Bi de kızlar bi sıkıntım var ben hiç aparatla eş denemesi yapmadım parmak zaten itici geliyor bu sorun olur mu 7 cm'deyim bu akşam 8 ve 9 deneyeceğim inşallah ben bitince direkt aparatsız eş demesi düşünüyorum çevredeki herkes bebek sorup duruyor bu insanların başka işi gücü yok üzerim de eşim hariç inanılmaz bir sosyal baskı var

( benim durumum daha da farklı kızlar ben çocuk psikoloğuyum yani birine anlatsam bana söyleyeceklerini tahmin edebiliyorum "terzi kendi söküğünü dikemiyor ne biçim psikologsun" diyecekler çünkü normal hayatımda bile ağladığımı gören annem ya da babam bile "sen nasıl depresyona girebilirsin ki sen bu mesleğe sahipsin" filan diyorlar ve bu benim üzerimde ekstra bir baskı ve yük yaratıyor

((( demem o ki bu hastalık grip gibi ne meslek ne eğitim ne de başka bişey hiç birşeye bakmıyor ve ben bunları sadece sizlerle sansürsüzce paylaşabiliyorum her birinize daha şimdiden teşekkür ediyorum hele de yenen arkadaşlarım "ben yendim nasılsa banane" demeden özveriyle destek oluyor iyi ki varsınız siz burada hele de bizim için karşılıksız harikalar yaratıyorsunuz bunu tüm içtenliğimle söylüyorum ben şu hastalığı yeneyim elimden geldiğince dilim döndüğünce ben de destek olacağım yenemeyenlere. sonsuz sevgilerimle...