Tüm sinirlerim tepemde şu an etrafımdaki herkesten nefret ediyorum.8 aylık bebeğim var ve zaten 10 gündür hasta.Bayramda ziyaretler mecburi tabi.
Ya merak ediyorum bebeklerin bu elini öpme yok parmağını ağzına alma ağzının içine girme sevdası nedir bizim toplumda.8 aylık hiçbi bağışıklık sistemi olmayan bebeğe bunun yapılmaması gerektiğini bilen bi Allahın kulu yok mu yoksa bütün kara cahiller benim etrafıma mı toplanmış.Yok eşimin dıdısının dıdısı gelir pis bıyıklı suratıyla bebeğimin parmağını ağzına alır.Yok küçük çocuklarının kucağına bebeği verirler.Burnunu karıştıran çocuğuna bebeği sevdirir daha neler.Başka hangi kültürde böyle bi saçmalık var acaba.
Hele akraba dışında dışarda gezerken sırnaşan tipler ya da bi yerde otururken gelip elini falan tutan garsonlara daha beter ayar oluyorum.Kardeş sen kimsin necisin günde bin tane şeye elliyosun kültablası döküyosun temiz kirli bin tane şeyi servis edip kaldırıyosun, paraya dokunuyosun yok pos makinesine elliyosun neden benim çocuğuma dokunuyosun dememek için zor duruyorum.
Yani normalde titiz bi insan değilim evde çocuğu koyarım yerlerde sürünür oynar o tür şeylere takmam ama insanlardaki bu yılışıklık beni çok rahatsız ediyor.Bigün bozucam birini diyorum da hangi birini bozucam bilmiyorum ki.Hele hasta olduğu zaman bebeğe çocuğa yaklaşmaması gerektiğini bilen bi Allahın kulu yok herkes kendine müslüman.Böyle durumlarda napabilirim öneriniz var mı arkadaşlar bigün birine kötü patlamak istemiyorum.
Tüm bunların ötesinde de önce yıllarca herkesin bebeğimizi böyle rahatça sevmesini izleyip sonra bi anda mahremiyet eğitimini verecek olma fikri bana bile komik geliyor.Bunlar çocuğun bilinçaltının işlendiği yıllar değil mi, kim ne niyetle dokunuyor seviyor bilmeden herkesin sevmesine müsade etmek istemiyorum onun da bi kişisel alanı var ve nasıl ki gelip biri benden kafasına göre makas alıp öpemiyosa onun da aynı şekilde kişisel alanına saygı duyulsun istiyorum çok mu şey bekliyorum acaba?
