Seni anliyorum.daha bu sabah yegenim geldigi icin kahvaltiya gittik.kizim perdeyi acdi diye aptal gerizekali diye bagirdi ablam cocuga annem agzini acip tek laf etmedi neymis sarkmis kicini goreceklermis zaten 4.kat onunde ev yok yol var kim ne gorecek gorse ne yapacak.kahvalti etmeden geldik geri kizim aglamaktan helak oldu.agladim bende neden bunu yaptiriyorum tavrimi koymuyorum diye.esimi cok seviyorum ama bizim gibi insanlar sanirim ilerde bosanirsam yada esim vefat ederse ortada kalirsam gidecek kapim yok diye korkuyoruz.mesela gecen gun kuafore gitmek istedim sadece kesim icin boya falan yok.iki ablam ve anneme sadece kucugu biraktim 2 yasinda buyuk olani aldim.kesim bitmeden getirdiler agliyo durmuyor diye ama kurban gunu kurbana goturdum yine biraktim mecburen bu defa kendi isleri yapilacak ya tam 7 saat baktilar.kiymalarida cektirdim benimle isleri bitince yani arabayla bu sabah bu muameleyle karsilastim.seneye yine ayni.sadece kendi istediginde gidebiliriz onun disinda tavirlar belli
Ne zor ya.Ben boşanırsam ya da eşimi kaybedersem Allah korusun.Yanlarına alırlar ama ben istemem herhalde.Kendi ailemizle nasıl böyle olabildik anlamıyorum