Tükendim...

DRNNFRYSMN .!.:

Memurluğu takıntı yapmışsın kader tevekkül birazda manevi düşünebilirsin olmuyorsa vardır bir hayır herkes devlettemi çalışıyor çalıştıktan sonra heryer de iş var

Genişletmek için tıkla...

bu düşünceye katılıyorum. Nasipte olan gelip bir şekilde buluyor, bugün ya da ilerde. Memur olup atanınca tüm sorunlarınız çözülecek mi? Ya da puansal verilere göre başarma ihtimaliniz ne?
Günümüzde yaşanan olaylardan ders alacak olursak aslında, herşeyin hayırlısı.
''Nasip ise gelir Yemen'den, nasip değilse ne gelir elden.'' diye bir söz var.
Biraz tevekkül ederek, işleri oluruna bırakın. İmtihanınız da bu olsun..

ciceklientari .!.:

Olmuyorsa olmuyor vardır bi hayr deyip yolunuza bakın. Bebeğiniz olsun, anneliği tadın. İş hayatına özelde devam edin, herkes devlet memuru değil. Güzel şartları olan özel kurumsal firmalarda çalışabilirsiniz. Devlet memuru olmayan ölmüyorya.
Eskiden memurluğun kimse yüzüne bakmazdı, şimdi manasız bi değer bindirildi .

Genişletmek için tıkla...

misspurple .!.:

Kizlar merhaba.
Yillardir birakamadigim bir sinav sevdam var. Atanmayi kafaya takmis ama artik bezmis, bir yandan da bebek isteyen bir tip oldum ciktim. Esim ise stresli bir hamilelik sureci yasamami ve bebegimize en azindan uc bes yil benim bakmami istiyor. Dolayisiyla bana bir secim yapmak kaliyor.
Ya sinav mucadelesine devam
Ya da bebek ?
Ozele niye yonelmiyorsun diyenlere de simdiden bir dipnot: istemiyorum ve mutlu olmuyorum

Genişletmek için tıkla...

misspurple .!.:

Evet fazlasiyla takinti yaptim ve bu beni ve cok yakinlarimi asiri yipratti maalesef.
petunya_love mesela en son 85 aldım ama kontenjanı birden düşürdüler. Ve dımdızlak yine kaldım ortada

Genişletmek için tıkla...

misspurple .!.:

5 yıldır atanamıyorum kızlar. Kontenjanımız zaten çok az, puanın düştüğü zamanlarda da ben hazırlanamamıştım. nasip olmayınca olmuyor, pilav yerken dişimi kırıyorum yani. Hiç 80 puanın altına düşmedim ama 90ı da göremedim. Velhasılkelam bunca öğrendiğim bilgileri heba etmek istemedim, özel sektörde de kısa bir dönem çalışmışlığım oldu ama mutlu olamıyorum oralarda. Bir de ben başardım! demek istedim. Ama Rabbim şu ana kadar nasip etmedi.

Benim esas sorunum şuydu yani, ben tüm bu emeklerimi bir kenara atıp Allah nasip ederse çoluk çocuga karısıp, uzuuuuun yıllar bu kpss seruvenine ara mı vermeyelim (çünkü eşim hamilelik süresince ve çocuk en azından 5 yaşına gelene dek ders mers uğraşmamı istemiyor, bende eşimin sözünden mümkün mertebe çıkmayan bir eşim),
yoksaaa daha da çoluk çocuk işlerini erteleyip daha uğraşmalı mıyım kpssye?

Dipnot:3 yıllık evliyim.

Genişletmek için tıkla...

petunya_love .!.:

maddi olarak eşin o rahatı sağlayabiliyorsa, evladın neden bakıcı elinde, seni özleyerek büyüsün.. (ki kazancının %30 unu da gözden çıkardığını düşünelim) Şükret ki zor durumda kalsan, elinde altın bileziğini almışsın, çocuklarına eğitimli bir annesin. Bundan daha güzeli var mı?.

Herşey para değil ki ... Eğitim herzaman çalışmak için değil bence. Hayat için gerekli.

misspurple

Genişletmek için tıkla...

misspurple .!.:

Kizlar merhaba.
Yillardir birakamadigim bir sinav sevdam var. Atanmayi kafaya takmis ama artik bezmis, bir yandan da bebek isteyen bir tip oldum ciktim. Esim ise stresli bir hamilelik sureci yasamami ve bebegimize en azindan uc bes yil benim bakmami istiyor. Dolayisiyla bana bir secim yapmak kaliyor.
Ya sinav mucadelesine devam
Ya da bebek ?
Ozele niye yonelmiyorsun diyenlere de simdiden bir dipnot: istemiyorum ve mutlu olmuyorum

Genişletmek için tıkla...