Herşey annemin rahatsızlanıp çocuklarıma bakamamasıyla başladı.3 çocuğum var.Ben de çalışacak psikoloji kalmamıştı.eşim kabullenemedi çalışmamamı beni boşanmaya kadar sürükledi. Baskıları yaptıkları beni maddi kaynak olarak gördüğünü gösterdi bana .
Ben annemin yanına geçtim çocuklarla bu evden ayrılmadı çok yalvardım çocukların düzeni bozuldu diye gitmedi bi yere. Nafaka vermem dedi borçlarımı öde dedi evin yarısını ver dedi bu arada ev borçlu kredi benim daha yarısını bile ödemedim bugünkü değerinden yarı parasını istiyor
Çekişmeli açtım davamı, maalesef (çok pişmanım köpekler gibi )davadan feragat ettim tekrar inanmak istedim şimdi elim kolum bağlı tekrar dava açamıyorum ama şu kadarını söyliyim çocuklarıma baktıkça içim parçalanıyor ben böyle karaktersiz gevşek adamdan nasıl çocuk yaptım diye şu an o yatak odasında yatıyor ben oturma odasında orayı bile bırakmıyor bana rahatına düşkün gurursuz
Çok hatalıyım biliyorum şimdi ne yapmalıyım bilmiyorum?