl yetişeyim bütün bu işlere??? Tükendim artık inanın yaşamayn bilmez her gün ağlıyorum çaresiz hissediyorum elimden tutan yok
Gurbet çok büyük detmiş anadan uzak olmak insanı mahvedermiş bunu çok iyi anladım ama yapabileceğim bir şey yok...
sizlerden pozitif yorumlar bekliyorum Allah rızası için bu çaresiz kardeşnize kötü yorum yapmayın psikolojim bitik durumda!
Uzun zamandır aktif olarak takip ediyorum siteyi,şimdi giriş yapıp konu açma gereği duydum zira kendimi hiç iyi hissetmiyorum!
Konu çok dallı budaklı olsa da aslında kısaca yetişemediğim sorumluluklarımın bana çok ağır gelmeye başlaması..
Çalışan bir kadın değilim 33 yaşında ve 4 çocuk annesi ev kadınıyım. Gurbette yaşıyorum ailem bana çok uzak burda sadece eşimin ailesi var!
Kızım henüz 9 aylıkken yeniden hamile olduğumu öğrendim ve aslında planlı bir gebelik değildi.. (bu konu çok ayrı lütfen beni suçlamayın neden hamile kaldın diyerek zira kaldırabilecek gücüm yok)
Derken doğum gerçekleşti ve inanılmaz ağlayan hiç susmayan bir oğlum oldu kolik belası beni tüketti.. Oğlum şuan 5 aylık kolik bitti fakat izleri devam ediyor kucakta olmadığı her saniye çığlık çığlığa ağlıyor maalesef ve ben artık çıldırmak üzereyim
Bebeklerimi tek başıma yetiştiriyorum kimseden yardım görmüyorum,dolayısyla hiç bir işime yetişimiyorum..
Bıktım usandım artık bazen kapıyı çekip evi terkedesim geliyor
Kirlenmiş evim dağ gibi çamaşırlarım aç eşim ve çocuklarım ve her şeye yetişmeye çalışan ben kıvranıyorum artık imdat diye çığlık atasım geliyor...
Eşim çocuk bakımından anlamıyor sadece kucakta tutuyor ağladığı zaman geri bana veriyor.. iki küçüklerim sürekli hastalanıyorlar doktorlar ilaçlar ateşler tıkalı burunlar SÜREKLİ ağlayan bir bebek lütfen bana akıl verin ben ne yapayım nasl yetişeyim bütün bu işlere??? Tükendim artık inanın yaşamayn bilmez her gün ağlıyorum çaresiz hissediyorum elimden tutan yok
Gurbet çok büyük detmiş anadan uzak olmak insanı mahvedermiş bunu çok iyi anladım ama yapabileceğim bir şey yok...
sizlerden pozitif yorumlar bekliyorum Allah rızası için bu çaresiz kardeşnize kötü yorum yapmayın psikolojim bitik durumda!