Merhaba herkese 3.tüp bebek tutmuştu. 22. Haftaya kadar geldik her şey çok güzeldi. Bir an da bebeğimde ağır kalp anomalisi teşhisi konuldu. Dünyam başıma yıkıldı. En iyi emriyoydu rn kalitelisiydi. Nasıl olurdu. Dünyam başıma tıkıldık. Ve bebeğimi kaybettim.
Tranvadayım her şey çok yeni. Yaşayan ölü gibiyim canım çok ama çok acıyor. Hem bedenen hep ruhen yaralı ve yıprandım.
Ben hayatımda böyle tarifsiz acı yaşamadım. Suni sancı ile doğum oldu ve kucağım boş çıktım o kadar acıya karşılık hastane de.
Yavruma çok ağladım, Halime ağladım. Karşımda üzüntüden eriyen canımdan çok sevdiğim eşime ağladım. Hala ağlıyorum.
Hayatım bitmiş gibi. Hiç bir şeyden tat almıyorum.
Kanlarım ile eşim ve bana genetik test bile yapmışlardı. Ki en iyi kalite embriyo olunca asla aklımıza böyle bir şey gelmedi. Kendimizi yavrumuzu kucağımıza almaya o kadar adapte etmiştik ki. Olmadı.
Ben yine başaramadım.
Bir daha da yavru düşünemem bu korku ve çektiklerim beni maf etti. Bu büyük acıyı tekrar yaşarım korkusu var artık.
Yine evlatsız yine yalnız bir başıma kaldım.
Hayata acı çekmeye ve hiç gülmemek için gelmişim.
Lütfen tüp bebek diye kendinizi çok boşlamayın, bütün kontrollerinizi eksiksiz yaptırın. Benim canım öyle bir yandı ki öldüm allahım dedim. Sizin yanmasın