ben de büyük bir aşkla,romantik hayallerle eve çıkmıştım.Eve anahtarlık alınca bile birbirimizi arar sevincimizi paylaşırdık
ay ne salakmışız:)
bööyle büyük umutlarla başlayınca ilk haftadan duvara tosladık.
İlk hafta sonumuzda bir,ikinci hafta sonumuzda başka bir ESKİ erkek arkadaşını getirmişti.Üstelik bu konuda daha öncesinde anlaşma yaptığımız halde...Hiç de tanıdığım sevdiğim insan olmadığını farkettim ev arkadaşımın.Kendini bana bambaşka tanıttığını...Hoş yeni halinde de çok kötü bi insan değildi,bana değer verirdi ama yine de ilk zamanlarımız burnumdan geldi.
Evde mutlu olmak istiyorsan öncelikle sevgili gelip gitme işini bir düzene koymak gerek bence.
Eski erkek arkadaşımın evinde herkesin sevgilisi vardı ve benim gitmem onları mutlu ediyordu,bi süre gitmesem kendileri çağırıyorlardı mesela.Onlar bu şekilde bir anlaşmaya varmışlar aileden gibi görüyorlardı ev arkadaşının kız arkadaşını. Bunun gibi bir anlaşma ya da daha katısından :) :)
Bir deeee yakın arkadaş olunca bazı sıkıntılar olabiliyor,kırılmasın diye bazı cümlelerini yutmak zorunda kalıyorsun,o yabancı değil diye bazı lakayitlikler olabiliyor..Ben günlerce bulaşık yıkamazdım mesela o evde.Nasolsa bna kızmaz diye..Ama son çıktığım ev mesela,sıkıyosa yıkamiyim :) :) kimseye nazım geçmediği için görevlerimi gerektiğim gibi yerine getiriyorum..Bir de bu evimde sıcak su akıyo,onun da etkisi var tabii
Benim birinci evim bahsettiğim gibi yediğim içtiğim ayrı gitmeyen biriyleydi ama çok sorun yaşadım,
ikinci evim çok çok az tanıdığım kızlarlaydı,hayatımın enn huzurlu zamanlarını geçirdim
üçüncü evimi de hiiiç tanımadığım,internetten bulduğum kızlarla :) eve taşındığımda yüzlerini 3.kez görmüştüm,şeytan kulağına kurşun çoook mutluyum bu evimde de
Umarım sen de çok mutlu olursun,doğru kişilerle karşılaşmışsan öğrenci evi dünyanın ennn güzel yeridir