- 3 Kasım 2015
- 692
- 1.381
- 63
- Konu Sahibi morsufrajet
-
- #1
Aileme üzülüyorum. Beni okutmak için canları çıktı. Dört yıl torpil bulma peşinde koşsaymışım keşke. Yalakalıkla amcayla dayıyla oluyormuş hep bu işler
sahte dıplomalı insanlar da var ülkemizde kamuda çalışıyorlar neler var nelerTürkiye de okunarak iş sahibi olunmuyor ben bunu anladım. Yani ben okulunu okumadan hemşire olmuş birini tanıdım şok oldum ama ülkemizin gerçekleri bitmiyor bitmeyecek. yine de ümitvar olmalı insan, umut yoksa hayatta yok..
Umudunu yıtırmeBiliyorum ki bu Türkiye'nin en acı gerçeklerinden birisi. Okurken insan iş bulurum diyerek hevesle severek başlıyor sonra iş bulamıyor. Tıpkı benim gibi.
Ben yeni üyeyim. Gazeteciliği severek isteyerek 17 yaşımdan beri hayalini kurarak bitirdim. İki yıl dil eğitimi aldım. Rektörlüğün 3 yıl muhabirliğini yaptım. Hem dergi haberciliği hem gazete haberciliğinde okulun gazetesi bile olsa çalıştım. Çünkü okurken başka yerde çalışmak zaten zordu.
Okulu dördüncülükle bitirdim. Elimde İngilizce sertifikam 4 dönem okulun başarı dilimine adımı yazdırdığım okulumun diplomasıyla kalakaldım.
Gittiğim her kapı "deneyimin yok mu?" dediğinde suratlarına anlamsız anlamsız bakıyorum Haziranda mezun oldum nasıl nerede deneyim edinebilirdim diyorum. Stajım var devlet kanalında. Yok onu da kabul etmiyorlar.
Ailem Muğla'da ben İstanbul'da.. anamın babamın yanında bile durmadan iş aramaya kalktım geldim.
Elime ne geçti 4 aydır.. Hiç!
Sabahtan beri ağlıyorum. Birisi bana desin umudunu yitirme.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?