Utangaçlığım yüzünden hiçbirşey yapamıyorum!

Elifcee20

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
21 Ocak 2017
3
0
1
29
Herkese iyi akşamlar :))
Ben çok utangaç bir insanım nedenini bilmiyorum ve bu benim özel hayatımı, işimi gücümü, sosyal hayatımı herşeyimi etkiliyor. 20 yaşındayım. Utandığım için üni. okumaya (kazandığım halde) gitmedim ve açıköğretimden okuyorum. Ayrıca evde bütün gün boş boş oturuyorum çünkü herhangi bir işyerinde çalışmayada utanıyorum. Kalabalık ortamlara giremiyorum. Kimseyle konuşmaya konuşmaya kelime haznem de azaldı. Sürekli dilimde aynı kelimeler 'bilmiyorum, hmm, olur' herkesi onaylamaktan ve herkese bu kelimeleri söylemekten çok sıkıldım.. Sosyal ortamım zaten hiç yok. Bu utangaçlıklarıma katlanabilen 2 tane arkadaşım vardı. Onlarlada lise bittikten sonra hiç görüşmedim yani yaklaşık 2 senedir görüşmüyorum. Bazen boşuna yaşıyorum diye düşünüyorum kötü şeyler getiriyorum aklıma. Ama sizcede boşu boşuna yaşamıyor muyum? Ben mi çok umutsuzum, bilmiyorum. Kimseye anlatamadığım için buraya yazmak istedim umarım sıkmamışımdır sizi :) yardımcı olup, fikir verirseniz çok mu çok mutlu oluruumm
 
Son düzenleme:
Bi psikologa gitsen yavas yavas ilginin oldugu kurslara falan gitsen belki atlatirsin bende ilk gittigim oetamlarda bazen cekingen oluyorum ama yavas yavas aciliyorum

Devlet hastanelwrinde psikolog oluyo ben gitmeni tavsiye ederim
 
Psikologa gitmeyi düşünür musun canım? Daha çok gençsin. Madem sen de bundan rahatsızsin şimdiden bu sorunu çözüp kaliteli bir hayat yasayabilirsin.
 
Sosyalleşmen şart... Bir yerden başlaman lazım bir hobi edin kendine kurslara falan katıl bir meşgalen bir uğraşın oldu mu konuşacak şeylerin çoğalır bir bakıvermişsin herşey değişmiş... Sen bir yerden başla en azından durumun farkındasın değiştirmek de senin elinde
 
Herkese iyi akşamlar :))
Ben çok utangaç bir insanım nedenini bilmiyorum ve bu benim özel hayatımı, işimi gücümü, sosyal hayatımı herşeyimi etkiliyor. 20 yaşındayım. Utandığım için üni. okumaya (kazandığım halde) gitmedim ve açıköğretimden okuyorum. Ayrıca evde bütün gün boş boş oturuyorum çünkü çalışmayada utanıyorum. Kimseyle konuşmaya konuşmaya kelime haznem de azaldı. Sürekli dilimde aynı kelimeler 'bilmiyorum, hmm, olur' herkesi onaylamaktan ve herkese bu kelimeleri söylemekten çok sıkıldım.. Sosyal ortamım zaten hiç yok. Bu utangaçlıklarıma katlanabilen 2 tane arkadaşım vardı. Onlarlada lise bittikten sonra hiç görüşmedim yani yaklaşık 2 senedir görüşmüyorum. Bazen boşuna yaşıyorum diye düşünüyorum kötü şeyler getiriyorum aklıma. Ama sizcede boşu boşuna yaşamıyor muyum? Ben mi çok umutsuzum, bilmiyorum. Kimseye anlatamadığım için buraya yazmak istedim umarım sıkmamışımdır sizi :) yardımcı olup, fikir verirseniz çok mu çok mutlu oluruumm
pskologa git bu cok fazla. b
 
Tabiki gitmeyi çok istiyorum ama içimdekileri anlatamam ki. Lisedeyken okulun psikoloğuna gitmiştim hiçbirşey konuşamamıştım. Şimdi gitsem yine konuşamayacağımı biliyorum
 
Okula gitmeni engelleyecek kadar fazlaysa utangacligin bence kesinlikle psikolaga gitmesilisin. Bende normalde girisken degilimsir utangacindir ama okuluma isime giderdim.simdi acildim tabide. Ne kadar cok ustune giderseniz acilir gidersiniz
 
üniversiteye kadar utangaç değil miydiniz nası okudunuz da üniversitede birden utangaç oldunuz anlamaıdm ama yardım almalısınız.
 
Yanlış yazmışım sanırım :) 'Çalışmak' derken işyerinde çalışmak anlamında dedim

Tamam oldu. Universiteden gecis olunca ben ders olarak anladim.

Sosyal fobi mi ne deniyor buna tam emin degilim.

Destek almalisin. Bu sorun buradan gelen cevaplarla asilacak bir sorun degil.
 
Bende de nasil oldu apartmani temizledim gunluk is cok utandim kendime yediremedim agladim
 
Canım sanırım anlattığın sosyal fobi bendede var uygun bi psikolog bulunca en yakın zamanda gitmeyi düşünüyorum hatta seninkine benzer bi konu bende açmıştım. ama bu durumu elimden geldiğince düzeltmeye çalışıyorum sakın kendini işten okuldan soyutlama bu sıkıntıyı aşmak icin çevre yapman gerekicek ilk olarak zorlanırsın ama senin elinde bunu düzeltmek. Mesela ben Hem okuyorum Hem çalışıyorum insanlarla birebir bi yere kadar konuşabiliyorum ama grup içindeyken konuşamıyorum. birde okulda Mesela arkadaşım kantine giderken gelicekmisin diye sorduğunda canım istemesede tek kalmak istesem de kalkıp gidiyorum artık bu bir örnek ama böyle yaptıkça arkadaş çevren artar onlarla muhabbetin paylaştığın şeyler çoğalır herşey bi anda olmaz yavaş yavaş önce ortamlara girmeye çalış sonra basit şeylerle konuşmaya çalış kendini çekmek istesende çekme aralarına girmeye çalış. Mesela ben isyerindeyken konuşcak bişeyin olmasada insanların yanına gidiyorum duruyorum onlar konuşuyor zaten sen yaklaştıkça. yorumum uzun oldu ama aynı problem bendede var öncelikle kendin bişeyler yapmaya başla istekli ol sonra uzman desteği canım.
 
Herkese iyi akşamlar :))
Ben çok utangaç bir insanım nedenini bilmiyorum ve bu benim özel hayatımı, işimi gücümü, sosyal hayatımı herşeyimi etkiliyor. 20 yaşındayım. Utandığım için üni. okumaya (kazandığım halde) gitmedim ve açıköğretimden okuyorum. Ayrıca evde bütün gün boş boş oturuyorum çünkü herhangi bir işyerinde çalışmayada utanıyorum. Kalabalık ortamlara giremiyorum. Kimseyle konuşmaya konuşmaya kelime haznem de azaldı. Sürekli dilimde aynı kelimeler 'bilmiyorum, hmm, olur' herkesi onaylamaktan ve herkese bu kelimeleri söylemekten çok sıkıldım.. Sosyal ortamım zaten hiç yok. Bu utangaçlıklarıma katlanabilen 2 tane arkadaşım vardı. Onlarlada lise bittikten sonra hiç görüşmedim yani yaklaşık 2 senedir görüşmüyorum. Bazen boşuna yaşıyorum diye düşünüyorum kötü şeyler getiriyorum aklıma. Ama sizcede boşu boşuna yaşamıyor muyum? Ben mi çok umutsuzum, bilmiyorum. Kimseye anlatamadığım için buraya yazmak istedim umarım sıkmamışımdır sizi :) yardımcı olup, fikir verirseniz çok mu çok mutlu oluruumm
Sorunu algılayamıyorum... Sanırım yaşanmadan anlaşılamayacak bir şey. Psikoloğa gidin. Konuşamaz karşısında oturursunuz ama o belki anlar siz hiç konuşamayınca derdinizi.
 
Back
X