Biraz kendinizi dinleyin, teselli edin. Belli ki üzülmüşsünüz. Başka birini aramak yerine kendinize zaman ayırın. En başta siz inanmazsanız bu reddin sizi eksiltmediğine kimse sizi ikna edemez.
Bir sebep vermemesi de muhtemelen sizi aşırı düşünmeye itmiş, kafanızda kurmanıza sebep olmuş olabilir.
Mesela bu kişiyle karşınızdakini karşılaştırıp yeterli bulmuyor musunuz? Ya da aynı şeyi yaşarım korkusu mu oluyor? Bu da önemli sorununuzun kaynağı açısından. Ağlamayı melankoliyi bir kenara bırakmaya çalışıp olaya objektif bakmaya çalışın. Kaynağı bulursanız kurutması da kolay olur.