Merhaba arkadaşlar. Ben hayalimdeki şehirde hayalimdeki bölümü okuyorum. Ama aşırı mutsuzum. Yurtta kalırken mutsuzdum eve çıktım daha da mutsuz oldum. Yaz tatillerini iple çekiyor okul açılmaya yakın depresyona giriyorum. Bunun kendimce birçok sebebi var ve hiçbiri mantıklı sebepler değil biliyorum ama yine de açıklayayım;
•öncelikle okuluma gitmek çok zahmetli çok uzak ve dersleri anlamakta arkadaşlarıma nazaran zorlanıyorum kendimi aptal gibi hissediyorum ve çok yoruluyor bu durum beni, ortalamam da çok kötü. sınıfımdan doğru dürüst arkadaşım yok, okuldan desen aynı.
•diğer bir konu evle ilgili.. hiçbir şey hayal ettiğim gibi olmadı ; temizlik , yemek, faturalar, para yetirmeye çalışmak , ders çalışma, diğer sorumluluklar bitmiyor.. bunlar bende gereksiz bir endişe ve ağırlık yaşatıyor. üstüne üstlük bir de evle ilgili bazı sıkıntılar yaşıyorum ve bunları kafama çok takıyorum kimseye de anlatamıyorum rahatsızlığımı dile getirsem de pek umursanmıyorum.
herkes diyor ki okul açılsın tatil sıktı, okul açılsın ailemden bıktım vs ama ben tam tersi ve bu psikolojiyle okula gidince de alışmam zaman alıyor ve hiçbir olayla baş edemeyecek kadar güçsüz hissediyorum, en ufak bir olayda kaçmak istiyorum. örneğin biriyle bi sıkıntı yaşayınca o kişiyi silmek istiyorum hayatımdan ya da yok olsun istiyorum çünkü heyecanlanıyorum kendimi savunamıyorum ve hemencik kendimi suçlu seçiyorum. Böyle böyle soğudum okuldan, okuduğum ilin adını söylediklerinde bile içim sıkılıyor.
Şunu da belirteyim okUlumu düzenimi bırakırsam ilerde çok pişman olurum biliyorum çünkü yaşadıklarım herkesin az çok yaşadığı şeyler. Neden bu kadar korkuyorum ve güçsüzüm onu anlayamıyorum. Ablalarımın ve kardeşlerimin tavsiyelerine açığım.
