Bundan 25 sene evvel kuzenim bosandi; ailede ki ilk bosanma vakasi idi. Hepimiz cok üzüldük, agladik ancak hic kimse ne aileden ne de disardan kötü gözle bakmadi, neden bosandi bile denmedi; anlasamadilar, olmadi; cogu kimse bilmez bile evlenip ayrildigini; cünkü kimseyi ilgilendirmez...Kuzende kendine laf söyletmez zaten...
Bunu neden yazdim, insan önce kendine deger verecek, kendi kiymetini bilecek, dik duracak, bosandi diye kendini eksik, hatali olarak görmeyecek...
Konu sahibi bu Adam sizi bir gün öldürür demedi demeyin, ailenizde birgün söylenir, iki gün söylenir, basini belaya sokakacak kardesleriniz de bi zahmet sizin bosanmanizi beklemesinler, dayak yerken killari kipidamiyor; bosaninca mi baslarini belaya sokuyorlar… Is bulun, calisin, cocuklariniz bari bu siddet ortaminda büyümesinler...
Yok ben yine de bosanamam diyorsaniz, esiniz ne derse yapin ve daha fazla dayak yemeyin, hem size hem evlatlariniza yazik
o kadar yorum yapıldı Burda sana nerdeyse hiçbirine cevap vermedin. Benim her yazdığıma cevap veriyorsun.
