Türkiyeden gitmek

  • Konu Sahibi Konu Sahibi 8993
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
Heh bak aslinda aynı kafadaymisiz bende diyorum ki sen gidersen o giderse ben gidersem nasil duzelecek bu durum

O halde çözüm temelli gitmemek olur . Hani şu kafa olarak batının güzelliklerini eğitimini bilimini al orada ve buraya getir . He kıymet bilirler mi bilmem . Şu ülkede ya topçu olucan ya popçu o zaman el üstündesin vallahi .
 
Bulabileceğimi düşünüyorum . Elbette buradan kopamam vatanım burası ama bilmiyorum haber izlemeyi bırakmam lazım biraz galiba . Artık izledikçe midem bulanıyor bazı şeylerden
valla bu konuya çok önceden yazsan seni paralardım velakin aynı durumdan müzdaribim haberler psikolojimi o kadar bozdu ki bu sabah endonezya ve malezya da evlere bakarken buldum kendimi
 
Hahahaha bunu duyacagimi hic dusunmemistim asiri solcu ve ateist bir birey olarak :KK70:
Ben de sizden beklemezdim o zaman :D Ülke her sene zihniyet olarak bilmem kaç yıl geriye gidiyor. Bunu biz toparlayabilsek ne ala ama burada düşüncelerimiz yüzünden hapse girme korkusuyla yaşamak da olmuyor. En azından ekonomik rahatlık, düşünce özgürlüğü fikri bile güzel
 
Bilmiyorum . Sıkıldım . Basit bir şımarıklık değil inanın benimki . Bir insan okuduğu bölüme güvenirken aynı zamanda acaba işsiz kalıcak mıyım korkusu nasıl taşır ? Bu korkuyu taşırken nasıl mesleğinde iştahla güzel işler yapabilir ? Hayatımız çelişki hep bir korku içinde . İnsana değer olduğunu düşünmüyorum artık bu ülkede .

Kesinlikle şımarıklık değil.Hayatımda hiç bu kadar endişeli olmamıştım gelecekten.Kendimi geçtim ama

çocuklarım ve gençler için üzülüyorum.Heryer de varcılar koşar gelir şimdi ama o heryerde yapanların

yaptığı yanına kar kalmıyor.Kalmadığı için de bir kısım art niyetli insanlar kendilerini dizginliyor.

Burda koyver gitsin.Vur, öldür, döv, tecavüz et, eziyet et çoğunda yırt.Yırtamadığından da 2-3 yıla yırt.

İnsanın insan yerine konduğu eğitim seviyesi yüksek yerlere gidin.Oğlumu babası yanına almak istiyor.

Bir Avrupa ülkesi.Hep yokdedim ama artık tamam diyorum.Okul bitince gidecek.Burada trafikte

arabayı sürttü diye ya da yol vermedi diye zarar göreceğine gitsin.Cahillerden bıktım.
 
O halde çözüm temelli gitmemek olur . Hani şu kafa olarak batının güzelliklerini eğitimini bilimini al orada ve buraya getir . He kıymet bilirler mi bilmem . Şu ülkede ya topçu olucan ya popçu o zaman el üstündesin vallahi .

Ben mesela IT alanındayım ve çok spesifik bir alanda uzmanlaştım. Ülkede zaten bu işi yapan bir avuç insan var, onlarla aran iyi değilse iş bile bulamıyorsun ve ilerleme şansın yok. Benim gitmek istememin en büyük sebeplerinden biri bu, mühendislik-bilim alanında ben mesleğimi tam olarak gerçekleştirebildiğimi düşünmüyorum, ülke şartları beni tatmin etmiyor.
 
biz gittik, hem de 2 küçük çocukla.

şimdilik memnunuz.

gezmek farklı kültürler görmek en birinci hedefimizdi.çocuklar okula başlayınca böyle bir fırsatımız olmaz dedik ve gözü kararttık evimizi dağıtıp geldik başka ülkeye.

bence çok güzel bir deneyim hepimiz için, dilimizi geliştiriyoruz, bir çok kültürden kişiyle tanışıyoruz, e geziyoruz bolca...

kalıcı olmaksa ayrı iş, ona biraz yaşayıp tecrübe sahibi olduktan sonra karar vermek gerekiyor.
benim küçük 3 yaşındaydı geldiğimizde, bulunduğumuz ülkede 5 yaş zorunlu eğitim yaşı, o yüzden 5 yaşına kadar kendimize izin verdik, o zamandan önce karar vereceğiz kalmaya veya dönmeye, veya başka ülke macerası yaşamaya :)
 
Ben de sizden beklemezdim o zaman :KK70: Ülke her sene zihniyet olarak bilmem kaç yıl geriye gidiyor. Bunu biz toparlayabilsek ne ala ama burada düşüncelerimiz yüzünden hapse girme korkusuyla yaşamak da olmuyor. En azından ekonomik rahatlık, düşünce özgürlüğü fikri bile güzel
Oyle ama bence birazda savasmak lazim benim ateist ve solcu olmam dolayisiyle suanda işsizim mesela :) 2 diplomam olmasina ragmen ama kendi isimi yapmama da engel olamazlar ya benim suanda ki idealim beni bu yuzden isten cikaranlarin karsisina gecip onlari satin almak :KK62:
 
Kimseyi kızdırmadan, gücendirmeden nasıl yazsam diye düşünüyorum.

Öncelikle “ya sev, ya terk et” düşüncesinde, fanatik bir milliyetçi falan değilim. Bu bilgi bi kenarda dursun.

Kariyer hedefleri, yaşam kalitesini arttırma veya benzer sebeplerden yurtdışında yaşamayı tercih etmek bana su içmek kadar doğal geliyor. Dünya kozmopolit bir gezegen oldu artık. Herkes her yerde, ne güzel. Bu görüşüm de bi köşede dursun.

Şimdi gelelim asıl meseleye: konu başlığımız “ülke boka batıyor diye başka ülkeye yerleşmek” Bu motivasyonla çıkılan yollar bana komik ve gerçekdışı geliyor. Sanki dünyanın geri kalanı gül bahçesiymiş, o pek medeni ülkelerde fakirlik, ırkçılık, savaşlar yokmuş gibi. Hatta konu sahibinin belirttiği gibi akşam kuşağı haberlerindeki “damadıyla ilişki yaşayan kaynana” yüzünden ülke değiştirmek. Evet bu gibi olaylar da yalnızca bizim ülkemizde yaşanıyor sanki..

İnsanlığı yaralayan terör meselesinin, savaş çığırtkanlığının, işsizliğin, insan hakları ihlallerinin, yüz kızartıcı suçların global sorunlar olduğunu kabullenelim. Dünyada aklı başında hiçbir ülke vatandaşı, yönetilme şeklinden de memnun değildir bunu da bilelim. Gidin İspanya’ya sorun, siyasetin çirkin yüzünü anlatsınlar. Amerika deseniz dünyanın en büyük gücü olmasına rağmen, dünyanın en büyük öküzü tarafından yönetiliyor. Dünyada mutlu olduğu iddia edilen sayılı ülke var, onlarda da ne hikmetse intahar oranları almış başını gitmiş. Mutsuzlar kendilerini öldürdükleri için geriye mutlular kalıyor olabilir mi? Allah allah bu işte bir iş var. Yoksa mutsuzluk da mı global? Evet.

Modern hayattaki minik insanların, varoluşsal gibi gözüken fakat aslında çok yüzeysel sebeplerden yurtdışına “kaçmalarını” samimi bulmuyorum. Yaşadığın ülkeden başlayarak dünyayı güzelleştirmek için çabalamak varken, aslen içimizde olan mutsuzlukla beraber başka ülkelere göç ediyoruz. Sonra bi bakmışız sorun ülkede değil bizdeymiş. Çünkü güzel yaşamasını bilen, her yerde mutlu olabilir.

Fikirlerim bunlar. Daha fazla yazmak isterdim ama şimdilik bu kadar.

İmza: Varoluşsal sorunlarını ülke değişikliğiyle çözmeye çalışıp, ülkeye kesin dönüş yapmış vatandaş. Ülkemi severim :)
 
Son düzenleme:
bunun bir de ekşi sözlük versiyonu başlığı olanı vardı : )
herkes aslında bu ülkeden .. (çekip) gitmek istiyor ama çok da kolay değil ya da herkes kolay değil diye düşünüp pek bir araştırma yapmıyor.
dünyaya bir kez geliyoruz evet ve ülkemizde bir çok haksızlıklar söz konusu. bazen çekilmez oluyor, torpiliydi, haksızlığıydı, işsizliğiydi vs. diğer ülkelerde de göze sokulacak kadar olmasa da var olan bir şey.

ben yüksek lisans için gidebilmeyi ümit ediyorum fakat düşündüğüm programda ülkemiz geri dönme koşuluyla senin orada yüksek yapmana destek sağlıyor, maddi durumunuz iyiyse hiç düşünmeden basıp gitmenizi öneririm.
Yani gitmenin en önemli yolu yurt dışında master vs yapmak sanıyorum ki.
mühendis falansanız biraz daha kolay işler. ingiltere-ankara anlaşması gibi şeyler vardı, ekşi de bu konunun başlığına va yazılan hikayelere bakmanızı öneririm.

bir de konuyla alakalı şu karikatür çok hoşuma gidiyor, kendime de gelsin bu : )
DLXyY7nXcAAWw1q.webp
 
Başka bir kültürde yasayabilecekmisiniz benim içinde zor bir karar olurdu sanırım dediğim şey bizim ülkemizdede geçerli başka bir ülkeden geliyorsan mutlaka bir süre dışlar insanlar
 
biz gittik, hem de 2 küçük çocukla.

şimdilik memnunuz.

gezmek farklı kültürler görmek en birinci hedefimizdi.çocuklar okula başlayınca böyle bir fırsatımız olmaz dedik ve gözü kararttık evimizi dağıtıp geldik başka ülkeye.

bence çok güzel bir deneyim hepimiz için, dilimizi geliştiriyoruz, bir çok kültürden kişiyle tanışıyoruz, e geziyoruz bolca...

kalıcı olmaksa ayrı iş, ona biraz yaşayıp tecrübe sahibi olduktan sonra karar vermek gerekiyor.
benim küçük 3 yaşındaydı geldiğimizde, bulunduğumuz ülkede 5 yaş zorunlu eğitim yaşı, o yüzden 5 yaşına kadar kendimize izin verdik, o zamandan önce karar vereceğiz kalmaya veya dönmeye, veya başka ülke macerası yaşamaya :)
goha senin yaş kaç?
ben 31 yaşımdayım oğlum 2,5 yaşında memurum eşim emniyet görevlisi dil şöyle çat pat gözümü karartmak istiyorum bir yandan da korkuyorum ,biraz anlatır mısın sen nasıl yaptın?
 
biz gittik, hem de 2 küçük çocukla.

şimdilik memnunuz.

gezmek farklı kültürler görmek en birinci hedefimizdi.çocuklar okula başlayınca böyle bir fırsatımız olmaz dedik ve gözü kararttık evimizi dağıtıp geldik başka ülkeye.

bence çok güzel bir deneyim hepimiz için, dilimizi geliştiriyoruz, bir çok kültürden kişiyle tanışıyoruz, e geziyoruz bolca...

kalıcı olmaksa ayrı iş, ona biraz yaşayıp tecrübe sahibi olduktan sonra karar vermek gerekiyor.
benim küçük 3 yaşındaydı geldiğimizde, bulunduğumuz ülkede 5 yaş zorunlu eğitim yaşı, o yüzden 5 yaşına kadar kendimize izin verdik, o zamandan önce karar vereceğiz kalmaya veya dönmeye, veya başka ülke macerası yaşamaya :)

Annem doktor babam akademisyen, ben küçükken babam daha doktoraya yeni başlayacağı sıralarda yurtdışından kabul almış, annem küçük çocukla gitmeye cesaret edememiş, hala keşke gitseydik der. Çok iyi bir karar vermişsiniz o yüzden :)
 
Kimseyi kızdırmadan, gücendirmeden nasıl yazsam diye düşünüyorum.

Öncelikle “ya sev, ya terk et” düşüncesinde, fanatik bir milliyetçi falan değilim. Bu bilgi bi kenarda dursun.

Kariyer hedefleri, yaşam kalitesini arttırma veya benzer sebeplerden yurtdışında yaşamayı tercih etmek bana su içmek kadar doğal geliyor. Dünya kozmopolit bir gezegen oldu artık. Herkes her yerde, ne güzel. Bu görüşüm de bi köşede dursun.

Şimdi gelelim asıl meseleye: konu başlığımız “ülke boka batıyor diye başka ülkeye yerleşmek” Bu motivasyonla çıkılan yollar bana komik ve gerçekdışı geliyor. Sanki dünyanın geri kalanı gül bahçesiymiş, o pek medeni ülkelerde fakirlik, ırkçılık, savaşlar yokmuş gibi. Hatta konu sahibinin belirttiği gibi akşam kuşağı haberlerindeki “damadıyla ilişki yaşayan kaynana” yüzünden ülke değiştirmek. Evet bu gibi olaylar da yalnızca bizim ülkemizde yaşanıyor sanki..

İnsanlığı yaralayan terör meselesinin, savaş çığırtkanlığının, işsizliğin, insan hakları ihlallerinin, yüz kızartıcı suçların global sorunlar olduğunu kabullenelim. Dünyada aklı başında hiçbir ülke vatandaşı, yönetilme şeklinden de memnun değildir bunu da bilelim. Gidin İspanya’ya sorun, siyasetin çirkin yüzünü anlatsınlar. Amerika deseniz dünyanın en büyük gücü olmasına rağmen, dünyanın en büyük öküzü tarafından yönetiliyor. Dünyada mutlu olduğu iddia edilen sayılı ülke var, onlarda da ne hikmetse intihar oranları almış başını gitmiş. Allah allah bu işte bir iş var. Yoksa mutsuzluk da mı global? Evet.

Modern hayattaki minik insanların, varoluşsal gibi gözüken fakat aslında çok yüzeysel sebeplerden yurtdışına “kaçmalarını” samimi bulmuyorum. Yaşadığın ülkeden başlayarak dünyayı güzelleştirmek için çabalamak varken, aslen içimizde olan mutsuzlukla beraber başka ülkelere göç ediyoruz. Sonra bi bakmışız sorun ülkede değil bizdeymiş. Çünkü güzel yaşamasını bilen, her yerde mutlu olabilir.

Fikirlerim bunlar. Daha fazla yazmak isterdim ama şimdilik bu kadar.

İmza: Varoluşsal sorunlarını ülke değişikliğiyle çözmeye çalışıp, ülkeye kesin dönüş yapmış vatandaş. Ülkemi severim :)

Bende ülkemi severim :) Dikkate alıp uzunca yazdığınız için teşekkür ederim . Bir haberden mütevellit düşündüğüm bir durum değil bu . Bu kadar basite indirgenemez . Ülke müthiş derecede yangın yeri asla değil . Ama hakettiği değer de bu değil . Eğitimin bilimin hakettiği değer de bu değil . Üzülüyorum . Belkide en çok bu üzüyor beni .
 
Oyle ama bence birazda savasmak lazim benim ateist ve solcu olmam dolayisiyle suanda işsizim mesela :) 2 diplomam olmasina ragmen ama kendi isimi yapmama da engel olamazlar ya benim suanda ki idealim beni bu yuzden isten cikaranlarin karsisina gecip onlari satin almak :KK62:
Sizin problem çok derinlerde ve köküne inmek lazım gibi. Sizi işten çıkaranların arkasında kim var sistem mi destekliyor vs ömrümüz yeter de görürüz umarım o günleri ama ben kişisel mutluluğu daha önemli buluyorum ve hayat çok kısa.
 
Bende yurtďışında yaşadım, sonra ülkeme döndüm. Olumsuzluklar olsada (ekonomi, tv deki kötü haberler) burda olmaktan mutluyum, insanın vatanı gibisi yok. Ama herkes farklı tabiki, belki yurtdışında daha mutlu olursun. Denemelisin bence, baktın olmadı geri dönersin.
 
Bende ülkemi severim :) Dikkate alıp uzunca yazdığınız için teşekkür ederim . Bir haberden mütevellit düşündüğüm bir durum değil bu . Bu kadar basite indirgenemez . Ülke müthiş derecede yangın yeri asla değil . Ama hakettiği değer de bu değil . Eğitimin bilimin hakettiği değer de bu değil . Üzülüyorum . Belkide en çok bu üzüyor beni .
İşte ülkeyi hak ettiği değere ulaştırmak için bu değeri katabilecek insanlara ihtiyaç var. Bu açıdan bakıp eskilerin “vatana millete hayırlı” diye tabir ettiği kimselerden olmak varken, gitmeyi düşünmek de üzücü değil mi?
 
İşte ülkeyi hak ettiği değere ulaştırmak için bu değeri katabilecek insanlara ihtiyaç var. Bu açıdan bakıp eskilerin “vatana millete hayırlı” diye tabir ettiği kimselerden olmak varken, gitmeyi düşünmek de üzücü değil mi?
Sistemin değişmesi gerek. Bizim mikro çalışmalarımızın toplumun zihniyetini değiştirme fikri çok ütopik geliyor bana. İnsanların birbirine olan saygısızlığını ben işimde başarılı olarak değiştirebilir miyim? Ömrüm yetmez zaten. E ne için yaşayacağım o zaman zor şartlar altında?
 
Merhaba kızlar . Benim sorunum biraz daha değişik .

Ben artık bu ülkede yapamayacağımı , beni boğduğunu farkettim . İçinde yaşanan olaylar , olumsuzluklar , kötüye gitmeye başlayan durumlar beni geleceğim hakkında korkutuyor .

Ülkemi seviyordum . Gerçekten çok seviyordum . Ama artık kendimi daha çok sevip ruhum için buradan gitme planları yapıyorum.

Güzel bir bölümde okuyorum . Geleceği olan bir bölüm iyi bir miktarda kazanıcam mezun olunca büyük ihtimalle .

Sorum şu ; ailemi , sevdiklerimi , anılarımı herşeyi bırakıp gitmek nasıl bir duygu olurdu ? Gözümü karartıp geleceğim için yapmalı mıyım bunu ? Eğitimim için mesleğim için en önemlisi kendim için ...

Okuyan herkesten bir yorum istiyorum lütfen danışacak kimsem yok . Kimseye açmak istemiyorum bu düşüncemi henüz.

Çok bunaldım .
imkanım olsa arkama bakmazdım, o kadarını söyleyeyim...
 
Bence durdugun hata. Yüreğinin götürdüğü yere git. Ama kararlı ol ve gittiğin yerde kal.
 
Back
X