- 1 Ağustos 2012
- 1.456
- 520
- 148
bence ne kadar yıpranırsanız yıpranın bitirmeyin ilişkinizi
benim çok uzun süreli değildi ama ilk ilişkimdi, 1.5 yıl harika bi ilişki yaşadım, hiç yıpranmadık
ama nolduysa bi anda oldu, 1 ay berbat kavgalar ettik, 1 ayda saçma sapan seylerle yıprattık birbirimizi
çabalamadı, direnmedi, ayrıldık
ben hiç istemedim ayrılmayı ama o istedi
ne kadar yıpranırsam yıpranayım, o ayrılma taraftarı olmasaydı böyle, ben ondan hayatta ayrılamazdım, kafayı sıyırırdım ama ayrılamazdım
o yüzden ilişkimi bitireyim mi diye soranlara söylüyorum
eğer bu soruyu soruyorsanız bitiremezsiniz
biz kadınlar çok bağlanıyoruz erkeğimize
bu soruyu soruyorsan ayrılmazsın, bir gün ayrılırsın ertesi gün geri dönmek istersin
eğer sevgiliniz de ayrılamıyorsa sizin gibi, (benimki çok güzel ayrılmıştı, yapacak bişeyim yoktu) ilişkinize sahip çıkın
olgun olun, yapıcı olun
benim ilişkim bitti
herkes bana yeniden seveceksin diyor ama
benim kafamda canlanan geleceğe yönelik hayaller onunla yaşadığım şeylerden farklı değil
bana evlenme teklif edişini hatırlıyorum
ne hayalini kurayım şimdi?
Allah'tan bana aynı o güzel anı tekrar bahşetmesini mi, bi başka erkekle ?
ben mutlu olabilir miyim ki bundan sonra ?
beni seven biri var, ben de mutlyum onunla
ama aşık değilim işte
çünkü daha güzel anılar yok, daha mükemmel anlar yaşamayacağım
önümdeki hayat geçmişimin basit bi gölgesi olacak sadece
ben bunu biliyordum, ve bu yüzden yapıcı olmaya çalıştım ama ilişkimi kurtaramadım
çünkü ben bütün gece hüngür hüngür ağlarken umarsızca uyuyan bi orangutana dönüştü sevgilim..
yaşamaya devam ediyorum, ama biliyorum benim için artık mutluluk yok..
çünkü ben bütün gece hüngür hüngür ağlarken umarsızca uyuyan bi orangutana dönüştü sevgilim..benmkide tam anlmyla böyle :'( napıcm bilmiyorum nasıl ayrılırm ki
