Uyuşturucu bağımlısı eş

withahsen .!.:

Eşimin uyuşturucu (metamfetamin) kullandığını öğrendim iki çocuğum var bu süreçte bir kez bıraktı ve tekrar geri başladı en son yatılı tedaviyi kabul etti maddi sıkıntılardan dolayı da kirayı ödeyemeyip kaynana kişisiyle yaşamayı kabul ettim orada da kaynanamdan psikolojik baskıya maruz kaldım. Kendilerine göre suçlu oğulları değil benim çünkü ben uyuşturucu içtiğini kimseye duyurmayıp kendi aramızda halletmeliymişim eşim de böyle düşünüyor bu arada. Her şeye göz yumdum çocuklarım için fakat eşim tedaviyi yarıda bırakıp geldi ve aynı şekilde içip geceleri eve gelmemeye devam etti bende dayanamayıp ailemin evine yerleştim ve boşanma davası açtım. Başta eşimin umrunda değildim bende boşanmak istiyorum diyordu duruşmaya yakın bizsiz yapamayacağını ve tedavi olacağını söyledi. Mahkemede de hakime tedavi göreceğini ve zaman istediğini söyledi hakimde davayı 3 ay erteledi. Şu an amatemde ayakta tedavi görüyor , iyileştikten sonra iş bulup ev tutacağını söylüyor. Eşimi hâlâ seviyorum. Çocuklarım da henüz çok küçük. O kadar yıprandım ki psikiyatriye gittim depresyona girdiğimi söyledi şu an ilaç kullanıyorum. Ailem düzelmeyeceğini bir süre sonra tekrar içeceğini ve boşanmamı söylüyor. Eşim aslında çok merhametli bize düşkün ama düştüğü bu illet onu bizden uzaklaştırıyor çok farklı birine dönüştü. Bende babasız büyüdüm çocuklarımın babasız büyümesini istemiyorum fakat uyuşturucu içen bir babayla da büyütemem. Ailemle de pek anlaşamıyorum. Sık sık tartışıyoruz. Şu an çocuklarımla salonda yatıyoruz. Abim çocuklar ses yaptığı zaman onlara bağırıyor çocuklar korkuyor her ne kadar bağırma diye uyarsam da haliyle bu da benim zoruma gidiyor. Eşimin yanında olup ona destek mi olmalıyım ( tedavi olduğundan emin olana kadar ailemleyim ) yoksa ailemin dediği gibi boşuna ümitlenmemeli miyim

Genişletmek için tıkla...

withahsen .!.:

Eşimin uyuşturucu (metamfetamin) kullandığını öğrendim iki çocuğum var bu süreçte bir kez bıraktı ve tekrar geri başladı en son yatılı tedaviyi kabul etti maddi sıkıntılardan dolayı da kirayı ödeyemeyip kaynana kişisiyle yaşamayı kabul ettim orada da kaynanamdan psikolojik baskıya maruz kaldım. Kendilerine göre suçlu oğulları değil benim çünkü ben uyuşturucu içtiğini kimseye duyurmayıp kendi aramızda halletmeliymişim eşim de böyle düşünüyor bu arada. Her şeye göz yumdum çocuklarım için fakat eşim tedaviyi yarıda bırakıp geldi ve aynı şekilde içip geceleri eve gelmemeye devam etti bende dayanamayıp ailemin evine yerleştim ve boşanma davası açtım. Başta eşimin umrunda değildim bende boşanmak istiyorum diyordu duruşmaya yakın bizsiz yapamayacağını ve tedavi olacağını söyledi. Mahkemede de hakime tedavi göreceğini ve zaman istediğini söyledi hakimde davayı 3 ay erteledi. Şu an amatemde ayakta tedavi görüyor , iyileştikten sonra iş bulup ev tutacağını söylüyor. Eşimi hâlâ seviyorum. Çocuklarım da henüz çok küçük. O kadar yıprandım ki psikiyatriye gittim depresyona girdiğimi söyledi şu an ilaç kullanıyorum. Ailem düzelmeyeceğini bir süre sonra tekrar içeceğini ve boşanmamı söylüyor. Eşim aslında çok merhametli bize düşkün ama düştüğü bu illet onu bizden uzaklaştırıyor çok farklı birine dönüştü. Bende babasız büyüdüm çocuklarımın babasız büyümesini istemiyorum fakat uyuşturucu içen bir babayla da büyütemem. Ailemle de pek anlaşamıyorum. Sık sık tartışıyoruz. Şu an çocuklarımla salonda yatıyoruz. Abim çocuklar ses yaptığı zaman onlara bağırıyor çocuklar korkuyor her ne kadar bağırma diye uyarsam da haliyle bu da benim zoruma gidiyor. Eşimin yanında olup ona destek mi olmalıyım ( tedavi olduğundan emin olana kadar ailemleyim ) yoksa ailemin dediği gibi boşuna ümitlenmemeli miyim

Genişletmek için tıkla...

withahsen .!.:

Eşimin uyuşturucu (metamfetamin) kullandığını öğrendim iki çocuğum var bu süreçte bir kez bıraktı ve tekrar geri başladı en son yatılı tedaviyi kabul etti maddi sıkıntılardan dolayı da kirayı ödeyemeyip kaynana kişisiyle yaşamayı kabul ettim orada da kaynanamdan psikolojik baskıya maruz kaldım. Kendilerine göre suçlu oğulları değil benim çünkü ben uyuşturucu içtiğini kimseye duyurmayıp kendi aramızda halletmeliymişim eşim de böyle düşünüyor bu arada. Her şeye göz yumdum çocuklarım için fakat eşim tedaviyi yarıda bırakıp geldi ve aynı şekilde içip geceleri eve gelmemeye devam etti bende dayanamayıp ailemin evine yerleştim ve boşanma davası açtım. Başta eşimin umrunda değildim bende boşanmak istiyorum diyordu duruşmaya yakın bizsiz yapamayacağını ve tedavi olacağını söyledi. Mahkemede de hakime tedavi göreceğini ve zaman istediğini söyledi hakimde davayı 3 ay erteledi. Şu an amatemde ayakta tedavi görüyor , iyileştikten sonra iş bulup ev tutacağını söylüyor. Eşimi hâlâ seviyorum. Çocuklarım da henüz çok küçük. O kadar yıprandım ki psikiyatriye gittim depresyona girdiğimi söyledi şu an ilaç kullanıyorum. Ailem düzelmeyeceğini bir süre sonra tekrar içeceğini ve boşanmamı söylüyor. Eşim aslında çok merhametli bize düşkün ama düştüğü bu illet onu bizden uzaklaştırıyor çok farklı birine dönüştü. Bende babasız büyüdüm çocuklarımın babasız büyümesini istemiyorum fakat uyuşturucu içen bir babayla da büyütemem. Ailemle de pek anlaşamıyorum. Sık sık tartışıyoruz. Şu an çocuklarımla salonda yatıyoruz. Abim çocuklar ses yaptığı zaman onlara bağırıyor çocuklar korkuyor her ne kadar bağırma diye uyarsam da haliyle bu da benim zoruma gidiyor. Eşimin yanında olup ona destek mi olmalıyım ( tedavi olduğundan emin olana kadar ailemleyim ) yoksa ailemin dediği gibi boşuna ümitlenmemeli miyim

Genişletmek için tıkla...

hermionegrangerrr .!.:

Bu maddeyi kullanip annesinin basini keseni izledik bir kac yil evvel tabi ki birakmayin sizin yada cocuklarinizin caninin ne kıymeti var koca kiymetli sevginizde oyle

Genişletmek için tıkla...

withahsen .!.:

Eşimin uyuşturucu (metamfetamin) kullandığını öğrendim iki çocuğum var bu süreçte bir kez bıraktı ve tekrar geri başladı en son yatılı tedaviyi kabul etti maddi sıkıntılardan dolayı da kirayı ödeyemeyip kaynana kişisiyle yaşamayı kabul ettim orada da kaynanamdan psikolojik baskıya maruz kaldım. Kendilerine göre suçlu oğulları değil benim çünkü ben uyuşturucu içtiğini kimseye duyurmayıp kendi aramızda halletmeliymişim eşim de böyle düşünüyor bu arada. Her şeye göz yumdum çocuklarım için fakat eşim tedaviyi yarıda bırakıp geldi ve aynı şekilde içip geceleri eve gelmemeye devam etti bende dayanamayıp ailemin evine yerleştim ve boşanma davası açtım. Başta eşimin umrunda değildim bende boşanmak istiyorum diyordu duruşmaya yakın bizsiz yapamayacağını ve tedavi olacağını söyledi. Mahkemede de hakime tedavi göreceğini ve zaman istediğini söyledi hakimde davayı 3 ay erteledi. Şu an amatemde ayakta tedavi görüyor , iyileştikten sonra iş bulup ev tutacağını söylüyor. Eşimi hâlâ seviyorum. Çocuklarım da henüz çok küçük. O kadar yıprandım ki psikiyatriye gittim depresyona girdiğimi söyledi şu an ilaç kullanıyorum. Ailem düzelmeyeceğini bir süre sonra tekrar içeceğini ve boşanmamı söylüyor. Eşim aslında çok merhametli bize düşkün ama düştüğü bu illet onu bizden uzaklaştırıyor çok farklı birine dönüştü. Bende babasız büyüdüm çocuklarımın babasız büyümesini istemiyorum fakat uyuşturucu içen bir babayla da büyütemem. Ailemle de pek anlaşamıyorum. Sık sık tartışıyoruz. Şu an çocuklarımla salonda yatıyoruz. Abim çocuklar ses yaptığı zaman onlara bağırıyor çocuklar korkuyor her ne kadar bağırma diye uyarsam da haliyle bu da benim zoruma gidiyor. Eşimin yanında olup ona destek mi olmalıyım ( tedavi olduğundan emin olana kadar ailemleyim ) yoksa ailemin dediği gibi boşuna ümitlenmemeli miyim

Genişletmek için tıkla...

buskes .!.:

Bağımlılık çok zor, kişiye de ailesine de. İstatistiksel olarak bile tamamen düzelen insan sayısı ortada.. ailenize yük oluyormuş gibi hissetmeyin ki onlar da size öyle davranamasınlar.. şu an değil de ne zaman ihtiyacınız olabilir ki onlara başka. Tavır çok önemli bir şey. Abiniz de mağaradan yeni çıkmadıysa zamanla anlayış göstermeyi öğrenebilir kendi yeğenlerine.
Siz dik durun, eşinizle devam etseniz de etmeseniz de çocuklarınıza zorluklarla nasıl mücadele edileceğini, her şeye rağmen sevginizi verdiğinizde de sevmeyi öğretmiş olacaksınız.. bunlar bile yeter de artar.
Zaten zor bi imtihanınız var başkalarının kötü alışkanlıklarından ya da tavırlarından siz sorumlu değilsiniz. Umarım ekonomik ve psikolojik açıdan yeterli hisseder ve güçlü bir şekilde ayağa kalkarsınız

Genişletmek için tıkla...

sarahconnor .!.:

Yani evet korkunç durumlar yaşanabiliyor

Konu sahibi sizi üzmek istemem ama benim kuzenim de bu maddeden öldü
Çok uzun yazmayacağım ama kullandığını bilmemeniz bana inandırıcı gelmedi
Beyini acayip bozan bir madde
Yemek yemeği bile aşırı bozuyor
Kuzenım çok çok aşırı tatlı yerdi ve aşırı zayıftı
Ciddi acı yemekler yerdi
Çalıştığı yer kasaptı kardeşimin sözünü hiç unutmuyorum bizi de kesecek bu birgün diye
Kasaplar insan keser anlamında değil tabii ama onun o madde ile sağlıklı düşünemediğini vurgulamaya çalışıyor
Zira karıncayı inciltmez acayip merhametli şen şakrak ve çok yakışıklı bir çocuktu

Maddeyi bulmak için önce işe girdi
Sonra düzenli çalışamadı kredi çekmeye başladı
Sonra hırsızlık yapmaya başladı
Sonra da vefat etti
Son gördüğümde aşır zayıflamıştı kemiklerin üzerinde bir deri kaplı gibiydi

Ben düzelmeyeceğini hatta kötü sonuçlanacağını düşünenlerdenim
Tek olsanız ne isterseniz yapın derdim ama çocuklarınız var onlar için bir işe girip o adamdan uzak durun

Genişletmek için tıkla...