h.g canım pes etmek yok:sm_cool: inş bu ay gelir meleğin eğer olmazsada üzülmek sıkılmak yok üzüntümüzüde mutluluğumuzuda burda paylaşıcaz birbirimize destek olucaz nazlı bebişlerimiz için ben umutluyum :enbuyukkk::dance:
nevrosky canım bu içten vede güzel yazını bizimle paylaştığın için kendi adıma çok teşekkür ederim sana sonuna kadar katılıyorum tamamen seninle aynı düşüncelere sahibim Rabbimden hayırlı zamanda eli ayağı düzgün hayırlı evlat istiyorum tabii sabrınıda istiyorum isyana girmiyor yıkılmıyor dediğin gibi her ay tekrar yeni bir aya umutlanıyorum zaten kırmızıları gördüğün an üzülüyor sonra kendini toparlıyorsun ve tabii hemen adetinin bitip tekrar bekleme sürecine o heyecana gelmek istiyorsun yaa hayatta bunun bile bir tadının olduğuna inanıyorum herkes yaşaması gerekeni yaşıyor arkadaşlar inanın bana yani bu forumda o kadar okudumki kimisi istemediği halde kazara kalıyor kimisi yıllarca yanıyor tutuşuyor kalamıyor kimisi imkansız deniliyor ama hamiş kalıyor kimisi istemiyor çok dikkat ediyor ama hamiş kalıyor yani demem oki Rabbim herkese ne zaman nasip etmişse o zaman verecek bizlerde bu zamanı sabırla beklemek için bol bol dua etmeli vede dayanabilme gücü için mevladan sabır istemeliyiz
İşte budur. Bu pozitif düşünce ile hem hedefimize bir adım daha yaklaşıyor hem de bizi sevenlerin bizim için daha fazla üzülmelerini engelliyoruz. Hepimizin sevenleri var. O birinci derecedeki yakınlarımız bizim bir damla gözyaşımıza dayanamazlar. Ağlayıp , üzülerek , karamsarlığa kapılarak inanın bu çemberi kendi kendimize büyütüyor ve sevdiklerimizi üzüyoruz. O gün gelip sevindiğimizde belki bütün üzüntüler geçecek , unutulacak. Ama ömrümüzün o kısımları yaşanmamış derecede boşlukla geçmiş olacak. Kimseye üzülmeyin demiyorum sadece kendinizi hırpalamayın. Kahretmeyin kendinize. Zehretmeyin şu günlerinizi kendinize ve çevrenizdekilere. Öptüm sizi anne adayı adayları. Bugün anneler günü kucağımız boş diye de üzülmeyin. O kutsal varlıklara hergün anneler günüdür. Bu arada bütün annelerin ve annelerinizin anneler gününü kutluyorum. a.s.
canım bende doktora kontrole gidicem.benim ikinci düşüğümde 4 mayıstı.birinciden sonra üç ay korundum ama biz ne kadar dikkat edersek edelim olacak oluyor.doktor korun desede bu defa korunmayı düşünmüyorum.zaten benim kürtaj falan olmama gerek kalmadı.canım senin 10 haftalık düşüğünün sebebi neydi birşey söyledilermi?
canim arkadasim ,tabikide olur bebegin Allahin izninle umudunu hic yitirmre ,insallah tez zamanda gelicek bebislerimiz bize ...
Arkadaşlar ; hepimiz bu konuda çok hassasız. Çünkü bunu çok istiyoruz. Bir bebeğimizin olması en büyük dileğimiz. Hayallerimizi süsleyen bu duyguyu tatmak istiyoruz. İlk aşama olan varlığını öğrenmek kısmı bizi en çok heyecanlandıran kısmı. Adet gecikmesini bile beklemeden bazen testler yapıyor kimilerimiz. Bazılarının eli korkudan gitmiyor testlere. Olumsuz bir sonucu öğrenmemek , biraz daha acaba duygusuyla beraber bir umudu içimizde yaşatmak , yeşertmek adına test yapmaktan kaçıyoruz.
Sonra hastalanıyoruz.. Ne büyük hüsran.. Ne kadar üzülüp , yıkılıyoruz o an için. Eşlerimiz de bu habere elbet üzülüyorlar. Ancak bizim kadar olamaz. Çünkü biz bunu hep bedenimizde yaşıyoruz. O malum günler yaklaştıkça stresleniyoruz. Tuvalete gitmeye korkar oluyoruz. O kırmızılığı gördüğümüz an kalp atışlarımız hızlanıyor , başımızdan resmen kaynar sular dökülüyor. Kimse bizi teselli edemez oluyor o an.. Hiçbir kelime teskin etmiyor.
Ama sonra ne oluyor. Hayat devam ediyor arkadaşlar. Umutlarımız yeniden yeşermeye başlıyor. Düştüğümüz yerden kalkıp doğruluyor önümüze bakıyoruz. Yeni bir aya , yeni bir başlangıca yürümeye başlıyoruz.
Allahtan bu ölüm gibi birşey değil. Sevdiklerimize Allah uzun ömürler versin. Allah göstermesin birinin yokluğu bile hayatımızda ne büyük boşluklar oluşturabilir. Ve onların geri dönüşü olamaz. Bizim yapabileceğimiz birşey yoktur. Dualar etsek yakarsak yalvarsak geri getiremeyiz.
Bu doğumdur , can buluştur. Dualar ederiz , derman ararız , çalışırız , üzerime düşeni yapar , dikkat ederiz doktor tavsiyelerine ve deneyimli arkadaş ile dostlarımıza. Her ay yeni bir başlangıcımız olur. yeterki ümidimizi kaybetmeyelim.
Ben her ay hastalandığımda çok üzülüyorum. Yıkılıyorum. Ama 2 gün bile sürmüyor bu üzüntüm. Kendimi üzmemem gerektiğini biliyorum. Moralimin yüksek olmasının gerekliliğini de. Ben iyi olmazsam , ben sağlıklı olmazsam ona koşacak gücüm olmazsa o mutluluğu asla yakalayamam.
Hastalandığımızda bildiğiniz gibi rahmimiz yenilenir. Kendini atar. Yeni bir aya kendini hazırlar. İşte ben de böyle yapıyorum. O 5 gün de atıyor kendini , temizliyor , ben de 2 günde. O ağlıyor ben ağlıyorum. Ama sonunda ikimiz de hazırlanıyoruz yeni bir aya rahmimle beraber. Kırılan ümitlerimi , hayallerimi bir kenara atıyorum. İkimiz yeni doğmuş gibi heyecanla doluyoruz. Varsın olmasın , 2 gün daha üzülür yine dinelirim ayaklarımın üstünde.
Ne kadar uzakta bilmiyorum. ne zaman varırım bilmiyorum. Ama bildiğim birşey var. Benim bebeğim bana gelmek için sabırsızlanıyor. Ben ona yürürken o da bana doğru geliyor. Belki yol uzun , geç kavuşacağız. Ancak ben doğrulmazsam , ben güçlü olmazsam , ben üzerime düşenleri yapmazsam , ben Allah'a inanıp dua etmezsem bir arpa boyu bile yol alamayacağım. bütün ay ağlayıp sızlar ve kafama takarsam , arkamı dönersem , küsersem , hele ki isyan edersem ; yolun sonundaki mükafatıma asla ulaşamam.
Siz de ümidinizi kaybetmeyin canlarım. Daha gidecek çok yolumuz olsa da , geçmiş günlerimizi saymayacağız. Daima ileri , hep ileri bakacağız. ufukta da olsa onu göreceksiniz. İmkansız diye birşey yoktur. Uzakları yakın eden bizim içimizdeki pozitif düşünce ve güç olacaktır. Hepinizi öpüyorum. Allah bizim yüzümüzü de güldürecektir. a.s.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?