ben bir derdimi anlatmak istiyorum.ben hep insanlarla güzel ilişkilerim olsun istedim.ama olmadı.bunun aksine hep incittiler beni,kalbimi kırdılar,dışladılar.problemi kendimde aradım,bu benim özgüvenimi sarstı.çok istiyorum sevmeyi sevilmeyi.ama kasıtlı ve kasıtsız çok incitildim.ve bunu çoğu defa söyleyemedim.çünkü söylemem onları ilgilendirmeyecekti.çünkü onlara göre ben değersizim.ama ben bir insanım.hem de iyi yürekli.
bunların sonucunda psikolojim de bozuldu.ilaç kullanıyorum ama iyileşemiyorum.çünkü her iletişim girişimimde inciniyorum.bu benim iyileşmemi engelliyor.insanlar bana "çok endişelisin insanları korkutuyosun"diyolar.ama ben durduk yere endişeli biri olmadım.yalnızlığın getirdiği bişey bu zaten.yalnız olduğum için endişeliyim,endişeli olduğum için yalnızım.
şimdi ünv e başlayacağım.zerre hevesim,sevincim yok.orda da aynı şeyler yaşanacak bu yaşıma gelene kadar olduğu gibi.ama inanın hak eden biri değilim.
sahip olduğum bir ailem var.bu iyi evet ama arkadaşın yeri ayrı,sevgilinin yeri ayrı,ailenin yeri ayrı.ben böyle düşünüyorum.mesela üniversiteye başladığımda günde sekiz saat haftada dört gün onlarla aynı sınıfta duracağım.o vakitlerde kimseyle konuşamayınca"ailem var"gibi bir teselli çok saçma bence.zaten onlar olmasa intihar ederdim.
Kaç yasındasın ? Üniversiteye basladıgın zaman cevren daha farklı olucak.Üniversitelerde bir sürü etkınlıkler oluyor onlara katılırsın.Ayrıca doktor senın bu sorununa çare bulup,senı ferahlatmak yerıne ılacı dayayıp gonderdı mı hemen
doktor önerilerde de bulundu.
Kaç yasındasın ? Üniversiteye basladıgın zaman cevren daha farklı olucak.Üniversitelerde bir sürü etkınlıkler oluyor onlara katılırsın.Ayrıca doktor senın bu sorununa çare bulup,senı ferahlatmak yerıne ılacı dayayıp gonderdı mı hemen
doktor önerilerde de bulundu.
senı boyle ıcıne kapanmaya ıten bısey oldu mu gecmısınde yada cocuklugunda falan.Kötü bişey yasadın mı hiç
Aman cnm Allah korusun intiharin.lafini bile etme
Cok ozel degilse ozguvenini kaybettiren olaylar ne oldu
Ayrica universiteye basliyorum diye de endiselenme akisina birak cok imce dusunmemeye calis sohnet mihabbet derken ilerler arkadasliklarin ama her arkadasa da guvenme
Unide 1. Sinifta gebelde cok arkadas edinilir 4 e dogru azalir secici olmalisin yalniz hissediyorum kendimi diye guvensiz arkadasliklar kurma sakin derim.ben
Allah yardimcin olsun
Aman cnm Allah korusun intiharin.lafini bile etme
Cok ozel degilse ozguvenini kaybettiren olaylar ne oldu
Ayrica universiteye basliyorum diye de endiselenme akisina birak cok imce dusunmemeye calis sohnet mihabbet derken ilerler arkadasliklarin ama her arkadasa da guvenme
Unide 1. Sinifta gebelde cok arkadas edinilir 4 e dogru azalir secici olmalisin yalniz hissediyorum kendimi diye guvensiz arkadasliklar kurma sakin derim.ben
Allah yardimcin olsun
Laf olsun diye soylemiyorum herkesin kendine has guzellikleri vardir.Allah herkesi cok guzel yaratmis cnm boyle dusunup isyan etme lutfen .kendimde çok problem aradım.acaba şöyle miyim de ondan mı konuşmuyolar gibi.bir de çirkin olmamama rağmen hiç çıkma teklifi almadım.bu sefer normal güzelliği de sorguladım.neden çok güzel değilim diye.
Alinma da ben oyle "ben soyle iyiyim, boyle iyiyim, ama herkes kotu" gibi konulari samimi bulmuyorum. Oncelikle soyleyeyim. Bir insanin herkesle iliskisi zayifsa, o kisinin kusursuz, ya da sandigi kadar iyi olduguna inanmam.
Guvendigin bir buyugune ya da yakinina soyle, seni sana elestirsin.
Insan iliskileri konusunda kitaplar, videolar var, onlara da bakabilirsin. Belki de fazla alingansin. Benim ilk izlenimim o oldu. "Ben cok iyiyim, ama beni hep kirdilar, incittiler" arabesk modundan cik. Boyle boyle kendini insanlardan da sogutursun.
ben bir derdimi anlatmak istiyorum.ben hep insanlarla güzel ilişkilerim olsun istedim.ama olmadı.bunun aksine hep incittiler beni,kalbimi kırdılar,dışladılar.problemi kendimde aradım,bu benim özgüvenimi sarstı.çok istiyorum sevmeyi sevilmeyi.ama kasıtlı ve kasıtsız çok incitildim.ve bunu çoğu defa söyleyemedim.çünkü söylemem onları ilgilendirmeyecekti.çünkü onlara göre ben değersizim.ama ben bir insanım.hem de iyi yürekli.
bunların sonucunda psikolojim de bozuldu.ilaç kullanıyorum ama iyileşemiyorum.çünkü her iletişim girişimimde inciniyorum.bu benim iyileşmemi engelliyor.insanlar bana "çok endişelisin insanları korkutuyosun"diyolar.ama ben durduk yere endişeli biri olmadım.yalnızlığın getirdiği bişey bu zaten.yalnız olduğum için endişeliyim,endişeli olduğum için yalnızım.
şimdi ünv e başlayacağım.zerre hevesim,sevincim yok.orda da aynı şeyler yaşanacak bu yaşıma gelene kadar olduğu gibi.ama inanın hak eden biri değilim.
sahip olduğum bir ailem var.bu iyi evet ama arkadaşın yeri ayrı,sevgilinin yeri ayrı,ailenin yeri ayrı.ben böyle düşünüyorum.mesela üniversiteye başladığımda günde sekiz saat haftada dört gün onlarla aynı sınıfta duracağım.o vakitlerde kimseyle konuşamayınca"ailem var"gibi bir teselli çok saçma bence.zaten onlar olmasa intihar ederdim.
olumsuz düşünürsen hayatında olumsuz şeyleri çekersin hep tatlım. hayal kur kurduğun hayalleri hisset ve olumlu düşün. üniyi hayal et orda kuracağın güzel dostlukları, başarını ve bunlar için sevgi hisset bak hayatın nasıl değişiyor. bide şöyle düşün bu hayata sadece bir kere geliyorsun başka bir şansın var mı hayır. neden hayatının tadına bakmıyorsun. neden başkaları üzülmesin diye bişeyleri hep içinde tutuyorsun? seninle arkadaslığı becerememiş insanları bu kadar takma. yaşın daha küçük ne güzel şeyler yaşayacaksın bunları düşün.ve şunu unutma her insan değerlidir...
Belki de sen sevilmedigini zannediyosun cnm ..benim istediğim ölmek değil ki sevilmek.
Ben yazdığınızı sondan başa doğru okudum.. Ne fark etti diyeceksiniz..
O kadar çok şey fark ediyor ki, baştan sona okuyunca sonunda ümitsiz , hayata küsmüş , kendiyle barışık olmayan bir kızla tanışıyorum..
Ama sondan , başa doğru gittikçe, vay be diyorum en azından kendini sorgulayan,kendini bilen, biraz olsun çaba sarfetmiş, neyin ne olduğunu bilen, yaptıklarının ne anlama geldiğini, ve yapacaklarının nelere mal olacağını fark eden biriyle tanışıyorum..
Umursamazlığı tavsiye edebilirim size. Fazla takıntılı olmak,insanı çok yıpratır..
Şahit olduğum bir sürü insan var..
Ama bir gün geliyor hepsi ''ben neler yapmışım nelere üzülmüşüm hayatımı mahvetmişim kahretsin '' diye isyanlarda bulunuyor..
Hiç bir şey için geç kalınmış değil.. Hayat güzel =)
Bencilce davranıp biraz kendi mutluluğunuz için bir şeyler yapın.. =)
Bir anda olmaz bu, zaman geçtikçe daha da açılacaksınız içiniz ferahlayacak.. =)
Daha yaşınız ne ki =) Önünüzde kocaman kocaman yıllar var Allah nasip ettiği sürece.. =)
ben olumsuz düşüncelerle doğmadım ki!kötü şeyler yaşadıkça olumsuzlaştım.
Belki de sen sevilmedigini zannediyosun cnm ..
Insanlara hak ettiklerinden fazla deger veriyosun ondan boyle hissediyosun hak ettikleri degeri versen onlar da haddini bilirdi uste cikmazlardi
Olaylarini bilmedigim.icin genelleme yapiuorum
kuzum benim bende onu diyorum kötü şeyler yaşarsın elbet kim yaşamadıki. geçenlerde bi yazıda okudum insanın iyi kötü başına ne geliyorsa bunların sebebi kişinin kendisidir. o yüzden olumlu düşünmekten vazgeçme insanlar mıknatıs gibidir ne düşünürse onu kendine çeker bunu da unutma.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?