- 12 Ekim 2018
- 112
- 50
- 48
- 35
- Konu Sahibi mavi_ruya57
-
- #1
Merhaba kızlar,
2 yıldır gerek özel hayatımda gerekse iş hayatımda beni sarsan olaylar yaşadım ve bu durum psikolojimi olumsuz yönde oldukça etkiledi. İnsanlara fazla güvenmenin, herkesi kendim gibi sanmanın, hayır diyememenin ve herkesi memnun etmeye çalışmanın kendinden çalmak olduğunu acı tecrübelerle öğrendim diyebilirim. İnsanı en çok sevdiklerinden gelen üzermiş, en çok onların saplandığı hançer acıtırmış derler, haklılarmış. Bana da o hançeri saplayan hayatımı birleştirmeyi düşünecek kadar çok sevdiğim erkek arkadaşım ve ailem bildiğim insanlar oldu. Ama en çok erkek arkadaşım. 2 yıldır yaşadığım sıkıntıların temel sebebi ona çok güvenmeme ve hayatımı ona göre şekillendirmeye kalkmama dayanıyor. Beni aldatmış, yalan söylemiş artık umurumda değil, defolsun kime giderse gitsin o bir şey değil de, ona inanmanın bedelini çok ağır ödedim.
Bu yaşadığım hayal kırıklıkları beni büyüttü, bambaşka biri oldum, hatalarımdan çok ders aldım, en çok da kimseye güvenmemeyi ve insanlara HAYIR diyebilmeyi öğrendim ama hayatımı düzeltebilmek için çabalasam da bu durum hiç de düşündüğüm kadar kolay olmadı.2 yıldır hayatımda bir şeyleri düzeltmeye çalıştıkça her şey daha da arap saçına döndü. İçinden çıkamadıkça yanış kararlarımdan dolayı sürekli kendime kızıp duruyorum. Sanırım artık bir şeylerin düzeleceğine olan ümidimi kaybetmeye başladım ve artık ne yapacağımı dahi bilmiyorum. Adeta kaybolmuş gibiyim
Hiç hayatınızda tüm ümidinizi kaybetmek üzereyken, artık olmaz deyip vazgeçmeye hazırlandığınız zaman hayatınızı etkileyecek ve sizi sevindiren bir şey yaşadınız mı? Varsa tecrübelerinizi paylaşabilir misiniz?
2 yıldır gerek özel hayatımda gerekse iş hayatımda beni sarsan olaylar yaşadım ve bu durum psikolojimi olumsuz yönde oldukça etkiledi. İnsanlara fazla güvenmenin, herkesi kendim gibi sanmanın, hayır diyememenin ve herkesi memnun etmeye çalışmanın kendinden çalmak olduğunu acı tecrübelerle öğrendim diyebilirim. İnsanı en çok sevdiklerinden gelen üzermiş, en çok onların saplandığı hançer acıtırmış derler, haklılarmış. Bana da o hançeri saplayan hayatımı birleştirmeyi düşünecek kadar çok sevdiğim erkek arkadaşım ve ailem bildiğim insanlar oldu. Ama en çok erkek arkadaşım. 2 yıldır yaşadığım sıkıntıların temel sebebi ona çok güvenmeme ve hayatımı ona göre şekillendirmeye kalkmama dayanıyor. Beni aldatmış, yalan söylemiş artık umurumda değil, defolsun kime giderse gitsin o bir şey değil de, ona inanmanın bedelini çok ağır ödedim.
Bu yaşadığım hayal kırıklıkları beni büyüttü, bambaşka biri oldum, hatalarımdan çok ders aldım, en çok da kimseye güvenmemeyi ve insanlara HAYIR diyebilmeyi öğrendim ama hayatımı düzeltebilmek için çabalasam da bu durum hiç de düşündüğüm kadar kolay olmadı.2 yıldır hayatımda bir şeyleri düzeltmeye çalıştıkça her şey daha da arap saçına döndü. İçinden çıkamadıkça yanış kararlarımdan dolayı sürekli kendime kızıp duruyorum. Sanırım artık bir şeylerin düzeleceğine olan ümidimi kaybetmeye başladım ve artık ne yapacağımı dahi bilmiyorum. Adeta kaybolmuş gibiyim
Hiç hayatınızda tüm ümidinizi kaybetmek üzereyken, artık olmaz deyip vazgeçmeye hazırlandığınız zaman hayatınızı etkileyecek ve sizi sevindiren bir şey yaşadınız mı? Varsa tecrübelerinizi paylaşabilir misiniz?