Biz de aynı konudan muzdarip durumdayız.15 ay oldu bu eve tasindik.Üst kattakilerin 11 yaşında toraman bir çocukları var ve gece yarıları güp güp top oynuyor,koşuyor, annesi aşırı derecede anormal bi şekilde eşya çekiyor gece,gündüz,babaları balkonda hoparlör açık sürekli telefonla konuşuyor. Yere sürekli takır ,tukur bi şeyler düşürüyorlar ki bu gecenin 2 si bile oluyor.Biz balkondan tanışmıştık önce ben iletişim baslatmistim daha sonra kibarca defalarca uyardik (ev sahibimiz ortak o da çok şikayetçi aynı binadayiz o da uyardi) Burası bizim yaşam alanımız, istemeyen müstakil ev tutsun demişler.Yazili olan apartman yönetmeliği kuralları var,yazılı olmayanlar da aile terbiyesi ve kültür ile alakalı.Yıldık artık, Allah a havale ettik,komşuluk hakkı, kul hakkı kimsenin önemsediği yok.Bugün fırsatım olsa 5 dk durmam başka ev bakarım.Bundan sonra da eğer ev bakarsam kessinlikle üst kat bakacağım ve komşuları mutlaka sorgulayacagim evden önce.Size tavsiyem bir kek yapıp kapılarına gidin ,götürün ,tanışın önce .Sonra kibarlikla durumunuzu anlatın.Önce bu yöntem bir denenmeli. Kimin nasıl tepkide bulunacağını bilemezsiniz.İnsallah sizinkiler empati duygusu ve sağduyulari gelişmiş kişilerdir de dikkat ederler bundan sonra.