Tüm Annelerin Dikkatine...Çocuk ve Spor

ÇOCUK VE SPOR


Spor her yaşta yapılması gereken önemli bir unsurdur. Amatör ve ya profesyonel olarak yapılması fark etmez önemli olan doğru biçimde yapmaktır.
Spor çocukların hem fizyolojik hem psikolojik anlamda oldukça iyi gelişmesine yardımcı olan en önemli aktivitedir. Çocuğun kendi vücut yapısını tanımasına yardımcı olacağı gibi kendisine güvenmesini sağlayacak,grup çalışmasını öğrenecek ve bir birey olduğunun farkına varıp sorumluluklar almasını sağlayacaktır.

Peki ya sizin çocuğunuz? Şuanda bir spor branşına yönlendirdiniz mi? Ya da kolayca yapılabilecek egzersizleri yapıyor mu?

Cevabınız evet ise doğru yerde doğru antrenörle mi çalışıyor sorusuna kolaylıkla yanıt verebiliyor olmanız gerek. Çünkü antrenör çocuğunuzun spora bakış açısını olumlu ya da olumsuz yönde etkileyecek olan en önemli kişidir.Dikkat etmek ve bilinçli davranmak gerekir.

Cevabınız hayır ise kendimden örnek vereyim..

7 yaşımdan beri karate branşına büyük bir ilgim vardı aileme ısrar etmeme rağmen onaylamadılar. Sebebi Uzakdoğu sporu olmasıydı yanılmıyorsam.
Baktılar olmuyor 2001 yılında ısrarlarıma dayanamayıp kabul ettiler.
Sonra ne mi oldu?

Kendime güvenmeye başladım,yığınla insanın ve 5 hakemin karşısına geçip yarışma cesareti elde ettim .

Grup çalışmasını,sorumluluk almayı,mücadele etmeyi,başarısızlıklarımdan ders çıkarmam gerektiğini öğrendim.

2003 yılında milli takıma seçildim.daha 16-17 yaşlarımda Türkiye’nin birçok ilini ve yurtdışını görme fırsatım oldu.

Üniversiteye direkt giriş yaptım.Aileme yük olmadan alın terimin karşılığı olan millilik bursuyla okuma fırsatı buldum.

Şimdi hem son sınıftayım hem yüzme-tenis antrenörlüğü yapabiliyorum.

Aslında kısaca anlatmak gerekirse spor sayesinde kendimi buldum,emeğin,ailenin ve sabrın ne olduğunu öğrendim..

Çok geç olmadan çocuklarınızı spora yönlendirmeye çalışın ki sizinde gurur duyabileceğiniz başarılı ya da başarısız hiç fark etmez ama en azından sağlıklı,kendine güvenen,sorumluluk sahibi,kötü alışkanlıklardan uzak duran evlatlarınız olsun.

Saygılar..
Antrenör…
(Doğru yönlendirme adına bilgi almak isterseniz sorularınızı cevaplayabilirim.)

aslında bende oğlumu karete kursuna göndermeyi düşünüyorum ama yaşı henüz küçük sanırım

b.oğlum mahallemizde bi spor salonunda baskete gidiyordu
babası göndermemeye başladı
yani yollamamasının nedenide o ortamda bulunan çocuklarım af edersiniz küfür etmeleri yani baba izlemci oldugundan hoşnut olmadı ortama
onun için yüzme kursunu verdik ama sonuna kadar seyredemedik oğlumuzu
kendine güven olması için bazen hafta sonları basketbol sahasına gidiyoruz oynamak için
acaba devam ettirsek derslerine engel olurmu
basket hocası okuluna kadar gelmiş ve bir broşür vermiş lisanstan bahsediyor
eşimde dedi sen zaten okulunun basketinde oynuyorsun kendi okulundakine git dedi
öbür tarafa yollamadı
aslında bir nedeni varda burada acıklamak uygun olmaz

antrenör .!.:

Çocuğunuz kaç yaşında?

Genişletmek için tıkla...

oglum 4 yasında sızce erkenmı buyas

kedicik81 .!.:

oglum 4 yasında sızce erkenmı buyas

Genişletmek için tıkla...

Karate branşı için erken bir yaş ama 6 yaşına doğru rahatlıkla başlayabilir..
6 yaşında öğrencilerimiz var..

Karate branşında yetişmesini istiyorsanız cimnastik ve yüzme branşları çocuğunuza çok iyi bir temel verecektir.
4 yaş için cimnastik ve yüzme uygundur.

antrenör çok doğru söylüyorsun en kısa zamanda başlatmalı çocukları teşekkürler

sbt .!.:

antrenör çok doğru söylüyorsun en kısa zamanda başlatmalı çocukları teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

İlginiz için teşekkür ediyorum ve tüm anneleri bu konuda duyarlı olmaya davet ediyorum

Çocukların Olumlu Hislerle ve Uzun Süreli Bir Spora Devem Etmeleri için Veliler ve Eğitmenlere Bazı Öneriler

1)Yarışın sonuçlarındansa çocuğunuzun çaba ve performansına odaklanın. Çocuklara başarının bir yarışı kazanmaktan öte kendi kişisel hedeflerini gerçekleştirme olduğunu öğretin.

2)Çocuğunuza gerçekçi ve ulaşılabilir hedefler belirlemesi konusunda yardımcı olun. Net olmayan veya çok zor hedefler düşüşe neden olur. Sonuç yani kazanım odaklı hedeflerdense performans odaklı hedefler başarı olasılığını arttırır. Bütün hedefler nicelik olarak belirli olmalıdır.

3) Çocuğunuz kazansa da kaybetse de, çok oynasalar da az oynasalar da sizin onu şartsız sevdiğinizi bildiklerinden emin olun. Kaybettiği zaman kazandığında verdiğiniz ödülle eşdeğer bir ödül verin.

4)Çocuğunuzun eğitmen kadrosuna karşı saygılı olun. Beğenmediğiniz tutumlar ya da tarz söz konusuysa eğitmen ile konuşun, paylaşın. Çocuğunuza dışardan müdahelelerle koçluk yapmayın.

5) Takım oyunlarına katılarak ve çocuğun takım arkadaşlarını eğlendirerek çocuğunuzun takımına destek olun. Yarış sırasında rakipleri ya da hakemleri eleştirmeyin.

6)Çocuğunuzun fiziksel sınırlılıklarını kabul edin. Araştırmalar averaj becerilerin altında olan çocukların, daha çok oynama şansları varsa kazanan bir takımda olmaktansa kaybeden bir takımda olmayı tercih ettiklerini göstermektedir.

7)Çocuğunuzun spordan zevk aldığından emin olun. Çocuklarınızla onların bulundukları alanda kalmak isteyip istemedikleri ya da farklı bir şey denemek isteyip istememeleri konusunda konuşun.

8)Çocuğunuzu popüler olan ya da sizin istediğiniz spor alanında değil onun istediği ve en iyi şekilde uyabileceğini düşündüğünüz sporda olmasını sağlayın.

9)Sizin kendi spor tecrübelerinizi çocuğunuza yaşatmamaya dikkat edin, bırakın kendisi için oynasınlar sizin için değil.

10)Sporu bir perspektif olarak kabul edin. Unutmayın sporun amacı çocuklar için eğlence ve gelişme sağlayabilmektir. Bütün sporlarda kalıtsal olan zaferler ve heyecanlar çocuklarınıza öğrenme deneyimleri kazandıracak ve yetişkinlik yollarını oluşturan taşlar olacaktır. Bu tecrübeler aynı zamanda iyi birer sporcu velisi olmanıza öncülük edecektir. (Kaynak: Dönüşüm Konağı)

Tuba Meto Röportajı


Yıl 2008. Voleybol topunu elime ilk aldığım günü dün gibi hatırlıyorum. 1982 senesiydi. Mahallede duvara karşı plastik toplarla parmak pas yaptığım zamanlar tabii ki o topa aşık olacağımı bilemezdim. Ama ilkokul beden eğitimi öğretmenimizin “voleybol seçmeleri var, isteyen katılabilir” dediği an her şeyin başlangıcı idi. O günkü seçmelerle voleybol dünyasına adım atmam bir oldu. O dünya tabii ki benim dünyamdı. Ama bugün içinde bulunduğum, herkesin üyesi olduğu voleybol dünyası ise öyle geniş öyle büyük ki, elbet herkes bir parçası olabilir...

Çocuk yaşta spora başlamanın da yaşantımız boyunca sporun içinde olmanın da faydaları aslında saymakla bitmez. Ancak biliyorum ki eğitim bir çocuğun hayatında ne kadar önemliyse, spor yapması da en az o kadar önemlidir. Bu faydaların başında sevgiyi, saygı duymayı, dayanışmayı, paylaşmayı ve toplum içinde nasıl hareket etmesi gerektiğini öğrenmesi gelir. Yapılan spor dalı ister bireysel ister takım sporu olsun, çocuk belirli bir disiplin içine girmek zorundadır. Çünkü spor, özünde bunu gerektirir. Küçük yaşlarda sporun amacı kesinlikle kazanmak olmamalıdır. Zira çocuk yarışmanın da zevkine varmalı, kaybetmeyi öğrenmeli, daha iyi olmak için daha çok çalışmanın gereğini anlamalıdır. Voleybol, bir takım sporu olarak hem bu disiplini kazandırmak hem de diğer bireylerle anlaşabilmek adına önemli bir fonksiyon üstlenir.

Son zamanlarda bayan voleybol milli takımımızın elde ettiği başarılarla gündemimize giren voleybolu şimdi artık reklamlarda bile izler olduk. Tanınmış, küçük kızlarca sevilen voleybolcuların reklamlarda boy gösterip, kendi peşlerinden gelmeleri konusunda, hem küçükleri hem ailelerini ikna etmeye çalışmaları açıkçası beni duygulandırıyor. Acaba diye geçiriyorum içimden, tek bir aile bile etkilenip kızlarını bu spora yönlendiriyor mudur? Tamam, bütün bencilliğimle hayatlarında voleybol olsun istiyorum ama sonucunda küçükler spor yapsınlar da hangi branşı tercih ederlerse etsinler. Burada amaç onların sporun herhangi bir dalına ilgi duymalarını sağlamak.

İleri düzeyde oynanan voleybolu, her zaman satranca benzetmişimdir. Sürekli birkaç hamle ötesini düşünmek gerekir. Dışarıdan çok basit görünmesine rağmen öyle ince detayları vardır ki bir molanın zamanlaması bile oyunu çevirebilir... Belki de bu yüzden voleybolun dışında kalan insanların bu sporu seyretme oranı diğer sporlara göre düşüktür. Oysa bir kez kuralları ve oyunun amacı öğrenildikten sonra, seyir zevkinin çok yüksek olacağını düşünürüm hep. Ancak ülkemizde bu sporun gereken ilgiyi göremediğini de biliyorum. Gerçi bu durum diğer ülkelerde de aynı. Biz her zaman futbolun, basketbolun gölgesinde yaşıyoruz voleybolu. Bu durum bir taraftan da sinsice gülümsememe neden oluyor. Çünkü canım voleybolum sadece bana kalıyor, kirlenmiyor...


Spor yapan herkesin (içinde kötülük yoksa), zamanla doğruları bulacağına inanırım. Yeter ki insanlar doğru kişilerle karşılaşsın, doğru kaynaklardan beslenebilsinler. Şu düşüncemi tekrar vurgulamakta fayda görüyorum; spor sadece kazanmak değildir. Spor çok çalışmak, disiplinli olmak ve fair-play içerisinde yarışmayı becerebilmektir. Elbet her yarışın sonunda bir taraf kazanır. Bu bazen kimin daha çok çalıştığıyla, bazen de kimin daha şanslı olduğuyla ilgilidir. Bu nedenle, bir büyüğümden öğrendiğim “Sporda şans faktörünü ancak daha çok çalışmakla lehimize çevirebiliriz” sözü her zaman kulağımın küpesi olmuştur. Sporun içindeki herkesin bu sözü dikkate almasını öneririm.


Voleybol dolu günler dileğiyle…


Tuba METO
(Alıntıdır)