Merhaba arkadaşlar,
Vaktim oldukça internete girip yazdıklarınızı okuyorum.İyi ki varsınız çok rahatlatıyorsunuz beni. 3 aylık evliyim.3 aydır doğru düzgün,huzurlu günümüz olmadı.Cinsellik evliliğin temeliymiş gerçekten.En azından bizim evliliğimizde öyle.O kadar çok kavga ediyoruz ki.Artık işten eve gelmeye korkuyorum. Ev lanetli bir yer gibi oldu bizim için.Sürekli ağlıyorum.Sürekli yetersizlik,mutsuzluk,suçluluk hissediyorum.Eşimle evlenmeden önce 2 yıl birbirimizi tanıdık,hatta evlenmeden önceki 1 yıl aynı evde yaşadık.Birbirimizi çok seviyoruz.Ama bizim için günler çekilmez olmaya başladı.Kendimden nefret ediyorum.Sürekli erteliyorum çözümü,egzersizler,doktora gitmek beni korkutuyor.Eşimi bu kadar sevip,iyi tanırken neden yapamıyorum.Çıldırıcam.Hayat enerjim kalmadı.Bıktım.Eşim tamamen uzak artık benden.Başkalarını hayal ettiğini bile söyledi.Artık onu mutlu etmek istiyorum.Hayattan bıktım,zevk
almıyorum.