başınız sağ olsunErkekler cidden tırt, katılıyorum.
Cocuk yapmamak en dogru karar. 7 yasindayken babam vefat etti. Bana cok guzel davranirdi ama annemle kavga ederlerdi. Buna ragmen bir yanim kirgin ve ofkeliyken diger yanım uzgundu. Okulda arkadaşlarım babalarıyla yaptiklari aktiviteleri anlatirken sesim kesilirdi, buruk hissederdim. Yasarken bizde mangala, baliga giderdik ama öldü ve ben bunu kabullenmek zorundaydim. Bi sekilde de kabullendim. Huzursuz bir evde cocuk ne hisseder, baba yokken cocuk ne yapar az cok biliyorum. bakiyorum baba yaşıyor ama ilgisiz. Cocuk icin tam bir hayalkirikligi.
Bu arada bazi kadinlarin psikolojisinin normal olduguna inanmiyorum. Belki onlarda cocuk sahibi olmamalidir. Bu kadar mi kendini sevmiyorsun, deger vermiyorsun? Evlenirken kendine yol arkadasi seciyorsun, belliki senle yanyana ayni yolu yurumeyecek. Ne gerek var uzatmaya?(ekonomik ozgurlugu olmadan, cocuk yasta ailesi tarafından evlendirilenleri tenzih ediyorum)
Aman bırakın sıkı sıkı tutunsunlar ellerindekine, anlattığınız düşünce yapısı ve dünya görüşüne sahip olup bi şekilde boşananları da görüyoruz, boşandıktan sonra bile dertleri güçleri eski koca napmış ne yemiş ne içmiş kimle gezmiş, ben zorluk yalnızlık çekerken onun yüzü gülüyor mu oluyor.başınız sağ olsun
konu sahibine "hala illa evlenilecek illa çocuk yapılacak diye düşünen kemik bir kitle var" diye yazılmış
buna "ne kadar rijit düşünüyorusnuz. siz 4 4 lük yaşayın madem" diye cevap vermiş..
yani rijit düşünen bizmişiz. illa çocuk illa koca illa evlilik diyenler değilmiş....ki bizim cenahta 4 4lük yaşıyoruz diye iddia eden de yok, böyle iyi, baba yapacak adam yoksa yapmayalım çocuk, tek olmuyor bu işler diyoruz.
dahası hadi bu karar büyük bir karar ve kadında anne olma isteği de çok güçlü istek bunu da anlıyoruz, ben anlıyorum en azından. (ben kendim de istiyorum çocuk ,yapamıyorum, neden anlamayayım?)
hani kadınlarımız bir şekilde "illa" diyor madem, bari kendilerini daha az yıpratsa çünkü o kocaları adam edecez diye harcadıkları çabayı görüyoruz, bir ömrü bunun için geçiriyorlar, buna değmez bak, hamurunda olmayandan adam olmuyor diyoruz. yine rijit biz olduk iyi mi?
Süreci zorlastiran keşke kadın olsa ,Tabi ki kadınlar kadar zorluk yaşamıyorlar. Ancak ben bunu hem tedavi görmüş hem de bu konuda erkeklerle tez çalışması yapmış biri olarak yazıyorum. Beyefendinin yaptığını doğru bulmuyorum. Ancak hanımefendi bir yola girmiş süreci kendisi için daha da zorlaştırmamalı diye düşünüyorum.
Hamilelikte doğum ve sonrasında kabullenmediginiz şeyler tokat gibi bir bir yüzünüze çarptığında bu adamı baba yapmak için uğraşıp kendi topugunuza sıktığınızda ne olacak sonunuz?????Bunu kabullenmek çok güç geliyor.
ahahah
yok canım ben senelerdir diyorum erkek kalitemiz düşük, özllikle kentli okumuş kadın ile kentli okumuş ortalama beyaz yaka erkek arasında gerçekten çok fark var, kadınlar sürekli kendini geliştirmekle uğraşıyor, ilişkilerde kadınlar çok alttan alıyor vs vs diye
bunun dediğiniz üyeyle alakası yok
gönül işi konularında 108974389503 kere yazmışımdır, "herkese sen daha iyisini bulursun, bu adamı mı buldun, bu adamı mı baba yapacaksın" yazıyorsunuz da hanımlar bi sürü kaliteli kadın yalnız bu ülkede, acaba neden yalnız? diye
bu bahsettiğim kadınlar hemcinslerinin ilişkilerini kıskanan, doğuda ücra bir yerde görev yapan hatunlar da deil, çok mesajım vardır bu şekilde, uzun uzun da yazarım. artık pek yazmıyorum yeni bir şey yok çünkü yazacak...
Ama yuhhh. Anne olma isteğinizi anlıyorum ama babasının da bu adamın olmasını istediğinize eminmisinizUfak tefek büyük vs yaşıyoruz zaten, gidip annene diyelim senin kızın çocuğu olmuyor gibi saçma sapan güya espriler, durumun hassasiyetine kafa atar gibi tripler. İdare ede ede gidiyorum.
Ama yuhhh. Anne olma isteğinizi anlıyorum ama babasının da bu adamın olmasını istediğinize eminmisiniz
Genellikle eşiniz sizi nasıl hissetiriyor yani bu ilk olan bir durum mu eğer eşiniz sizi değersiz hissediyorsa devamlı yani bence çocugu ertelemelisin emin ol hamilelik olsun lohusalık olsun bunlar evliliğin inceldigi yerler gerçektenMerhaba arkadaşlar, 3 yıllık evliyiz doğal yollardan çocuk sahibi olamadık. Tüp bebek tedavisine başladık. Eşim her zaman zor bir insandı fakat bu süreçte midemi bulandırdı yaptıkları. Muhtemelen 3 gün sonra transferim var şu an hüngür hüngür ağlıyorum.
Olay şu, ben tüp bebek tedavisine başladığımızı annem dahil kimseye söylemedim. Stres faktörü olsun istemedim. Yapı olarak stresli bir insanım kendimi rahatlatmaya Vs çalışıyorum, ki ilaçlar yeterince duygusal yapıyor insanı. Yarın kontrol var, eşim izinli önce ben gelmeyeyim sen git dedi. Sonuçta benlik bir şey yok dedi ben biraz bozulunca tamam dedi. Sonra annesi aradı yarın beni hastaneye götür dedi annesine yok dedi vs. Sonra bana anneme yarın evde olacağım dedim seninle de gelemem yalan söylemiş olurum dedi. Günlerce ağlamak istiyorum, ben mi yanlış düşünüyorum yada hissediyorum. Bu nasıl bir sorumsuzluk nasıl bir eşlik. Ben o kadar hormon kullanıyorum, kendimi berbat hissediyorum her türlü fedakarlığı yapıyorum o annesine yalan söylememek için gelmek istemiyor.
O çocuğu bu adamdan dünyaya getirip her şeyiyle tek başına cebelleşmekten daha zor olamaz boşuna hormon almak. Adam en basit hastaneye gitmiyor eşiyle, anana söylicem kızın kısır çıktı diye kendince bi espiriler komiklikler yapan bir adamdan çocuk yapmaya çalışıyor konu sahibi. İlginç bir şekilde destek olacağını düşünmüş anlamadım yani.Baaka sorunlari varsa en bastan tedaviye baslamamaliydi zaten. En fazla bosuna hormon almis olur dediginiz sey de cok basit bir sey degil bu arada. Sonucta cocuk yapmaya karar vermis. Bir salaklik yapti diye tum tedavimi yakmazdim ben. Ama baska falsolari varsa zaten onceden dusunmeliydi konu sahibi.
Sorması ayıp bu kadar şikayet ettiğiniz adamı niye inatla baba yapıyorsunuz? Sizi böylesine düşünmeyen bir adamı baba yapmakta inat ediyorsanız niye ağlıyorsunuz? Buraya yazınca adam düzelmeyecek. Hatta size yapacakları zamanla kat kat artacak. Niye kendinize eziyet edecek yeni süreçler yaratmak istiyorsunuz?Merhaba arkadaşlar, 3 yıllık evliyiz doğal yollardan çocuk sahibi olamadık. Tüp bebek tedavisine başladık. Eşim her zaman zor bir insandı fakat bu süreçte midemi bulandırdı yaptıkları. Muhtemelen 3 gün sonra transferim var şu an hüngür hüngür ağlıyorum.
Olay şu, ben tüp bebek tedavisine başladığımızı annem dahil kimseye söylemedim. Stres faktörü olsun istemedim. Yapı olarak stresli bir insanım kendimi rahatlatmaya Vs çalışıyorum, ki ilaçlar yeterince duygusal yapıyor insanı. Yarın kontrol var, eşim izinli önce ben gelmeyeyim sen git dedi. Sonuçta benlik bir şey yok dedi ben biraz bozulunca tamam dedi. Sonra annesi aradı yarın beni hastaneye götür dedi annesine yok dedi vs. Sonra bana anneme yarın evde olacağım dedim seninle de gelemem yalan söylemiş olurum dedi. Günlerce ağlamak istiyorum, ben mi yanlış düşünüyorum yada hissediyorum. Bu nasıl bir sorumsuzluk nasıl bir eşlik. Ben o kadar hormon kullanıyorum, kendimi berbat hissediyorum her türlü fedakarlığı yapıyorum o annesine yalan söylememek için gelmek istemiyor.
Yorumları okudum ve size hiç üzülmüyorum bazı şeyler hak ediliyor gerçekten. Böyle bir adamı baba yapacaksınız peki evladınız nasıl bir hayat yaşayacak neden çocukları kendi mutsuz hayatınıza piyon yapıyosunuz annelik çok güzel çok kutsal fakat sırf bu duyguyu tadacam diye mutsuzluktan depresyona giren bir nesil varDün tartıştık, bugün küs takılıyoruz. Konuşmuyor, yolda kontrolden gelirken araçta bağırdık birbirimize, eve geldik eczaneden ilacı al gel dedim, gidemem sen git dedi. Bende tembelliğinden bıktım diyince aracı ben kullandım daha ne istiyorsun dedi. Bugüne kadar bana çok zorluk yaşattı çok üzüntü yaşattı ama bu süreci sanırım hiç unutamayacağım
Konu sahibi fikir almak için konu açmış sizin hayatınızı dinlemek için değil. Lütfen şu konulara “benim mükemmel hayatım” egosundan çıkarak yorumlar yazın .Benim koca ben dis hastahanesine giderken ben talep etmediğim halde hastahaneye benimle geldi suan 7 haftalik hamileyim adam bana is yaptırmıyor tuvalet banyo vs ye kadar kendi yikiyor agir taşıtmiyor dün toplu tasima da ayakta kaldik diye yere çömelip gel kucağıma otur dedi yani ben anlam veremiyorum anasi kıymetli olmayanin danasi da kiymetli olmaz diye bir laf varya gerçekten öyle bunu neden kendine ve cocuguna layik görüyor boşasin su adami gitsin adam gibi biriyle evlensin cocugu da ondan yapsin o doğacak cocugun sevgiye ilgiye mutlu yuvaya saglikli anne babaya ihtiyacı var
valla enerjisi vardır, umudu vardır, motivasyonu vardır. dahası ben daha iyisini hak ediyorum diyordur, bırakır, inşallah da daha iyisini bulur. isterim ki tüm hemcinslerim kaliteli adamlarla mutlu olsun. (ben havlu atmış gibiyim mesela ama arayıp bulmaya gayreti olana da saygım var)Vallahi öyle artık kimseye boşan yazmıyorum, elindekini bırakınca das Brad Pitt gelmeyecek ki yine aynı bkun laciverdi gelecek bir şekilde.
Dün tartıştık, bugün küs takılıyoruz. Konuşmuyor, yolda kontrolden gelirken araçta bağırdık birbirimize, eve geldik eczaneden ilacı al gel dedim, gidemem sen git dedi. Bende tembelliğinden bıktım diyince aracı ben kullandım daha ne istiyorsun dedi. Bugüne kadar bana çok zorluk yaşattı çok üzüntü yaşattı ama bu süreci sanırım hiç unutamayacağım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?