Acilin ben geldim..
Cok sosyal bir bölümde okudum, okul hayatim boyunca Yaradan in bana vermis oldugu yetenekler sayesinde de hep gelecek vaat ettim.
On parmaginda on marifet, yönetme becerisi kuvvetli ve yapabildigim konularda kendine güveni tam bir bireydim.
4 yil lisans egitimi aldim akabinde evlendim. Calismadan hemen uzak diyarlardaki sevdicegimle evlendim geldim yurt disinaa. Iste burada film basliyor.
Kendime cesaretim coktu hemen dil ögrenip burada calisacaktim.. Hayatin bana kaziklari siraya girmis bekliyordu ve paat pat önüme dikildiler.
Sonradan farkina vardigim ama benim baslarda hic aklima getirmedigim müthis ötesi bir cahil toplulugun icinde buldum kendimi. Tecrubeli olduklarini düsündügümden tabiki de sözlelerine güvendim, hata yaptim.
Herseyden korkan, herseye imkansiz gözüyle bakan, herseyin cook zor oldugunu söyleyen ve benim de asla yapamayacagimi söyleyen bir kitle.
Hergün bakistigim konustugum bu enerji beni icine aldi. Bunlari diyenler de en fazla temizlik isinde calismis nasil olur diyorum nasil yani ne kadar zor olabilir.. Bilemezdim ki kötü niyetli olduklarini. Kendi yapamadiklari seyleri benim de yapmamami istemeyeceklerini anlamayamadim.
Aklim karisti, cogu yerde özgüvenim yerle bir oldu bu sürecte. Herkes ama herkes haksiz olamazdi diyordum ama nasil olur anlayamiyordum. Tabi kayinvalide kisisi tüm özgürlügümü kisiligimi gün be gün parcalamaya devam ediyordu.
Anlayamadigim bir savasin icinde buldum kendimi. Kendimi taniyamiyordum, bunlari yasayan ben olamazdim.
Dil okuluna basladim ama bitiremeden kizimin gelecegini ögrendik.
Neyse iste alti senedir durum böyle ikinci cocugumu da yaptim. 27 yasindayim.
Hic calismadim. Kücük oglum krese baslama yasina geldigi gibi kurslara devam edecegim.
Ulan 6 sene be alti sene. Sudan cikmis balik gibi oldum. Ama uyandim. Hala herseyi yapabilirim.
Cok bilirim evde ylaniz oturup ben ne yapiyorum dedigimi.
Cocuklarima kendim bakiyorum büyüttüm, büyük kizim bes yasina girecek yakinda harfleri yaziyor. Resim ciziyor. Elimden geleni yaptim.
30 yasindan sonra ben artik oturmam arkadas. Kimseyi de dinlemeyecegim. sansimi sonuna kadar kullanacagim, uykudan uyandim tüm o cevreme sinir cektim. Bir senedir zehirlenmiyorum güvenim yerine geldi. Sen mi büyüksün ben mi diyorum. Yapariz yeter ki iste. Hicbirsey önüne engel olmasin yas da dahil buna.
Yeter oturdugumuz ben calismak, terlemek, evime gelince ayaklarimi uzatip bir ih cekmek istiyorum.
Ve yapacagim insallah.
