Üniversite sorunu lütfen fikir verin

evilpanda

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
16 Mayıs 2021
105
277
22 yaşındayım bu sene son sınıf olucam beslenme ve diyetetik okuyorum. Bölüm kötü diyemem ama benim hayalim çocukluğumdan beri tıp okumaktı. Hep ders çalışan biriydim ama liseye başladığımda ilk kez erkek arkadaşımın olması, arkadaş ortamı derken hiç ders çalışmadım. 12. sınıfta haliyle 150k oldum sayısalda ve mezuna kalmaya karar verdim. 1 sene lisede hiç çalışmadığım kadar ders çalışarak sıralamamı neredeyse iki kat öne çektim ama tıp olmayacağı için tercih yaptım ve diyetetik kazandım. Geçen yıl okulun da online olmasını fırsat bilerek tekrar hazırlanmak istedim ama 3-4 ay çalıştım sadece sonra birtakım sıkıntılarım yüzünden kitap açmak bile istemedi canım zaten online de olsa okulla da ilgilenmem gerekti. Bu sene de son senem zaten adamakıllı oturup çalışmak istiyorum ama bi tarafım da hiç uğraşma zaten elinde mesleğin var kendini bu ülkede bu eğitim sisteminde daha fazla hırpalama diyor. Erkek arkadaşım var bir de 29 yaşında ikinci üniyi okuyo başka şehirde, o da bu sene son sınıf beraber okulları bitirip onun yanına gitsem mi diye düşünüyorum aynı zamanda yüksek lisans için. Ama bu meslekte de kendimi göremiyorum yani mutlu olamayacağımı düşünüyorum. Oturup çalışsam kazanabileceğime inanıyorum ailem özel okulları da yazabilirsin diyor yani ilk 40 bine girmem gerekiyor gibi. Sizce tıp için tekrar hazırlanmaya değer mi? Yoksa bu şekilde devam mı etmeliyim?
 
20 li yaşlar çabalamak hayallerinin peşinde koşmak için en güzel yaşlar.
Ben olsam kesinlikle çalışır istediğimi elde ederdim. Potansiyel olmasa tamam ama belli ki var. Üstelik 40 bin de uçuk bir hedef değil. Bizim zamanımızda 40 binlerde iyi bölüm çok az vardı. Şimdi özel de olsa tıp olma ihtimali varsa çok iyi. Hiç düşünme derim.
 
Bu devirde para verip özel üniversite okumak aptallıktır bence. Özel üniversiteye vereceğin parayı 6 sene yatırım yap. 6 sene sonra ne istersen yaparsın. En kötü ev alır oturursun. E yok 6 sene parayla okursan 6 sene sonra (memur maaslari surekli dusuyor doktorlar da oyle eskisi gibi cok kazanmiyor) ozel universiteye verdigin parayı Allah bilir kac senede kazanirsin

Tıpı niye istiyorsun. Doktor olanların çoğu pişman berbat çalışma şartları var. Tıp doktorluk gercekten cok kutsal bir meslek ama doktorluğu çok çok seven çalışkan insanlar yapmalı. Öğrenmenin sonu bucağı yok. Sürekli ders çalışacaksın. Tusa calisacaksın. Asistanken 6-10arasi nobet tutacaksın. Dogu gorevin olacak. Pandemide saglikcilarin durumu ortada. Yani cok idealis bir insansan. Aşırı sevgin varsa. Kesin çok mutlu olurum ben doktorluk için doğdum dersen ol.
Bunlar yoksa tıpa harcayacagın parayı çabayı alanına harca daha rahat bir hayatla daha cok kazanırsın. Diyetisyenlerde sonucta insanlarin hayatlarina dokunuyor.
 
22 yaşanda sıfırdan tıp okumaktansa bu yaşta bu bölümde yükseklisans yapmanı tavsiye ederim şahsen. Ne yaparsan yap en iyisini yaptğın sürece herşeyin karşılığını fazlasıyla alırsın emin ol.
 
Biraz gerçekçi olmak lazım bence. Erkek arkadaşım ilk senesinde 32k yaparak özel tıp yazdı. Gerçekten çok çalışkan biriydi ama her zaman verilen emeğin karşılığını alınmıyor. Şu an senelik olarak 80 bin lira veriyor okula. Üstelik hayatından bezmiş durumda. Maddi manevi güç isteyen bir bölüm.

Umarım her şey istediğiniz gibi olur ama artı ve eksilerini iyice değerlendirin.
 
22 yaşındayım bu sene son sınıf olucam beslenme ve diyetetik okuyorum. Bölüm kötü diyemem ama benim hayalim çocukluğumdan beri tıp okumaktı. Hep ders çalışan biriydim ama liseye başladığımda ilk kez erkek arkadaşımın olması, arkadaş ortamı derken hiç ders çalışmadım. 12. sınıfta haliyle 150k oldum sayısalda ve mezuna kalmaya karar verdim. 1 sene lisede hiç çalışmadığım kadar ders çalışarak sıralamamı neredeyse iki kat öne çektim ama tıp olmayacağı için tercih yaptım ve diyetetik kazandım. Geçen yıl okulun da online olmasını fırsat bilerek tekrar hazırlanmak istedim ama 3-4 ay çalıştım sadece sonra birtakım sıkıntılarım yüzünden kitap açmak bile istemedi canım zaten online de olsa okulla da ilgilenmem gerekti. Bu sene de son senem zaten adamakıllı oturup çalışmak istiyorum ama bi tarafım da hiç uğraşma zaten elinde mesleğin var kendini bu ülkede bu eğitim sisteminde daha fazla hırpalama diyor. Erkek arkadaşım var bir de 29 yaşında ikinci üniyi okuyo başka şehirde, o da bu sene son sınıf beraber okulları bitirip onun yanına gitsem mi diye düşünüyorum aynı zamanda yüksek lisans için. Ama bu meslekte de kendimi göremiyorum yani mutlu olamayacağımı düşünüyorum. Oturup çalışsam kazanabileceğime inanıyorum ailem özel okulları da yazabilirsin diyor yani ilk 40 bine girmem gerekiyor gibi. Sizce tıp için tekrar hazırlanmaya değer mi? Yoksa bu şekilde devam mı etmeliyim?
Firsatin varken oku hic durma ne güzel istediğin bölümü de oku
 
ben tıp fakültesi dönem 3 öğrencisiyim. 21 yaşındayım kesinlikle hiçbir şeye geç kalmış değilsin ama yukarıdaki bir yoruma kesinlikle katılıyorum gerçekten çok idealistsen ve bu meslek için doğduğunu düşünüyorsan böyle bi yola girmelisin. 6 yıllık zor bir süreç seni bekliyor olacak. hazırlık süreci kazanıp okumaktan çok daha kolay öyle söyleyim. hakkında hayırlısı olsun 🌸
 
Ben eczacı ve üniversite de devam eden biri olarak öğrencilerime sürekli şuandan geleceğinizi inşa edin diyorum. Şuan 22 yaşındasın ama diyetisyen kimliği ile ortalama 40-45 yıl kadar yaşayacaksın. Bu kimlik ile mi tıp kimliği ile mi yaşamak istersin. Eğer dileğin ve istediğin tıp kimliği ise ne olursa olsun okumalısın. Doktorluğun zorluklukları bölüme duruma göre değişiyor. Benden daha çok tatil yapan aile hekimi arkadaşımda var. Benden daha çok yorulan çocuk doktoru arkadaşımda var. Her gittiğimde sıkıntıdan patlamak üzere olan biyokimya uzmanı arkadaşımda var. Yani tıp okusan bile sonrasında nasıl bir hayat istediğin gene sana kalmış. Ama bende arkadaşların dediğine katılıyorum gelecek planını yaparken erkek arkadaşına göre kesinlikle yapma... Çünkü evli değilsin ailen ile berabersin ve herşeyin sonunda herkes kendini düşünüyor. Üniversitede genelde son sene zaten bundan ötürü ilişkiler bitiyor. evlilik planı yapacaksanda tıp için öss ye hazırlandıktan sonra yap. Evli ve eşi ile mutlu olan biri olarak diyebilirim ki bu süreç iki stresli süreci beraber götürebileceğin bi süreç değil. Evliliği tıpı kazandıktan sonraya planla...
Ücret noktasında da kimseyi dinleme yatırım falan filan.. Geleceğini planlıyorsun ailenin imkanı varsa 1 sene bile okuyup sonra devlete geçebilirsin. Geçemezsen bile türkiye gibi bir yerde o para zaten çok hızlı değer kaybedecektir ve gene senin ailen karlı çıkacaktır.

Hayallerini peşinde koş..
 
Bence olmayinca cok zorlama. Birde gec kalmissin. Su yonden, dort sene okumussun dort senen bosa gitmis olucak. Birde insanin bir zamandan sonra okumaya enerjisi kalmiyor benim oyle oldu. O yuzden bolumunden devam et derim ama karar sana kalmis.. :)
 
Bence istediğin kadar vakit kaybetmiş ol, farketmez. Eğer hayalin tıp ise bir sene otur adam gibi çalış. Daha sonra neden denemedim? diye kafa patlatmaktansa kesinlikle denemelisin.
 
Bir insanın tıp istemesinin bence iki nedeni olabilir: insanların iyileşmesini sağlamanın verdiği doyum veya doktor olmanın toplumumuzda cok saygın olması(evet siddet meraklısı tipler de var ama) . Eğer ilkiyse doğru beslenme bence sağlığın ilk şartı ve tıpta bu hiç oğretilmiyor desek yeridir. 100 gr peynir, yarım avokado gibi listeler yapmaktan öteye geçen bütünsel bakıs açısıyla insanları tedavi eden (sadece zayıflatmayan) bir diyetisyen olursanız çok daha faydalı olursunuz bence. Ayrıca 6×80 bin ile nerdeyse ev alınır. Alın geleceğiniz de parlak olsun :)
 
Ben eczacı ve üniversite de devam eden biri olarak öğrencilerime sürekli şuandan geleceğinizi inşa edin diyorum. Şuan 22 yaşındasın ama diyetisyen kimliği ile ortalama 40-45 yıl kadar yaşayacaksın. Bu kimlik ile mi tıp kimliği ile mi yaşamak istersin. Eğer dileğin ve istediğin tıp kimliği ise ne olursa olsun okumalısın. Doktorluğun zorluklukları bölüme duruma göre değişiyor. Benden daha çok tatil yapan aile hekimi arkadaşımda var. Benden daha çok yorulan çocuk doktoru arkadaşımda var. Her gittiğimde sıkıntıdan patlamak üzere olan biyokimya uzmanı arkadaşımda var. Yani tıp okusan bile sonrasında nasıl bir hayat istediğin gene sana kalmış. Ama bende arkadaşların dediğine katılıyorum gelecek planını yaparken erkek arkadaşına göre kesinlikle yapma... Çünkü evli değilsin ailen ile berabersin ve herşeyin sonunda herkes kendini düşünüyor. Üniversitede genelde son sene zaten bundan ötürü ilişkiler bitiyor. evlilik planı yapacaksanda tıp için öss ye hazırlandıktan sonra yap. Evli ve eşi ile mutlu olan biri olarak diyebilirim ki bu süreç iki stresli süreci beraber götürebileceğin bi süreç değil. Evliliği tıpı kazandıktan sonraya planla...
Ücret noktasında da kimseyi dinleme yatırım falan filan.. Geleceğini planlıyorsun ailenin imkanı varsa 1 sene bile okuyup sonra devlete geçebilirsin. Geçemezsen bile türkiye gibi bir yerde o para zaten çok hızlı değer kaybedecektir ve gene senin ailen karlı çıkacaktır.

Hayallerini peşinde koş..
Evlilik düşünmüyorum mezun olduktan sonra yüksek lisansı erkek arkadaşımın bulunduğu şehirdeki üniversitede yapmayı düşünüyodum sadece iyi bir bölüm ve okul olduğu için. Tıbbın zorluğunun farkındayım tabi ki ama küçüklüğümden beri kendimi hep bu meslekte hayal ettiğim için bu zorluğun altında ezilmeyeceğimi düşünüyorum yani ama büyük konuşmayayım yine de. Beni en çok zorlayan şey şu noktada tekrar hazırlanmak sanırım çünkü motivasyonum bu süreçte inişli çıkışlı oluyor :KK43:
 
22 yaşındayım bu sene son sınıf olucam beslenme ve diyetetik okuyorum. Bölüm kötü diyemem ama benim hayalim çocukluğumdan beri tıp okumaktı. Hep ders çalışan biriydim ama liseye başladığımda ilk kez erkek arkadaşımın olması, arkadaş ortamı derken hiç ders çalışmadım. 12. sınıfta haliyle 150k oldum sayısalda ve mezuna kalmaya karar verdim. 1 sene lisede hiç çalışmadığım kadar ders çalışarak sıralamamı neredeyse iki kat öne çektim ama tıp olmayacağı için tercih yaptım ve diyetetik kazandım. Geçen yıl okulun da online olmasını fırsat bilerek tekrar hazırlanmak istedim ama 3-4 ay çalıştım sadece sonra birtakım sıkıntılarım yüzünden kitap açmak bile istemedi canım zaten online de olsa okulla da ilgilenmem gerekti. Bu sene de son senem zaten adamakıllı oturup çalışmak istiyorum ama bi tarafım da hiç uğraşma zaten elinde mesleğin var kendini bu ülkede bu eğitim sisteminde daha fazla hırpalama diyor. Erkek arkadaşım var bir de 29 yaşında ikinci üniyi okuyo başka şehirde, o da bu sene son sınıf beraber okulları bitirip onun yanına gitsem mi diye düşünüyorum aynı zamanda yüksek lisans için. Ama bu meslekte de kendimi göremiyorum yani mutlu olamayacağımı düşünüyorum. Oturup çalışsam kazanabileceğime inanıyorum ailem özel okulları da yazabilirsin diyor yani ilk 40 bine girmem gerekiyor gibi. Sizce tıp için tekrar hazırlanmaya değer mi? Yoksa bu şekilde devam mı etmeliyim?
Denersen ne kaybedersin? Kazanırsan ne kazanırsın?
 
Bence olmayinca cok zorlama. Birde gec kalmissin. Su yonden, dort sene okumussun dort senen bosa gitmis olucak. Birde insanin bir zamandan sonra okumaya enerjisi kalmiyor benim oyle oldu. O yuzden bolumunden devam et derim ama karar sana kalmis.. :)
Bölümden devam etme gibi düşüncelerim var zaten ama beni tatmin edeceğini düşünmüyorum sonuçta yıllarca yapacağım bir meslek. Önümdeki yılları düşününce 4 sene çok fazla gelmiyor ama geç kalmışlık hissi de mevcut o yüzden kafam karışık zaten
 
Bir insanın tıp istemesinin bence iki nedeni olabilir: insanların iyileşmesini sağlamanın verdiği doyum veya doktor olmanın toplumumuzda cok saygın olması(evet siddet meraklısı tipler de var ama) . Eğer ilkiyse doğru beslenme bence sağlığın ilk şartı ve tıpta bu hiç oğretilmiyor desek yeridir. 100 gr peynir, yarım avokado gibi listeler yapmaktan öteye geçen bütünsel bakıs açısıyla insanları tedavi eden (sadece zayıflatmayan) bir diyetisyen olursanız çok daha faydalı olursunuz bence. Ayrıca 6×80 bin ile nerdeyse ev alınır. Alın geleceğiniz de parlak olsun :)
Benim isteğimin toplumla saygınlıkla pek ilgisi yok aslında 6 yaşımdan beri hastane ortamlarını severim ilgimi çeker cerrahlar özellikle. Beslenme tabi ki çok çeşitli bir alan sadece zayıflatmakla alakalı değil ama açıkçası pek ciddiye alınmıyor ve iş bulma süreci baya sıkıntılı gibi. Bir de içimize sinmesi çok önemli ben 1. sınıftan beri oturtamadım bu mesleği kendime :KK43:
 
Denersen ne kaybedersin? Kazanırsan ne kazanırsın?
Geçen sene denemek istedim ama 3-4 ay çalışabildim yürümedi okulla beraber yani. Beni korkutan hazırlanma süreci zaten sınav sistemi de stabil değil devamlı bir şeyler değişiyor ama isteğim daha ağır bastığı için deneyeceğim sanırım.
 
Geçen sene denemek istedim ama 3-4 ay çalışabildim yürümedi okulla beraber yani. Beni korkutan hazırlanma süreci zaten sınav sistemi de stabil değil devamlı bir şeyler değişiyor ama isteğim daha ağır bastığı için deneyeceğim sanırım.
İşte bu 👍 sonuca odaklanmayin. Elinizden gelenin en iyisini koyun ortaya. Başarılar diliyorum
 
X