Bir ikiz annesi daha var sanırım
İnşallah (istiyorsan tabi) senin de ikizdir...
rabbim seninde gonlune gore versin...yorumlarina bayiliyorum...cok bilgili ve kulturlu olduguna inaniyorum...acikcasi meslegini meraak ediyorum
Çekilmez sayılmazsın bence. Ama evdekiler ne düşünüyor bilmem
Alınma sakın, takılıyorum. Ama senin için tehlikeli bir durum. Kalp - damar, şeker, tansiyon, dolaşım bozukluğu stresle yakın temas halinde. Küçük teyzem çok stresliydi. Bir de engelli olduğu için stresi hak görüyordu kendisine. Ki engeli ciddi bir şey değil. Kendi işini kendisi görüyor, meslek sahibi vs. Geç evlendi o da. Ve gebelikte şekeri yükselmiş. Memur olduğu için devlet hastanelerine gidiyordu. Farketmemişler. Doğumdan sonra inmedi şekeri. Şimdi 50 yaşında, bir daha çocuğu da olmadı, şekeri kontrol edemedikleri için insülin iğnelerine başladı. 2 yıl önce açık kalp ameliyatı oldu, 1 senede yaraları kapanmadı, doktorları bile ümidi kesmişlerdi. Hala düşünce şeklini değiştirmediği için hastalıktan kurtulamıyor. İki gündür yine tansiyon, insülin ayarlaması vs. için hastanelerde sürünüyor.
Korkman için söylüyorum. Kendine böyle bir gelecek mi planlıyorsun? Seni sevenlere ne yapıyorsun peki? İnşallah kucağına alacağın bebeğine nasıl zararlar vereceksin düşündün mü? Evladın her şeyinde seni örnek alacak. Seni taklit edecek. Çocuğuna bunları mı vereceksin? Çok iyi bir insansın belli. Biraz da dik durmayı ve gücünün farkına varmayı öğrenmen gerek artık. Yoksa ne evliliğinden, ne hayattan, ne kendi varlığından keyif alamadan erkenden göçüp gideceksin.
Kendin için değilse bile sevenlerin için, gelecek bebeğin için kendini topla lütfen. Bizler seninle her şeyini paylaşsak ta dış kapının mandalı olabiliriz ancak. Ama ya ailen? Eşin, annen, baban, kardeşlerin, evlatların? Yapamayacak kapasitede değilsin. Birazcık desteğe ihtiyacın var sadece. Sen ayağa kalkacağım de yeter ki...
Istiyorum tabii yaaa insallah agzin bal yesin
Senin ne zamandı transfer? Gerçi benim aslında 2 Nisan. Eğlenceli bir tarih olduğu için 1 Nisan' da yapacağım. Yetiştirebilseydim, yarın babamın doğum günü, o zaman yapmak istiyordum. 15 gün sonra da benim doğum günüm, o kadar da beklemeyeyim bence. İkisinin ortasına denk geldi
Benim transferim 20 martta oldu, test tarihim 1 Nisan. Heyecan yapmayacaktım ama kaç gündür ilk defa bugün heyecanlandım. Herkes belirti arıyor ama ben belirti bulamıyorum kendimde. Belki popomun ağrı ve acısı çok fazla morardı, ilaçların yaptığı gazdan olsa gerek sıkıntılı geçti transfer sonram. İzin aldım işyerinden dinlenmeye çalışıyorum ama bedenen belki ama beyinen pek mümkün değil home ofis devam ediyorum.
İnşallah sende hem baban için hemde kendin için doğum günü hediyeni alırsın 1 Nisan'da. Rabbim hepimizin gönlüne göre versin...
Bu arada yazıları severek okuyorum çok fazla aktif olmasamda. Herkesin derdine derman oluyorsun, aynı gün test yapmakta bana güç verecek
merhaba canim bende de tedaviye baslayacagimiz ay aynen kist çıktı 1 ay dogum kontrol hapi ve sonraki adetimde cok şükür kist filan kalmamisti tedaviye basladik kendiliğinden gidiyo yani
Belirti arama. Çünkü her belirti aslında ilaçların yan etkisi olabiliyor. Heyecan olsun. Güzel bir şeyi, özel bir misafiri bekliyorsun sonuçta. Ama güzel yanına bak. Bol bol su iç. Hem tutunmayı kolaylaştırıyor, hem seni rahatlatıyor. Beynini oyala zaten. O durunca başka yere kayıyor hemen
Bende 4 kedi bir köpek var. Kedilerimden birisi hamile, bugün yarın doğuracak, ona da gün sayıyoruz. Diğer kedilerim kızgınlıkta. İlaçları işe yaramadı, resmen acı çekiyorlar. Kendimi düşünmek için buraya kaçıyorum
Keşke herkese derman olabilsem. Kimse üzülüp acı çekmese. Dilimin döndüğü, aklımın yettiğini paylaşıyorum sadece...
Ah o kocalar ve aptallıkları...
Anlatsam şükredersin haline.
Kocan parayla gerçek ilişkisini kurmaya çalışıyor. Bu arada sen de sıkılıp üzülüyorsun ama evlilik böyle bir şey. Elini yanlışlıkla kirletsen, eline mi kızarsın neden oraya gittin de kirlendin diye? Eşin de bir hata yapmış zamanında. Bedelini de seni üzerek ödemiş. Tekrarlamaya çalışmadığı sürece üzülme. Bu belki de evliliğinizin geçirmesi gereken bir sınavdır. Zor zamanlarda birbirinize vereceğiniz şey destek mi, köstek mi onu gösterecektir. Elin kirlendi diye yas tutmuyorsun değil mi? Kendine kızıp, elini yıkıyorsun ve sonra unutuyorsun. Bunu da öyle görmeye çalış. Bizler kadın olmayı öğreniyoruz ya evlenince. Yemek düzenini, temizliği, ekonomiyi, ev idaresini, komşuluğu... Kocalar da bir kadına sahip olmayı, hayatının bir kadına adamayı ve onu üzmemeyi öğreniyor.
Evlendiğimizde, iki kişiden bir kişi olmaya başlıyoruz. Birbirimizin diğer yarısı olmaya... Elbette o kaynamayı sağlamak için bazı yaralar açılıyor. O da her iki taraf için de can yakıcı oluyor. Hele derdini konuşamayan bir erkekse evlendiğin, her şeyi sen yaşıyormuşsun gibi geliyor. Emin ol yaşadıklarında da hissettiklerinde de yalnız değilsin. Her evlilik bu yollardan geçiyor.
Geçen gün facede güzel bir söz vardı: Gördüğün şeyi beğenmiyorsan, bir de karşıya geçip bak...
