- 14 Şubat 2016
- 588
- 602
- 103
- 40
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
-
- #1
Herkese merhaba ,
Mart ayında anlaşmalı boşandım, evin kullanım hakkı(3. bir kişiye devredılene kadar) kızım ve bana verıldı.Evin %30'u eski eşimin ,%70'i babamın üzerine.Ayrılırken maddi olarak hicbir talebim olmadı, kızımın nafakası dısında.
Yalnız; eskı eşim evden hala cıkmadı.Sürekli beni oyalıyor, hastahaneye yatacagım(bu da gercek degıl ögrendım), yok izin alamadım.Bu arada ; evdeki hissesini bana satmasını istedim kabul etmedi,ortaklık kalmasın dedim sana ve ailene bu evı yar etmeyecegım dedi. Sen burda kızımla oturdugunda annen , baban hıc kımse bu eve giremeyecek dedi. Eve boyacı alacagım, temızlık ıcın yardımcı alacagım dıyorum.O boyacı eve girsin gör bakalım diyor , küfrediyor.Senden kızımdan baska kımse giremez dıyor.
Bana mesaj atıyor Allah belanı versin dıye , benı bıraktın bizi nasıl sildin diye.Sonra ben seni cok sevdim eskı fotoları yolluyor.
En son bu aksam; artık sabrım kalmadı dedim bugune kadar bekledıysem iyilikle olsun dıyeydı dedim,- cıkacagım dedi daha hazırlanamadım dedi.Ayrıca beklemekten baska ne secenegın var dedi?Uzaklastırma alabılırdım dedim. Öyle mi cıkmıyorum o zaman evden, al bakalım uzaklastırmayı da göruselim dedi.Peki o zaman dedim kapadım.
Neden insanlar iyilikten anlamıyorlar?Nasıl bu kadar nankör olabılıyorlar benım aklım hala almıyor.Kendı maddi imkanı var , ailesinin evleri var.Öteki turlu olsa zaten kıyamazdım.
Ama benım artık midem bulanıyor, çok üzülüyorum.Yarın gıdecegim adliyeye ama hıc benlık olmayan işlerın ıcıne girecegim yine..
Ama sizce de hakettigi bu değil mi?..
Mart ayında anlaşmalı boşandım, evin kullanım hakkı(3. bir kişiye devredılene kadar) kızım ve bana verıldı.Evin %30'u eski eşimin ,%70'i babamın üzerine.Ayrılırken maddi olarak hicbir talebim olmadı, kızımın nafakası dısında.
Yalnız; eskı eşim evden hala cıkmadı.Sürekli beni oyalıyor, hastahaneye yatacagım(bu da gercek degıl ögrendım), yok izin alamadım.Bu arada ; evdeki hissesini bana satmasını istedim kabul etmedi,ortaklık kalmasın dedim sana ve ailene bu evı yar etmeyecegım dedi. Sen burda kızımla oturdugunda annen , baban hıc kımse bu eve giremeyecek dedi. Eve boyacı alacagım, temızlık ıcın yardımcı alacagım dıyorum.O boyacı eve girsin gör bakalım diyor , küfrediyor.Senden kızımdan baska kımse giremez dıyor.
Bana mesaj atıyor Allah belanı versin dıye , benı bıraktın bizi nasıl sildin diye.Sonra ben seni cok sevdim eskı fotoları yolluyor.
En son bu aksam; artık sabrım kalmadı dedim bugune kadar bekledıysem iyilikle olsun dıyeydı dedim,- cıkacagım dedi daha hazırlanamadım dedi.Ayrıca beklemekten baska ne secenegın var dedi?Uzaklastırma alabılırdım dedim. Öyle mi cıkmıyorum o zaman evden, al bakalım uzaklastırmayı da göruselim dedi.Peki o zaman dedim kapadım.
Neden insanlar iyilikten anlamıyorlar?Nasıl bu kadar nankör olabılıyorlar benım aklım hala almıyor.Kendı maddi imkanı var , ailesinin evleri var.Öteki turlu olsa zaten kıyamazdım.
Ama benım artık midem bulanıyor, çok üzülüyorum.Yarın gıdecegim adliyeye ama hıc benlık olmayan işlerın ıcıne girecegim yine..
Ama sizce de hakettigi bu değil mi?..